Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-482/13-2/DP
z 3 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 3 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia konsekwencji podatkowych jakie poniesie wspólnik spółki komandytowo-akcyjnej w wyniku połączenia z tą spółką – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2013 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia konsekwencji podatkowych jakie poniesie wspólnik spółki komandytowo-akcyjnej w wyniku połączenia z tą spółką.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Grupa P. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest akcjonariuszem spółki „E.” Spółka Akcyjna , Spółka Komandytowo-Akcyjna (dalej: „SKA.”). Spółka rozważa restrukturyzację działalności prowadzonej przez Spółkę, w ramach której doszłoby do połączenia Spółki z SKA. Połączenie SKA ze Spółką nastąpiłoby w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: „KSH”). Zgodnie z tą regulacją połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Wskutek połączenia doszłoby do przeniesienia całego majątku SKA (jako spółki przejmowanej) na Spółkę (jako spółkę przejmującą).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z połączeniem polegającym na przejęciu przez Spółkę SKA, Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”)?

Zdaniem Spółki, przejęcie SKA nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku CIT.

Uzasadnienie

Przede wszystkim Spółka pragnie podkreślić, że w ustawie o CIT nie wprowadzono opodatkowania sytuacji przejęcia przez spółkę mająca osobowość prawną (Wnioskodawca) spółki, która jest spółką osobową (SKA).

Na wstępie Spółka wskazuje, iż w przepisach ustawy o CIT brak jest regulacji określających wprost skutki podatkowe połączenia spółki kapitałowej ze spółką komandytowo-akcyjną (jak również z jakąkolwiek inną spółką osobową). Tym samym żaden przepis ustawy o CIT nie wiąże z faktem przejęcia SKA powstania jakiegokolwiek obowiązku podatkowego na gruncie podatku CIT.

Zdaniem Spółki należy uznać brak regulacji podatkowych w zakresie połączenia spółek kapitałowych ze spółkami osobowymi za świadome działanie ustawodawcy, który nie regulując połączeń z udziałem spółek osobowych, wyłączył ten proces jako mający charakter restrukturyzacyjny spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przyjęcie odmiennego stanowiska, zdaniem Wnioskodawcy, naruszałoby art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483), zgodnie z którym nakładanie podatków następuje wyłącznie w drodze ustawy. W związku z tym, w ocenie Spółki przejęcie SKA, z uwagi na brak regulacji w tym zakresie, byłoby więc dla Spółki operacją neutralną na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko powyższe potwierdził przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2012 r., nr IPPB3/423-526/12-2/DP, w której uznał za w pełni prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: ‚„Updop nie odnosi się specyficznie do łączenia spółek kapitałowych i osobowych. W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że skoro żaden przepis podatkowy nie wskazuje, że przejęcie majątku spółki osobowej przez spółkę kapitałową w wyniku połączenia przez przejęcie rodzi przychód podatkowy, przychód taki nie powstanie po stronie Spółki w wyniku połączenia z SKA”.

Nawet gdyby uznać, iż brak regulacji w zakresie łączenia spółek kapitałowych i osobowych nie był celowym zamierzeniem ustawodawcy, zdaniem Wnioskodawcy, należałoby wówczas posiłkować się ogólnymi regułami dot. powstania przychodu. Katalog przychodów podatkowych zawiera art. 12 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 1 przychodem są m.in. otrzymane pieniądze oraz wartość nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń. Spółka wskazuje, iż w zakresie otrzymanego majątku SKA, odpowiadającego wartości akcji Wnioskodawcy, nie dochodzi po jego stronie do przysporzenia majątkowego. Wraz z otrzymaniem majątku SKA, unicestwieniu ulegają akcje Wnioskodawcy w SKA, których wartość odpowiada wartości przejętego majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podatkowy nie powstaje również w zakresie przejętego majątku SKA, w zamian za który Spółka będzie zobowiązana wydać udziały pozostałym wspólnikom SKA. Należy bowiem wskazać, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się m.in. kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy.

