Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-462/13/AJ
z 14 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

D. działa zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Jest placówką przeznaczoną do okresowego pobytu dzieci i młodzieży w celu wspierania ich fizycznego i psychicznego rozwoju oraz wzmocnienia ogólnej kondycji psychofizycznej i kształtowania zachowań prozdrowotnych, z wykorzystaniem lokalnych warunków klimatycznych. D. w przeważającej części prowadzi działalność dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych. D. w szczególności należy:

1. organizowanie zajęć edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych i specjalistycznych,
2. organizowanie zajęć mających na celu rozwijanie zainteresowań i szczególnych uzdolnień wychowanków,
3. organizowanie aktywnych form wypoczynku.

W chwili obecnej D. jest „biernym podatnikiem VAT”, nie posiada kasy fiskalnej. Źródłem dochodów jest:

1. sprzedaż usługi żywieniowej, noclegowo-żywieniowej dla uczniów i ich rodziców których organizatorem jest szkoła bądź nauczyciel szkoły,
2. sprzedaż usługi żywieniowej, noclegowo-żywieniowej dla osób innych niż rodzice i dzieci, w tym dla nauczycieli przyjeżdżających z dziećmi,
3. sprzedaż usługi żywieniowej dla pracowników pedagogicznych i „niepedagogicznych”,
4. wynajem stołówki,

Zapłata za ww. czynności dokonywana jest za pośrednictwem banku, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wymienione w pozycji 68 wniosku źródła dochodów należy ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej czy też są zwolnione z ewidencji?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z tytułu sprzedaży usługi żywieniowej, noclegowo-żywieniowej, dla uczniów i ich rodziców, których organizatorem jest szkoła bądź nauczyciel szkoły, nauczycieli przyjeżdżających z dziećmi, sprzedaż usługi żywieniowej dla pracowników pedagogicznych i niepedagogicznych D. są zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie poz. 21, 37, 45 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. (poz. 1382) w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie później niż do 31 grudnia 2014 roku.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż usługi żywieniowej, noclegowo-żywieniowej dla innych osób niż uczniowie i ich rodzice, nauczyciele przyjeżdżający z dziećmi oraz pracownicy pedagogiczni i niepedagogiczni D. , wynajem stołówki, nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, która nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000,00 zł jest zwolniona z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym do kwoty 20.000,00 zł nie później niż do 31 grudnia 2014 roku na podstawie § 3 ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Wobec powyższego należy podkreślić, iż celem ustalenia limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik winien uwzględniać łącznie cały obrót osiągnięty z tytułu sprzedaży towarów lub usług na rzecz tych wszystkich klientów, którzy zostali określeni w powołanym art.. 111 ust. 1 ustawy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1. wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
2. stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;
3. możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
4. konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
5. konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;
6. konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
7. konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.

Od 1 stycznia 2013 r. kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Stosownie do przepisu § 2 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 21 tego załącznika wymieniono pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem (PKWiU ex 55.90.1) z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0 – dotyczy wyłącznie: usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych).

W poz. 37 tego załącznika wymieniono z kolei świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Natomiast w poz. 45 wymieniono usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy, prowadzonych przez te placówki, udostępnianych wyłącznie dla uczniów, studentów i innych podopiecznych oraz nauczycieli i personelu.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Jak wynika z zapisu § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Jak wynika z zapisu § 7 ust. 2 powołanego rozporządzenia, w przypadku podatników rozpoczynających w 2012 r. dostawy towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, kwotę, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w 2013 r. stanowi kwota 20.000 zł, bez względu na okres wykonywania tych czynności w 2012 r.

Z kolei jak wynika z zapisu § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych .

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, działający zgodnie z ustawą o systemie oświaty, jest placówką przeznaczoną do okresowego pobytu dzieci i młodzieży w celu wspierania ich fizycznego i psychicznego rozwoju oraz wzmocnienia ogólnej kondycji psychofizycznej i kształtowania zachowań prozdrowotnych, z wykorzystaniem lokalnych warunków klimatycznych. W przeważającej części prowadzi działalność dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych. Do zadań Wnioskodawcy w szczególności należy organizowanie zajęć edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych i specjalistycznych, organizowanie zajęć mających na celu rozwijanie zainteresowań i szczególnych uzdolnień wychowanków, organizowanie aktywnych form wypoczynku. Wnioskodawca nie posiada kasy fiskalnej. Wnioskodawca osiąga obrót z tytułu sprzedaży usługi żywieniowej, noclegowo-żywieniowej dla uczniów i ich rodziców których organizatorem jest szkoła bądź nauczyciel szkoły, a także dla osób innych, w tym dla nauczycieli przyjeżdżających z dziećmi, sprzedaży usługi żywieniowej dla pracowników pedagogicznych i „niepedagogicznych” a także wynajmu stołówki.

Zapłata za ww. czynności dokonywana jest za pośrednictwem banku, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy przede wszystkim stwierdzić, że w przypadku przekroczenia kwoty obrotu w wysokości 20.000 zł z tytułu wszystkich dokonywanych świadczeń na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, wobec Wnioskodawcy powstanie obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Niemniej jednak, skoro – jak wynika ze złożonego wniosku – spełnione są warunki określone w § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. zapłata z tytułu opisanych we wniosku czynności jest dokonywana w całości za pośrednictwem banku na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczy, to w zakresie wykonywania tych czynności na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia tej ewidencji do dnia 31 grudnia 2014 r.

Ponadto należy zauważyć, iż stosownie do zapisu § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, w zakresie opisanych w złożonym wniosku usług noclegowych (przy założeniu, że są one sklasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 55.90.1), świadczonych na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2014 r. zgodnie z poz. 21 załącznika do ww. rozporządzenia.

W odniesieniu natomiast do usług żywieniowych należy wskazać, iż w zakresie w jakim usługi te świadczone są na rzecz podopiecznych Wnioskodawcy oraz nauczycieli i personelu, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 45 załącznika do ww. rozporządzenia, również są objęte zwolnieniem z przedmiotowego obowiązku do dnia 31 grudnia 2014 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.