Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-670/13/KT
z 7 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2013 r. (data wpływu 9 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pani rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie kompleksowej obsługi księgowej firm. Działalność jest sklasyfikowana zgodnie z PKD z 2007 r. pod symbolem 69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe.

Posiada Pani certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, który potwierdza kwalifikacje niezbędne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego i nie będzie świadczyć usług w tym zakresie. Zamierza na podstawie umów zawartych z klientami, w ich imieniu i na ich rzecz:

• prowadzić księgi handlowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (kwalifikować i weryfikować dowody księgowe, sporządzać deklaracje i raporty wynikające z tych ksiąg);
• prowadzić podatkowe księgi przychodów i rozchodów;
• prowadzić ewidencje VAT sprzedaży i zakupów;
• prowadzić ewidencje środków trwałych i wyposażenia;
• prowadzić ewidencje przychodów na potrzeby zryczałtowanego podatku;
• prowadzić dokumentację kadrowo-płacową oraz rozliczenia z ZUS;
• sporządzać deklaracje rozliczeniowe ZUS i przekazywać je „wysyłką” elektroniczną przy użyciu certyfikatu elektronicznego, którego będzie Pani właścicielką.

Ponadto, w ramach świadczonych usług księgowych, będzie Pani sporządzać deklaracje rozliczeniowe, zeznania oraz informacje podatkowe ściśle związane z zaewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT-7, VAT-7K, PIT 11, PIT 4R, PIT-36, PIT-36L, PIT-28 i inne). Zamierza Pani posiadać pełnomocnictwa udzielone przez przyszłych klientów w zakresie reprezentowania ich przed organami urzędów skarbowych oraz podpisywania wszelkiej korespondencji, deklaracji dochodowych oraz deklaracji VAT i wysyłania tych dokumentów do właściwych urzędów skarbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego), będzie Pani miała prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towaru i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres świadczonych usług obejmować będzie wyłącznie usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane zgodnie z PKWiU:

• 69.20.2 usługi rachunkowo- księgowe,
• 69.20.23 usługi w zakresie księgowości,
• 69.20.24 usługi w zakresie sporządzania listy płac,
• 69.20.29 pozostałe usługi rachunkowo-księgowe.

Wskazała Pani, że wszystkie deklaracje, informacje i zeznania podatkowe będą obliczane przy użyciu programu księgowego (FAKT) i ich sporządzanie będzie miało jedynie charakter czysto techniczny, gdyż stanowić będą podsumowanie danego okresu po zaksięgowaniu otrzymanych od klientów dokumentów. Sporządzanie tych deklaracji będzie częścią kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej w ramach zawartej umowy. Zaewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych kończyć się będzie ustaleniem zobowiązania podatkowego za dany miesiąc i złożeniem wymaganych przepisami deklaracji - będzie więc konsekwencją integralnej części wykonanej usługi rachunkowo-księgowej. Według Pani, w tym ujęciu nie będą stanowić czynności doradztwa podatkowego, do którego nie posiada uprawnień.

Stwierdziła, że doradztwo podatkowe ma na celu przyjęcie najkorzystniejszych strategii i wybór odpowiednich metod pozwalających na optymalizacje zobowiązań podatkowych - wszystkie te czynności poprzedzają zdarzenia gospodarcze i wyprzedzają wystawienie dokumentów księgowych, natomiast usługa rachunkowo-księgowa obejmuje zaewidencjonowanie zaistniałych już zdarzeń gospodarczych na podstawie dostarczonych dokumentów.

W Pani ocenie, w związku z powyższym, sporządzanie, podpisywanie i składanie w urzędach skarbowych deklaracji, informacji i zeznań podatkowych w ww. ujęciu, nie stanowi czynności doradztwa podatkowego, a co za tym idzie nie powoduje utraty prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, wobec czego może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towaru i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w oparciu o art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl ust. 9 tego artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Zauważyć należy, iż na podstawie ust. 13 pkt 2 powołanego artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zaznaczyć, że w wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.). W § 27 ww. rozporządzenia wskazano, że określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia. W poz. 12 i 13 tego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego oraz usługi prawnicze.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa”, winien być rozumiany szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie
   

• w zakresie określonym odrębnymi przepisami.
  

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. A zatem jedynie w sytuacji świadczenia usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że posiada Pani certyfikat księgowy i zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług rachunkowo-księgowych. Wykonywane czynności będą polegały na prowadzeniu ksiąg handlowych, przychodów i rozchodów, ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, środków trwałych i wyposażenia, przychodów na potrzeby zryczałtowanego podatku, dokumentacji kadrowo-płacowej oraz rozliczaniu z ZUS i wysyłaniu deklaracji rozliczeniowych ZUS drogą elektroniczną, przy użyciu certyfikatu elektronicznego. W ramach świadczonych usług księgowych, będzie Pani sporządzać deklaracje rozliczeniowe, zeznania oraz informacje podatkowe ściśle związane z zaewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT-7, VAT-7K, PIT 11, PIT 4R, PIT-36, PIT-36L, PIT-28 i inne). Nie będzie Pani świadczyła usług doradztwa podatkowego, ponieważ nie posiada stosownych uprawnień do ich świadczenia. Zamierza posiadać pełnomocnictwa udzielone Jej przez przyszłych klientów w zakresie reprezentowania ich przed urzędami skarbowymi oraz podpisywania wszelkiej korespondencji, deklaracji dochodowych oraz deklaracji VAT i wysyłania tych dokumentów do właściwych urzędów skarbowych.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że o ile nie będzie Pani – jak wynika z wniosku - wykonywała czynności w zakresie doradztwa, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, jednak nie - jak wskazała w zaprezentowanym stanowisku – na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w oparciu o ust. 9 tego artykułu. Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 9 ww. ustawy.

Należy jednocześnie wyjaśnić, że pomimo prawidłowego stwierdzenia, że będzie Pani miała prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, to ze względu na podanie błędnej podstawy prawnej, tj. przepisu art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zamiast ust. 9 tego artykułu, oceniając stanowisko Pani całościowo, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.