W związku powyższym przejęcie SKA będzie dla Wnioskodawcy operacją neutralną na gruncie podatku CIT. Stanowisko powyższe potwierdzają interpretacje organów podatkowych. Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2012 r., nr IPPB3/423-573/12-4/AG wskazał, iż „w przypadku otrzymania przez spółkę przejmującą (Wnioskodawca) majątku spółki przejmowanej (spółki komandytowo-akcyjnej), w zamian za który wspólnikom spółki przejmowanej wydane zostaną akcje w podwyższonym kapitale zakładowym spółki przejmującej (Wnioskodawcy) zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 11 tej ustawy, w przypadku objęcia akcji przez wspólników spółki przejmowanej (spółki komandytowo—akcyjnej) w podwyższonym kapitale spółki przejmującej (Wnioskodawcy) ewentualna nadwyżka wartości majątku spółki przejmowanej ponad wartość nominalną akcji przyznanych wspólnikom spółki przejmowanej, odniesiona na kapitał zapasowy spółki przejmującej (Wnioskodawcy) tzw. agio, nie sianowi przychodu dla spółki przejmującej (Wnioskodawcy). W konsekwencji w związku z art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia przez niego spółki komandytowo-akcyjnej (SKA).”;

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2011r., nr IPPB3/423-414/11-4/AG wskazał, iż „Podsumowując, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 w zw. z art. 12 ust. 1 updop wartość majątku spółki komandytowej otrzymanego przez Spółkę (Komandytariusza) od drugiego wspólnika tej spółki komandytowej (tj. Komplementariusza), odpowiadająca wartości nominalnej udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki, a także nadwyżka wartości majątku ponad wartość nominalną udziałów przyznanych Komplementariuszowi. przekazana na kapitał zapasowy Spółki, nie będą stanowić przychodzi podatkowego dla Spółki (jako spółki przejmującej).
  
  
  

Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do połączenia spółki komandytowo-akcyjnej z Wnioskodawcą, który przed planowanym połączeniem będzie posiadał status akcjonariusza w przejmowanej spółce. Połączenie to nastąpi przez przejęcie, w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), przy czym Wnioskodawca będzie spółką przejmującą, a spółka komandytowo-akcyjna – spółką przejmowaną.

Przejęcie spółki osobowej przez Wnioskodawcę nastąpi przez przeniesienie na Wnioskodawcę całego majątku spółki komandytowo-akcyjnej, jako spółki przejmowanej.

W oparciu o tak przedstawione zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca rozważa kwestię powstania po jego stronie przychodu w związku z przejęciem spółki komandytowo-akcyjnej, której jest akcjonariuszem, na gruncie art. 12 ust. 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Odnosząc się w pierwszej kolejności do problemu powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w związku z regulacjami art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że stosownie do tych przepisów, do przychodów podatkowych nie zalicza się:

• przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela (art. 12 ust. 4 pkt 4);

• dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy (art. 12 ust. 4 pkt 11).
  
  

Sytuacje wymienione w powołanych unormowaniach należą do zamkniętego katalogu tzw. wyłączeń z przychodów, uregulowanego w art. 12 ust. 4 ustawy. Przepis ten ma charakter szczególny – jest zastrzeżeniem do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. podstawowej regulacji omawianej ustawy w zakresie przychodów.

Należy bowiem wyjaśnić, że omawiana ustawa nie zawiera ogólnej definicji przychodu. Niemniej jednak, ustawodawca wskazał przykładowe przysporzenia, zaliczane do tej kategorii – otwarty katalog przychodów został zawarty w art. 12 ust. 1. I tak, stosownie do tego przepisu, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

• otrzymane pieniądze, wartości pieniężne (art. 12 ust. 1 pkt 1);
  

• wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także
  

• wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 2).
  
  

Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Przychód musi mieć charakter definitywny (dokonany), mierzalny, a także musi skutkować przyrostem majątku podatnika.

Jednocześnie, ustawodawca przewidział odstępstwa od tej reguły. Zostały one unormowane w art. 12 ust. 3 (dotyczącym sytuacji, gdy przychodem podatkowym jest przychód należny, choćby nie został jeszcze otrzymany), we wskazywanym już art. 12 ust. 4 (zawierającym zamknięty katalog tzw. wyłączeń z przychodów – sytuacji, gdy przysporzenia faktycznie otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów) i w art. 14 omawianej ustawy (dotyczącym przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych).

