Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-664/13/AK
z 5 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Parafia uzyskując dochód ze sprzedaży działek ma obowiązek prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz obowiązek składania rocznego zeznania podatkowego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Parafia uzyskując dochód ze sprzedaży działek ma obowiązek prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz obowiązek składania rocznego zeznania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Parafia jest kościelną osobą prawną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Jest właścicielem działek rolnych i budowlanych. Stanowią one majątek i nie są związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą, ani też nie zostały nabyte w celu ich odsprzedaży. W związku z tym, ze trwa budowa domu parafialnego, Parafia potrzebuje środków finansowych na zakończenie tej inwestycji. Na ten cel pozyskuje środki finansowe ze sprzedaży działek. Sprzedaż ta następuje w miarę potrzeb finansowych, przeważnie raz w roku. Parafia jest podatnikiem i płatnikiem VAT i od każdej takiej czynności odprowadza podatek do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Parafia uzyskując dochód ze sprzedaży działek miała obowiązek prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz obowiązek składania rocznego zeznania podatkowego na formularzu CIT-8? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskiwany ze sprzedaży działek i przeznaczony na zakończenie budowy domu parafialnego nie powoduje obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, jak również obowiązku składania rocznego zeznania podatkowego CIT-8 .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.), osobami prawnymi są następujące terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła: (...) parafie.

Na podstawie przepisu art. 55 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-6.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 1 i 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „updop”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz podatkowe grupy kapitałowe.

Zatem Parafia jako terytorialna jednostka organizacyjna Kościoła posiadająca osobowość prawną, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1a updop, zwolnienie, o którym mowa powyżej nie dotyczy m.in. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach, natomiast na podstawie art. 17 ust. 1b, zwolnienie, o którym mowa, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Analogiczne regulacje zostały zawarte w art. 55 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym kościelne osoby prawne są zwolnione z opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Natomiast w przepisie ust. 3 ww. ustawy ustawodawca wskazuje, że dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2 i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3 w których prowadzone są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno - opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

Z kolei z art. 27 ust. 1 updop, wynika, że podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, reguluje zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Za działalność statutową, zgodnie z unormowaniem § 1 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. Nr 137, poz. 1539 ze zm.), uznaje się działalność jednostki niemającą charakteru działalności gospodarczej, określoną przepisami prawa i jej statutem. Przez pojęcie „działalność gospodarcza” w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.), rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zwodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny rachunek lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców. Przywileje podatkowe wynikające z tego przepisu będą więc dotyczyły tylko dochodów kościelnej osoby prawnej z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła, jednak cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia.

Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa będą wolne od podatku tylko z części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.

Pojęcie „niegospodarcza działalność statutowa” nie zostało zdefiniowane. Należy je rozumieć jako przeciwieństwo działalności gospodarczej w rozumieniu Ordynacji podatkowej, zaś dodanie przymiotnika „statutowa” oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnej osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła czy związku wyznaniowego. Nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o działalności gospodarczej prowadzona przez kościelne osoby prawne działalność opiekuńczo-wychowawcza, oświatowo-wychowawcza, opiekuńczo-lecznicza oraz w zakresie pomocy społecznej w formie prowadzenia przedszkoli, placówek opieki nad dzieckiem, internatów, burs, szkół, zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy itp.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Parafia jest właścicielem działek rolnych i budowlanych. Stanowią one majątek i, co istotne w niniejszej sprawie, nie są związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą, ani też nie zostały nabyte w celu ich odsprzedaży. W związku z tym, ze trwa budowa domu parafialnego, Parafia potrzebuje środków finansowych na zakończenie tej inwestycji. Na ten cel pozyskuje środki finansowe ze sprzedaży działek. Sprzedaż ta następuje w miarę potrzeb finansowych, przeważnie raz w roku. Parafia jest podatnikiem i płatnikiem VAT i od każdej takiej czynności odprowadza podatek do Urzędu Skarbowego.

Jak już wskazano powyższej, niegospodarczą działalność statutową stanowi każda działalność niebędąca działalnością gospodarczą i będąca działalnością wynikającą z istoty kościoła i specyfiki jego działalności, a także działalność taka, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym kościoła czy związku wyznaniowego (pogląd ten prezentowany jest również w piśmiennictwie, por. Unisk M., opodatkowanie kościelnych osób prawnych w świetle polskiego prawa podatkowego, Dor.Pod. 2002, Nr 7-8, str. 59). Jak wynika z art. 52 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania swoim majątkiem.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że dochody Parafii z tytułu sprzedaży działek będą dochodami z niegospodarczej działalności statutowej, do których ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop.

Reasumując, Parafia uzyskując jako kościelna osoba prawna dochód z niegospodarczej działalności statutowej tj. z tytułu sprzedaży działek nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych (zawierających ewidencję przychodów i kosztów) i składania zeznania CIT-8

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.