INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012r. (data złożenia 1 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2012r. (data wpływu 28 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży produktów z działalności rolniczej prowadzonej przez rolnika ryczałtowego na rzecz:

• kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą zarówno będących, jak i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju,
• obywateli krajów Unii Europejskiej jako odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej w przypadku sprzedaży dokonywanej na terenie Unii Europejskiej podczas organizowanych tam targów i wystaw
• jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2012r. złożono w tut. organie ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży produktów z działalności rolniczej prowadzonej przez rolnika ryczałtowego na rzecz:

• kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą zarówno będących, jak i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju,
• obywateli krajów Unii Europejskiej jako odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej w przypadku sprzedaży dokonywanej na terenie Unii Europejskiej podczas organizowanych tam targów i wystaw.
  
  

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 maja 2012r. (data wpływu 28 maja 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi niewielką szkółkę bylin – kwiatów wieloletnich, która stanowi działalność rolniczą, do której nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i w związku z tym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Produkty pochodzące z własnej uprawy (byliny) Wnioskodawca sprzedaje wyłącznie na terenie naszego kraju. Sprzedaży na rzecz zarejestrowanych i czynnych podatników podatku od towarów i usług Wnioskodawca dokonuje na zasadach określonych w art. 116 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług tj. poprzez wystawianie przez odbiorców „Faktur VAT RR”, natomiast sprzedaż na rzecz nabywców niebędących podatnikami podatku od towarów i usług – na ich wniosek – dokumentuje rachunkiem.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedawać ww. produkty kontrahentom zagranicznym prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Unii Europejskiej – zarówno będącym jak i nie będącym podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju oraz uczestniczyć w targach, wystawach na terenie Unii Europejskiej tam sprzedając swoje produkty rolne obywatelom krajów Unii Europejskiej jako odbiorcom detalicznym – nie prowadzącym działalności gospodarczej.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 24 maja 2012r. wynika, że miejscem dokonania faktycznej sprzedaży produktów z działalności rolniczej będzie terytorium Polski lub terytorium państwa członkowskiego (w zależności od tego, czy kontrahenci przyjadą po towar do gospodarstwa Wnioskodawcy, czy Wnioskodawca będzie zawoził rośliny do punktów odbioru kontrahentów w państwach członkowskich).

Produkty rolne będą transportowane samochodem przez Wnioskodawcę lub nabywcę.

W momencie transportu będzie znany kontrahent dla tej konkretnej transakcji.

W przypadku sprzedaży produktów rolnych na rzecz kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą, jak i odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej (sprzedaż na terenie Unii Europejskiej podczas trwających tam targów i wystaw), sprzedaż ta dokonywana będzie w odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy Wnioskodawcy.

Symbol PKWiU właściwy dla produktów rolnych mających być przedmiotem sprzedaży to 01.30.10 – Rośliny Żywe, cebulki, bulwy i korzenie, sadzonki, szczepy, grzybnia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy dokumentować sprzedaż produktów z działalności rolniczej prowadzonej przez rolnika ryczałtowego na rzecz:

• kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą zarówno będących, jak i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju,
• obywateli krajów Unii Europejskiej jako odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej w przypadku sprzedaży dokonywanej na terenie Unii Europejskiej podczas organizowanych tam targów i wystaw...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że zasada wystawiania „FAKTUR VAT RR” zgodnie z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ma zastosowanie wyłącznie dla podatników podatku od towarów i usług na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku sprzedaży produktów rolnych (bylin) dla:

• kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą, zarówno będących jak i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju,
• obywateli Unii Europejskiej nie prowadzących działalności gospodarczej dokonywanej na terenie Unii Europejskiej podczas wystaw i targów,

zastosuje on przepis określony w art. 87 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja Podatkowa, na podstawie którego jako rolnik sprzedający produkty roślinne z własnej uprawy, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania rachunku. Wnioskodawca może jednak skorzystać z możliwości wystawienia rachunku na prośbę ww. kontrahentów i odbiorców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 2 pkt 15 ww. ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez rolnika ryczałtowego, zgodnie z art. 2 pkt 19 ww. ustawy, rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Produktami rolnymi – w myśl art. 2 pkt 20 ww. ustawy – są towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Na potrzeby rozliczeń podatku na zasadach szczególnych procedur dotyczących rolników ryczałtowych, ustawodawca w Załączniku Nr 2 do ustawy określił wykaz towarów i usług, od których dostawy i świadczenia przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług.

W poz. 16 tego załącznika, wymieniono „Rośliny żywe, cebulki, bulwy i korzenie, sadzonki i szczepy; grzybnia, z wyłączeniem podłoży do uprawy grzybów z wsianą grzybnią” (PKWiU ex 01.30.10.0).