Z uwagi na przedstawioną systematykę regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie przychodów, stwierdzenie, że określona sytuacja faktyczna nie została bezpośrednio (wprost) wskazana w konkretnym przepisie tej ustawy jako skutkująca powstaniem przychodu, nie jest wystarczające dla uznania, że jej zaistnienie nie skutkuje powstaniem przychodu. Ustawodawca – nie będąc w stanie zawrzeć w ustawie szczegółowych regulacji odnoszących się do wszelkich możliwych przypadków zdarzeń i czynności, w jakich mogą uczestniczyć podatnicy – posługuje się bowiem otwartym, przykładowym katalogiem przysporzeń stanowiących przychody, a także klauzulami generalnymi, charakteryzując istotę kategorii podatkowej, jaką jest przychód i jego źródła. Ocena problemu powstania przychodu po stronie podatnika w określonej sytuacji faktycznej – w przypadku braku szczegółowej regulacji odnoszącej się do takiej sytuacji faktycznej – wymaga zbadania, czy sytuacja ta prowadzi do uzyskania przez podatnika przysporzenia majątkowego, spełniającego warunki uznania go za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do opisanego zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisu dotyczącego problematyki przychodów, którego hipoteza obejmowałaby bezpośrednio (wprost) przejęcie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej, której spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest wspólnikiem.

Wobec powyższego, dla oceny kwestii powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy w związku z planowanym połączeniem przez przejęcie, istotna jest analiza opisanej sytuacji w kontekście ogólnych przesłanek powstania przychodu wynikających z art. 12 ust. 1 ustawy (analiza wpływu tej czynności na sytuację majątkową Wnioskodawcy) oraz jej rozważenie w kontekście przewidzianych przez ustawodawcę zastrzeżeń od reguły wynikającej z tego przepisu.

Należy zatem podkreślić, że w wyniku opisanego połączenia spółka komandytowo-akcyjna przestanie istnieć, a Wnioskodawca:

• przejmie majątek spółki komandytowo-akcyjnej w części przypadającej na pozostałych wspólników tej spółki (tj. w części odpowiadającej poziomowi udziału tych wspólników w zyskach spółki przejmowanej), wydając w zamian na ich rzecz udziały w swoim podwyższonym kapitale zakładowym (pozostali wspólnicy spółki komandytowo-akcyjnej staną się tym samym udziałowcami Wnioskodawcy);
  

• przejmie majątek spółki komandytowo-akcyjnej w części przypadającej na niego jako akcjonariusza tej spółki (tj. w części odpowiadającej poziomowi jego udziału w zyskach spółki przejmowanej), nie wydając w zamian swoich własnych udziałów.
  
  
  

Opisane zdarzenie przyszłe wiąże się zatem z wejściem do majątku Wnioskodawcy składników majątkowych, które dotychczas były własnością spółki komandytowo-akcyjnej. Wnioskodawca uzyskuje tym samym definitywny (dokonany), mierzalny przyrost majątku, otrzymuje faktyczne przysporzenie majątkowe, które spełnia warunki uznania go za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niemniej jednak, w odniesieniu do otrzymania części majątku spółki przejmowanej, w zamian za którą pozostałym wspólnikom SKA wydane zostaną udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do tego przepisu, wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę majątku spółki komandytowo-akcyjnej odpowiadająca wartości nominalnej udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy (wydanych wspólnikom spółki komandytowo-akcyjnej) nie będzie stanowić przychodu Wnioskodawcy.

Jednocześnie, gdyby wartość nominalna udziałów Spółki przejmującej wydanych pozostałym wspólnikom spółki komandytowo-akcyjnej była niższa od wartości majątku przejmowanej spółki komandytowo-akcyjnej przypadającej na tych wspólników i służącej pokryciu (objęciu) tych udziałów, nadwyżka otrzymanego przez Wnioskodawcę majątku ponad wartość nominalną wydanych udziałów nie będzie stanowić przychodu Wnioskodawcy – stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy – o ile zostanie przekazana (zgodnie z odrębnymi przepisami) na jego kapitał zapasowy.

