Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-602/13-4/MH
z 15 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013 r. (data wpływu 02 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 02 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania kursów operatora suwnicy, operatora wózka widłowego i operatora żurawia (HDS) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania kursów operatora suwnicy, operatora wózka widłowego i operatora żurawia (HDS).

Wniosek uzupełniono w dniu 02 października 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą szkoleniową zajmującą się organizacją szkoleń:

• operator suwnicy,
  

• operator wózka widłowego,
  

• operator żurawia (HDS)
  
  

Wnioskodawca jest firmą, która:

1. Jest od 1 lipca 2013 r. zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Nie jest objęta systemem oświaty.
3. PKD 85.59.B – pozaszkolne formy edukacji.
4. Ww. kursy kierowane są do:
   1. osób indywidualnych.
   2. pracowników firm.
   
   
   

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych). Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizowane przez Wnioskodawcę kursy na:

• operatora suwnicy,
  

• operatora wózka widłowego,
  

• operatora żurawia (HDS),
  

o których mowa w pkt 1 załącznika nr 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie sprawdzenia kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych organizowane dla osób indywidualnych oraz dla pracowników firm są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie ustawy od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 29?

Zdaniem Wnioskodawcy, organizowane kursy na:

• operatora suwnicy,
  

• operatora wózka widłowego,
  

• operatora żurawia (HDS),
  

o których mowa w pkt 1 załącznika nr 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych są zwolnione z podatku VAT.

Wyżej wymienione kursy pozwalają na zdobycie uprawnień do wykonywania określonych zawodów. Wnioskodawca uważa, że szkolenia są zwolnione z podatku VAT, na mocy ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z dnia 11 marca 2004 r.) art. 43 ust 1 pkt 29, który mówi, że zwolnieniu podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Wnioskodawca powołuje się również na art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w którym mowa jest o zwolnieniu z podatku VAT usług szkoleniowych mających na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Zdaniem Wnioskodawcy udział w szkoleniach, o których mowa w pkt 1 załącznika nr 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych spełnia ww. wymogi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych,

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą szkoleniową zajmującą się organizacją szkoleń:

• operator suwnicy,
  

• operator wózka widłowego,
  

• operator żurawia (HDS)
  
  

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Firma nie jest objęta systemem oświaty. Ww. kursy kierowane są do osób indywidualnych i pracowników firm. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych). Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia.

Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
  

• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
  

• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.
  
  

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia kształcenia zawodowego i „przekwalifikowania zawodowego”. Wobec tego należy wskazać, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, należy uznać, iż spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń: operatora suwnicy, wózka widłowego czy żurawia są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również są usługami nauczania mającymi na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

Wobec tego należy przeanalizować, czy spełnione są pozostałe przesłanki wynikające z ww. przepisu, tj. czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W tym miejscu należy wskazać, iż ustawodawca nie precyzuje, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto, zgodnie z art. 23715 § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. z 2013 r., poz. 963, z późn. zm.), organ właściwej jednostki dozoru technicznego, na wniosek zainteresowanych osób, sprawdza kwalifikacje, o których mowa w art. 22 ust. 2 i 3, w drodze postępowania kwalifikacyjnego.

Jak wynika z ust. 2 cytowanego przepisu, postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzają komisje kwalifikacyjne powoływane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego.

W myśl art. 22 ust. 2 i 3 ustawy o dozorze technicznym, osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. Przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

W myśl art. 23 ust. 5 ww. ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, uwzględniając stopień zagrożenia związanego z eksploatacją tych urządzeń,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

W załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849, z późn. zm.), wymienione są rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji:

1. suwnice, żurawie, wciągarki i wciągniki, z wyjątkiem urządzeń z napędem ręcznym wszystkich mechanizmów,
2. układnice do składowania ładunków w magazynach,
3. układarki do układania torów,
4. dźwigi, z wyjątkiem dźwigów osobowych, dźwigów towarowych ze sterowaniem zewnętrznym, dźwigów towarowych małych i urządzeń do transportu osób niepełnosprawnych,
5. wyciągi towarowe i wyciągi statków,
6. podesty ruchome, z wyjątkiem załadowczych podestów burtowych,
7. dźwignice linotorowe,
8. urządzenia do manipulacji kontenerami,
9. osobowe i towarowe koleje linowe oraz wyciągi narciarskie,
10. pomosty ruchome z zespołami napędowymi w przystaniach promowych,
11. zbiorniki stałe z zespołami napędowymi na skroplone gazy węglowodorowe oraz zbiorniki przenośne o pojemności powyżej 350 cm³ - w zakresie napełniania,
12. urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych,
13. wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.
    
    

Powołane wyżej rozporządzenie, w § 1 określa:

1. tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
2. rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji,
3. wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.
   
   

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, sprawdzenie kwalifikacji przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej lub na wniosek pracodawcy zatrudniającego tę osobę.

Natomiast w myśl § 2 ust. 2, wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać:

1. rodzaj i zakres kwalifikacji, o których sprawdzenie ubiega się osoba zainteresowana,
2. imię i nazwisko,
3. datę i miejsce urodzenia,
4. numer PESEL,
5. adres stałego miejsca zamieszkania,
6. wykształcenie,
7. przebieg praktyki zawodowej,
8. miejsce pracy i adres pracodawcy,
9. zawód wykonywany,
10. posiadane zaświadczenia kwalifikacyjne,
11. zakład, w którym będzie możliwe przeprowadzenie egzaminu.
    
    

Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia, komisja kwalifikacyjna, po stwierdzeniu kompletności wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, wyznacza termin egzaminu sprawdzającego kwalifikacje, zwanego dalej „egzaminem”, powiadamiając o nim niezwłocznie wnioskodawcę.

Zgodnie z § 3 ust. 2, egzamin składa się z dwóch części:

1. z egzaminu ustnego z wiedzy teoretycznej w zakresie określonym w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym,
2. z egzaminu praktycznego polegającego na sprawdzeniu umiejętności w zakresie obsługi i konserwacji urządzeń technicznych.
   
   

Szczegółową tematykę egzaminu ustala komisja kwalifikacyjna w zależności od rodzaju i zakresu kwalifikacji, o których sprawdzenie ubiega się osoba zainteresowana, i podaje ją do wiadomości tej osobie, na 14 dni przed terminem egzaminu (§ 3 ust. 3). Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, w którym stwierdza się jego wynik. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji (§ 3 ust.4).

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. (Dz. U. Nr 70, poz. 650, z późn. zm.) rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej „wózkami”, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

Do obsługi wózka, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

1. uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2. imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.
   
   

Stosownie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Natomiast stosownie do § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany.

Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, zgodnie z § 4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi kursów zawodowych na operatora suwnicy, operatora wózka widłowego i na operatora żurawia (HDS) wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Celem przedmiotowych usług jest uzyskanie kwalifikacji w zakresie operatora suwnicy, operatora wózka widłowego i na operatora żurawia (HDS). Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Reasumując, organizowane przez Wnioskodawcę kursy na operatora suwnicy, operatora wózka widłowego i operatora żurawia (HDS), korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.