Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-291/13-2/AG
z 24 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2013r. (data wpływu 29.04.2013r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 29.04.2013r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. („Spółka) prowadzi działalność w sektorze usług medycznych.

Na podstawie umowy sprzedaży („Umowa”) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca polskim rezydentem podatkowym („Nabywca) zakupiła 100% udziałów w Spółce.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, jednym z podstawowych warunków nabycia przez Nabywcę udziałów w Spółce było doprowadzenie przez Nabywcę do spłaty historycznego zadłużenia z tytułu pożyczek / kredytów („Stare Pożyczki”), jakie Spółka posiadała wobec swoich wierzycieli, tj. banków oraz podmiotów z grupy kapitałowej, do której Spółka należała przed jej nabyciem przez Nabywcę.

Stare Pożyczki zostały zaciągnięte przez Spółkę na cele związane z działalnością gospodarczą, a odsetki od tych pożyczek, zgodnie z przepisami ustawy o CIT, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty / kapitalizacji (z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o CIT).

Wykonanie powyższego zobowiązania przez Nabywcę nastąpiło w dniu nabycia udziałów w Spółce poprzez wstąpienie Nabywcy w prawa zaspokojonych Wierzycieli, na podstawie konstrukcji prawnej przewidzianej w art. 518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami). W rezultacie Nabywca posiadał wobec Spółki wierzytelności wynikające ze Starych Pożyczek.

Zgodnie z przyjętą strategią biznesową mającą na celu eliminację zobowiązań Spółki wynikających ze Starych Pożyczek, Spółka zaciągnęła od Nabywcy nową pożyczkę, która została w całości przeznaczona na spłatę (refinansowanie) Starych Pożyczek wraz z odsetkami („Nowa Pożyczka”).

W związku z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym Spółka zadała we wniosku następujące pytanie.

Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Nowej Pożyczki w momencie ich zapłaty / kapitalizacji (z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o CIT)?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Nowej Pożyczki w momencie ich zapłaty / kapitalizacji (z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze m. – dalej: ustawy o CIT).

Zgodnie z ustawą o CIT:

1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy (art. 15 ust.1).
   
2. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in.:
   

1. wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a);
2. naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) (art. 16 ust. 1 pkt 11).
   
   

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, skoro:

1. Stare Pożyczki zostały zaciągnięte przez Spółkę na cele związane z działalnością gospodarczą, a odsetki od tych pożyczek, zgodnie z przepisami ustawy o CIT, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty / kapitalizacji (z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o CIT); Spółka pragnie podkreślić, że to zagadnienie nie stanowi przedmiotu zapytania przedstawionego w niniejszym wniosku.
   
2. refinansowanie nie wpływa na zmianę klasyfikacji podatkowej odsetek płatnych / kapitalizowanych przez pożyczkobiorcę (odsetki od starej pożyczki, jaki i odsetki od pożyczki przeznaczonej na refinansowanie starej pożyczki powinny być dla celów podatkowych traktowane na takich samych zasadach, gdyż z ekonomicznego punktu widzenia źródłem odsetek od obu pożyczek jest sfinansowanie wydatków, na które przeznaczona była stara pożyczka);
   
3. określony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, nie wymienia zapłaconych / skapitalizowanych odsetek od pożyczki przeznaczonej na refinansowanie innej pożyczki;
   
4. brak jest innych przepisów podatkowych, które nakazywałyby odmiennie traktowanie dla celów CIT odsetek od istniejącej pożyczki i odsetek od pożyczki przeznaczonej na refinansowanie istniejącej pożyczki;
   

• to zgodnie z literalną treścią przepisów art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o CIT, odsetki od Nowej Pożyczki będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji (z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o CIT).
  
  

W konsekwencji, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Nowej Pożyczki w momencie ich zapłaty / kapitalizacji (Z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe dla innych podatników w analogicznych stanach faktycznych / zdarzeniach przyszłych. Przykładowo:

1. w interpretacji Dyrektora IS w Łodzi z dnia 29 czerwca 2011 roku, znak IPTPB3/423-11/11-3/Akr, zgodnie z którą: „odsetki od kredytu (pożyczki), którą Wnioskodawca zamierza zaciągnąć od innego podmiotu w celu spłaty pożyczki zaciągniętej przez spółkę przejmowaną stanowić będą, stosownie do art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty z zastrzeżeniem przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 tej ustawy"
2. w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 16 maja 2011 roku, znak IPPB3/423-408/07-7/11/S/AG, w której organ odstępując od uzasadnienia prawnego zajętego stanowiska, za prawidłowe uznał stanowisko Spółki, zgodnie z którym: „odsetki zapłacone od Kredytu Refinansowego przeznaczonego na spłatę Kredytu Budowlanego (...) spełniają ustawowe warunki uznania za koszt uzyskania przychodu, a tym samym mogą zostać w całości zaliczone w ich ciężar. Katalog kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu określony w art. 16 ust. 1 ustawy, nie wymienia bowiem zapłaconych odsetek od kredytu przeznaczonego na refinansowanie kredytu inwestycyjnego”.
   
   

W konsekwencji, w świetle przytoczonych powyżej przepisów prawa oraz praktyki organów podatkowych, Spółka stoi na wskazanym powyżej stanowisku, zgodnie z którym Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Nowej Pożyczki w momencie ich zapłaty / kapitalizacji (z uwzględnieniem przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o CIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.