Przejęcie przez Wnioskodawcę tej części majątku spółki komandytowo-akcyjnej, która przypada na niego jako akcjonariusza tej spółki, nie będzie natomiast wiązać się z wydaniem przez niego ekwiwalentu w postaci udziałów w jego podwyższonym kapitale zakładowym. Tym samym, w odniesieniu do tej części przejmowanego majątku spółki komandytowo-akcyjnej nie znajdą zastosowania unormowania art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie – jak wskazano powyżej – wskutek planowanego połączenia ww. majątek (tj. majątek spółki komandytowo-akcyjnej w części przypadającej na Wnioskodawcę jako akcjonariusza tej spółki) zostanie faktycznie otrzymany przez Wnioskodawcę, będzie stanowił jego faktyczne przysporzenie, wejdzie do majątku Wnioskodawcy i powiększy jego aktywa. W konsekwencji (wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy) zaistnienie opisanego zdarzenia przyszłego będzie skutkować powstaniem po jego stronie przychodu, na mocy art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychodem tym będzie wartość przejętego majątku spółki komandytowo-akcyjnej – w części przypadającej na Wnioskodawcę jako akcjonariusza tej spółki (tj. w części odpowiadającej poziomowi jego udziału w zyskach spółki przejmowanej).

W świetle powyższego, podnoszona przez Wnioskodawcę okoliczność, że – na moment połączenia – unicestwieniu ulegają akcje Wnioskodawcy w SKA, których wartość odpowiada wartości przejętego majątku, nie ma wpływu na ocenę kwestii powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. W przypadku omawianego połączenia przez przejęcie ustalenie wartości unicestwianych akcji w stosunku do wartości majątku przejmowanej spółki komandytowo-akcyjnej nie stanowi jakiegokolwiek miernika pozwalającego na odstąpienie od wykazania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy. Przychód powstaje bowiem w tej sytuacji z tytułu wejścia do majątku Wnioskodawcy składników majątkowych stanowiących uprzednio własność spółki komandytowo-akcyjnej. Dokonanie w tej sytuacji wyceny wartości akcji SKA nie stanowi przesłanki do uznania, iż otrzymany majątek jest wyłączony z katalogu przychodów podatkowych. Brak jest po prostu do tego podstawy prawnej w obowiązujących przepisach prawa podatkowego. Jak już bowiem wyjaśniono wcześniej sytuacja stanowiąca przedmiot zapytania wniosku nie jest w sposób szczególny uregulowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym zastosowanie normy ogólnej zawartej w art. 12 ust. 1 tej ustawy nakazuje w omawianym przypadku rozpoznanie przychodu podatkowego w wysokości odpowiadającej wartości otrzymanego przez Wnioskodawcę majątku (oczywiście w tej części majątku jaka proporcjonalnie przypada na posiadane przez niego akcje). Na ustalenie powyższego nie ma wpływu okoliczność, że unicestwione akcje Wnioskodawcy w SKA odpowiadają wartości przejmowanego majątku.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy podkreślić, że okoliczność wydania przez inne upoważnione organy rozstrzygnięć na podstawie podobnych czy analogicznie sformułowanych wniosków jest jednym z elementów uwzględnianych w toku rozpatrywania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Niemniej jednak, tutejszy organ – stosując przepisy Ordynacji podatkowej normujące postępowanie w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – indywidualnie analizuje każdą sprawę i nie jest „związany” działaniami innych organów w podobnych sprawach, w szczególności, nie ma obowiązku powielania sposobu ich postępowania. Dążenie do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego nie może być bowiem realizowane z pominięciem zasady praworządności (art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.; art. 120 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej). Podstawowym zadaniem tutejszego organu jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego. Niniejsze rozstrzygnięcie czyni zadość tym wymogom.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że cytowane przez Wnioskodawcę fragmenty interpretacji indywidualnych (o sygnaturach: IPPB3/423-414/11-4/AG oraz IPPB3/423-573/12-4/AG) odnoszą się jedynie do właściwego rozumienia przepisów art. 12 ust. 1 oraz 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W kwestii stosowania tych przepisów Organ podatkowy nie kwestionuje stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.