Zgodnie z art. 116 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Na podstawie art. 116 ust. 2 ustawy o VAT, faktura dokumentująca nabycie produktów rolnych powinna być oznaczona jako „Faktura VAT RR” i zawierać co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę albo nazwę skróconą dostawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL dostawcy i nabywcy;
3. numer dowodu osobistego dostawcy lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, datę wydania tego dokumentu i nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych jest osobą fizyczną;
4. datę dokonania nabycia oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury;
5. nazwy nabytych produktów rolnych;
6. jednostkę miary i ilość nabytych produktów rolnych oraz oznaczenie (opis) klasy lub jakości tych produktów;
7. cenę jednostkową nabytego produktu rolnego bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku;
8. wartość nabytych produktów rolnych bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku;
9. stawkę zryczałtowanego zwrotu podatku;
10. kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku od wartości nabytych produktów rolnych;
11. wartość nabytych produktów rolnych wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku, wyrażoną cyfrowo i słownie;
13. czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.

W myśl art. 116 ust. 3 ww. ustawy, faktura VAT RR powinna również zawierać oświadczenie dostawcy produktów rolnych w brzmieniu:

„Oświadczam, że jestem rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.”.

Stosownie do art. 116 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku umów kontraktacji lub innych umów o podobnym charakterze oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, może być złożone tylko raz w okresie obowiązywania umowy. Oświadczenie to sporządza się jako osobny dokument. Dokument ten powinien zawierać elementy, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, oraz datę zawarcia i określenie przedmiotu umowy, datę sporządzenia tego dokumentu oraz czytelny podpis składającego oświadczenie. Dokument sporządza się w dwóch egzemplarzach. Oryginał jest przekazywany nabywcy.

Jak wynika z art. 116 ust. 10 ww. ustawy, rolnik ryczałtowy jest obowiązany przechowywać oryginały faktur VAT RR oraz kopie oświadczeń, o których mowa w ust. 4, przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę.

Zgodnie z treścią art. 117 ustawy o VAT, rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku:

1. wystawiania faktur, o których mowa w art. 106;
2. prowadzenia ewidencji dostaw i nabyć towarów i usług;
3. składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 99 ust. 1;
4. dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96.
   
   

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z kolei § 2 tego przepisu stanowi, że obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy lub hodowli, nieprzerobione sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi niewielką szkółkę bylin – kwiatów wieloletnich, która stanowi działalność rolniczą, do której nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i w związku z tym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Produkty pochodzące z własnej uprawy (byliny) Wnioskodawca sprzedaje wyłącznie na terenie naszego kraju. Sprzedaży na rzecz zarejestrowanych i czynnych podatników podatku od towarów i usług Wnioskodawca dokonuje na zasadach określonych w art. 116 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług tj. poprzez wystawianie przez odbiorców „Faktur VAT RR”, natomiast sprzedaż na rzecz nabywców niebędących podatnikami podatku od towarów i usług – na ich wniosek – dokumentuje rachunkiem.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedawać ww. produkty kontrahentom zagranicznym prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Unii Europejskiej – zarówno będącym jak i nie będącym podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju oraz uczestniczyć w targach, wystawach na terenie Unii Europejskiej tam sprzedając swoje produkty rolne obywatelom krajów Unii Europejskiej jako odbiorcom detalicznym – nie prowadzącym działalności gospodarczej.

Odpowiadając na pytanie tut. organu, jakie będą dokładne okoliczności transakcji w przypadku sprzedaży produktów z działalności rolniczej dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą zarówno będących, jak i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju, tj. czy miejscem dokonania faktycznej sprzedaży będzie terytorium Polski, czy też terytorium państwa członkowskiego, czy ww. produkty rolne będą wysyłane lub transportowane przez dokonującego ich dostawy (Wnioskodawcę), przez nabywcę czy przez osobę trzecią – jeśli tak, należało wskazać przez jaki podmiot (ewentualnie na czyje zlecenie) i jakim środkiem transportu oraz czy w momencie wysyłki lub transportu ww. produktów rolnych znany będzie konkretny nabywca (kontrahent) dla tej transakcji – Wnioskodawca wskazał, że miejscem dokonania faktycznej sprzedaży produktów z działalności rolniczej będzie terytorium Polski lub terytorium państwa członkowskiego (w zależności od tego, czy kontrahenci przyjadą po towar do gospodarstwa Wnioskodawcy, czy Wnioskodawca będzie zawoził rośliny do punktów odbioru kontrahentów w państwach członkowskich). Produkty rolne będą transportowane samochodem przez Wnioskodawcę lub nabywcę. W momencie transportu będzie znany kontrahent dla tej konkretnej transakcji.

