Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-470/13-4/AD
z 2 września 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 29 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2013 r. (data wpływu 31 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lipca 2013 r. (data wpływu 31 lipca 2013 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W latach 2011-2012 Wnioskodawca (dalej: Spółka) świadczył usługi na terytorium kraju na rzecz swojego kontrahenta (dalej: Kontrahent) – spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Polski.
Za wykonane usług zostały wystawione na rzecz Kontrahenta faktury VAT. Wierzytelności wynikające ze świadczonych usług posiadają terminy płatności określone na fakturach lub w umowach na dzień przypadający zarówno przed i po dniu 4 sierpnia 2012 r.
Ponadto:
- świadczenie usług odbywało się na rzecz Kontrahenta, zarejestrowanego jako podatnik czynny, o którym mowa w art. 15 ust. 1,
- w momencie świadczenia usług Kontrahent nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
- wierzytelności od Kontrahenta zostały wykazane w deklaracjach podatkowych jako obrót opodatkowany i podatek należny,
- od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły dwa lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione,
- wierzytelności od Kontrahenta nie zostały zbyte.
Pomiędzy Spółką a wierzycielem Kontrahentem nie istnieje oraz nigdy wcześniej nie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.
Obecnie Kontrahent znajduje się w stanie upadłości obejmującej likwidację majątku.
Ponieważ Kontrahent nie uregulował należności za wykonane usługi – Spółka zamierza dokonać korekty podatku należnego, o której mowa w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.
W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:
W odniesieniu do wierzytelności, powstałych przed dniem 4 sierpnia 2012 r.:
- wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta przez Spółkę w jakiejkolwiek formie w ciągu 180 dni,
- Spółka zakłada, iż na dzień dokonania korekty wierzyciel i dłużnik będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
- Spółka nie zawiadamiała dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego.
W odniesieniu do wierzytelności powstałych po dniu 4 sierpnia 2012 r.:
- wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta przez Spółkę w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni,
- Spółka zakłada, iż na dzień złożenia deklaracji, w której dokonana zostanie korekta wierzyciel i dłużnik będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
- Spółka oświadcza, iż do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną wierzytelności te nie zostaną uregulowane lub zbyte w jakiejkolwiek formie.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
W jakim trybie (na jakich zasadach) oraz według jakich przepisów ustawy o podatku od towarów usług Spółka powinna dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, a które posiadają termin płatności określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed 4 sierpnia 2012 r. i po dniu 4 sierpnia 2012 r. – w szczególności w świetle nowelizacji przepisów ustawy podatku od towarów i usług dotyczących tzw. ulgi na złe długi obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r.?
Zdaniem Wnioskodawcy:
1.
Wierzytelności od Kontrahenta za świadczone usługi, w których termin płatności został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed dniem 4 sierpnia 2012 r.
Zdaniem Spółki w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed dniem 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy ustawy od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.
Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., Spółka może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5.
Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana wciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ww. ustawy). W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:
- dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
- wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
- wierzycieli i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
- wierzytelności nie zostały zbyte;
- od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
- wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik wciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.
Jak stanowi art. 89a ust. 4 ustawy w przypadku, gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.
Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).
Z kolei z art. 89a ust. 6 ustawy wynika, że podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.
2.
Wierzytelności od Kontrahenta za świadczone usługi, w których termin płatności został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający po dniu 4 sierpnia 2012 r.
Zdaniem Spółki w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach na dzień przypadający po dniu 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy ustawy od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.
Na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) z dniem 1 stycznia 2013 r. nastąpiła zmiana przepisów art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy art. 11 pkt 8 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce w art. 89a ust. 1 i 1a otrzymały nowe brzmienie.
W myśl znowelizowanego art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.
Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a znowelizowanej ustawy).
W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:
- dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
- na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty:
- wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
- dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.
Zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 5 znowelizowanej ustawy, od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie mogą upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
Korekta podstawy opodatkowania oraz podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.
W przypadku, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 5 znowelizowanej ustawy).
Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika (art. 89a ust. 4 znowelizowanej ustawy).
Ponadto na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342), nowelizującej z dniem 1 stycznia 2013 r. ustawę o podatku od towarów i usług, do wierzytelności powstałych przed 1 stycznia 2013 r. stosuje się przepisy art. 89a i 89b ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.
Jednakże zgodnie z art. 23 ust. 2 tej ustawy przepisy art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. stosuje się również do wierzytelności, które łącznie spełniają następujące warunki:
- powstały przed dniem 1 stycznia 2013 r.,
- ich nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy w obecnie obowiązującym brzmieniu uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.
Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.
W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Stosownie do art. 89 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
- dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
- wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
- wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
- wierzytelności nie zostały zbyte;
- od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
- wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6 (art. 89a ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.).
Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.
Na mocy art. 89a ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.
Według art. 89a ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.
Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.).
Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2013 r. normy prawne, zawarte w art. 89a ustawy, regulujące powyższe kwestie, obowiązują w brzmieniu nadanym na podstawie art. 11 pkt 8 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342).
Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.
W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
- dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VĄT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
- (uchylony),
- na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
- wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
- dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
- (uchylony),
- od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
- (uchylony).
Stosownie do treści art. 89a ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.
W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.).
Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.
Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.
Należy podkreślić, że w świetle art. 23 ust. 1 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.
Stosownie do art. 23 ust. 2 ww. ustawy, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.
Z opisu sprawy wynika, że w latach 2011-2012 Wnioskodawca (dalej: Spółka) świadczył usługi na terytorium kraju na rzecz swojego kontrahenta (dalej: Kontrahent) – spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Polski.
Za wykonane usług zostały wystawione na rzecz Kontrahenta faktury VAT. Wierzytelności wynikające ze świadczonych usług posiadają terminy płatności określone na fakturach lub w umowach na dzień przypadający zarówno przed i po 4 sierpnia 2012 r.
Ponadto:
- świadczenie usług odbywało się na rzecz Kontrahenta, zarejestrowanego jako podatnik czynny, o którym mowa w art. 15 ust. 1,
- w momencie świadczenia usług Kontrahent nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
- wierzytelności od Kontrahenta zostały wykazane w deklaracjach podatkowych jako obrót opodatkowany i podatek należny,
- od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły dwa lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione,
- wierzytelności od Kontrahenta nie zostały zbyte.
Pomiędzy Spółką a wierzycielem Kontrahentem nie istnieje oraz nigdy wcześniej nie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.
Obecnie Kontrahent znajduje się w stanie upadłości obejmującej likwidację majątku.
Ponieważ Kontrahent nie uregulował należności za wykonane usługi – Spółka zamierza dokonać korekty podatku należnego, o której nowa w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.
W odniesieniu do wierzytelności, powstałych przed dniem 4 sierpnia 2012 r.:
- wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta przez Spółkę w jakiejkolwiek formie w ciągu 180 dni,
- Spółka zakłada, iż na dzień dokonania korekty wierzyciel i dłużnik będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
- Spółka nie zawiadamiała dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego.
W odniesieniu do wierzytelności powstałych po dniu 4 sierpnia 2012 r.:
- wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta przez Spółkę w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni,
- Spółka zakłada, iż na dzień złożenia deklaracji, w której dokonana zostanie korekta wierzyciel i dłużnik będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
- Spółka oświadcza, iż do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną wierzytelności te nie zostaną uregulowane lub zbyte w jakiejkolwiek formie.
W odniesieniu do powyższego, Spółka ma wątpliwości, w jakim trybie (na jakich zasadach) oraz według jakich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług powinna ona dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, a które posiadają termin płatności określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed 4 sierpnia 2012 r. i po dniu 4 sierpnia 2012 r. – w szczególności w świetle nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących tzw. ulgi na złe długi, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r.
Biorąc pod uwagę powołane regulacje, stwierdzić należy, że nowe zasady stosowania tzw. ulgi za złe długi mają zastosowanie do wierzytelności, które powstały/powstaną od dnia 1 stycznia 2013 r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona (zgodnie z nowymi zasadami) już w roku 2013, tj. w roku 2013 upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności.
W praktyce oznacza to, że nowe zasady będą miały zastosowanie do nieuregulowanych należności z terminem płatności określonym w umowie lub na fakturze na dzień 4 sierpnia 2012 r. lub późniejszym.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że odnośnie faktur, których termin płatności minął przed dniem 4 sierpnia 2012 r., to 150. dzień od dnia upływu terminu płatności przypadał dla przedmiotowych faktur jeszcze w roku 2012. Oznacza to, że nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona przed dniem 1 stycznia 2013 r. i przepis art. 23 ust. 2 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, nie ma zastosowania do faktur dotyczących wierzytelności nieuregulowanych przez Kontrahenta. W świetle powyższego, do tych faktur zastosowanie znajdą przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. Natomiast, w przypadku wierzytelności, których nieściągalność uprawdopodobniona została po dniu 1 stycznia 2013 r. (dotyczy faktur, których termin płatności minął po dniu 4 sierpnia 2012 r.), zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące po dniu 31 grudnia 2012 r.
Reasumując, w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed dniem 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. Z kolei, w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach na dzień przypadający po dniu 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.
Ponadto, tut. Organ pragnie zauważyć, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Zatem tylko dodatkowo należy zwrócić uwagę na fakt, że w odniesieniu do wierzytelności powstałych po dniu 4 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek m.in. o informację: „Spółka zakłada, iż na dzień złożenia deklaracji, w której dokonana zostanie korekta wierzyciel i dłużnik będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni”. W odniesieniu do powyższego, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju m.in. w przypadku gdy, na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.