W przypadku sprzedaży produktów rolnych na rzecz kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą, jak i odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej (sprzedaż na terenie Unii Europejskiej podczas trwających tam targów i wystaw), sprzedaż ta dokonywana będzie w odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy Wnioskodawcy.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca powziął wątpliwości, w jaki sposób należy dokumentować sprzedaż produktów z działalności rolniczej prowadzonej przez rolnika ryczałtowego na rzecz:

• kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą zarówno będących, jak i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju,
• obywateli krajów Unii Europejskiej jako odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej w przypadku sprzedaży dokonywanej na terenie Unii Europejskiej podczas organizowanych tam targów i wystaw.
  
  

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium kraju (tj. Rzeczypospolitej Polskiej).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym, w zależności czy miejscem świadczenia będzie terytorium kraju (RP), czy też terytorium innego państwa członkowskiego, zastosowanie znajdą właściwe regulacje danego kraju dotyczące sposobu dokumentowania transakcji.

Przepisy dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W przedmiotowej sprawie, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę (rolnika ryczałtowego) produktów rolnych na rzecz kontrahentów z obszaru Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą, sprzedawanych na terytorium Polski lub na terytorium państwa członkowskiego (w zależności od tego, czy kontrahenci przyjadą po towar do gospodarstwa Wnioskodawcy, czy Wnioskodawca będzie zawoził rośliny do punktów odbioru kontrahentów w państwach członkowskich) oraz transportowanych przez Wnioskodawcę lub nabywcę (w momencie transportu kontrahent dla tej konkretnej transakcji będzie znany), znajdzie zastosowanie cyt. wyżej przepis art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zatem w tej konkretnej sytuacji miejscem dostawy tych towarów (produktów rolnych) będzie terytorium kraju (RP).

Powyższe oznacza, że sprzedaż produktów rolnych dokonywana przez Wnioskodawcę będzie podlegała udokumentowaniu zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w Polsce.

Z przytoczonego wyżej przepisu art. 116 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że faktura VAT RR jest wystawiana przez podatnika zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT czynny nabywającego produkty rolne od rolnika ryczałtowego.

Wnioskodawca wskazał, że zamierza sprzedawać produkty rolne kontrahentom zagranicznym prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Unii Europejskiej – zarówno będącym jak i nie będącym podatnikami podatku od towarów i usług w swoim kraju. Sprzedaż ta dokonywana będzie w odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy Wnioskodawcy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż sprzedaż produktów rolnych (bylin) dokonywana przez Wnioskodawcę będzie podlegała udokumentowaniu rachunkiem, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jednakże wystawianym wyłącznie na żądanie kupującego.

Odnosząc się natomiast do sytuacji, w której Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży produktów rolnych na rzecz obywateli krajów Unii Europejskiej jako odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej, stwierdzić należy że skoro sprzedaż ta będzie miała miejsce na terytorium poszczególnych krajów Unii Europejskiej podczas organizowanych tam targów i wystaw (co oznacza, że w momencie dokonywania przemieszczenia ww. towarów przez Wnioskodawcę na terytorium danego państwa członkowskiego nabywca nie jest znany), wówczas miejscem dostawy tych towarów – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT – będzie miejsce, w którym towary te będą znajdowały się w momencie dostawy a zatem terytorium poszczególnych państw członkowskich, na terenie których Wnioskodawca dokona tej sprzedaży.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że sposobu rozliczenia i opodatkowania (a co za tym idzie udokumentowania) dostaw w innych państwach członkowskich nie regulują polskie przepisy podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług, a regulacje danego kraju, w którym znajduje się miejsce dostawy.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Jak stanowi § 26 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

W myśl § 17 pkt 4 ww. rozporządzenia, za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.

Zatem w przedmiotowej sprawie, o ile Wnioskodawca na podstawie regulacji obowiązujących w danym państwie członkowskim (na terenie którego znajduje się miejsce dostawy) nie będzie zobowiązany do dokonania rejestracji jako podatnik podatku od wartości dodanej, wówczas sprzedaż produktów rolnych (bylin) dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorców detalicznych nie prowadzących działalności gospodarczej podczas organizowanych w danym państwie członkowskim targów i wystaw będzie podlegała udokumentowaniu rachunkiem, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jednakże wystawianym wyłącznie na żądanie kupującego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż „Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania rachunku. Wnioskodawca może jednak skorzystać z możliwości wystawienia rachunku na prośbę ww. kontrahentów i odbiorców” należało uznać za prawidłowe, jednak przy spełnieniu warunków, o których mowa w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii sposobu dokumentowania sprzedaży produktów z działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jako rolnika ryczałtowego, gdyż Wnioskodawca tylko w tym zakresie sformułował pytanie i przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.