INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.03.2013 r. (data wpływu 26.03.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług zwolnionym. W najbliższym czasie Spółka utraci prawo do zwolnienia i stanie się podatnikiem podatku Vat. Pytanie a, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczy zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jest organizatorem i administratorem platformy elektronicznej dostępnej w sieci Internet służącej do wymiany usług (transmisji video) pomiędzy jej użytkownikami, Widzami i Nadawcami. Użytkownikiem platformy elektronicznej (tak odbiorcą jak i Nadawcą) a co za tym idzie również uczestnikiem konkursu mogą być dowolne osoby. Wnioskodawca w żaden sposób nie ogranicza dostępu do platformy w zależności od statusu prawnego użytkownika lub jego pochodzenia.

Wymiana usług może mieć charakter odpłatny. Dla stron usług odpłatnych wnioskodawca opracował system rozliczeń pomiędzy nimi, oparty o elektroniczne jednostki rozliczeniowe (znaki legitymacyjne dla uproszczenia zwane dalej kuponami).

Emitentem kuponów będzie Wnioskodawca. Użytkownik platformy -Widz- będzie mógł skorzystać z usług odpłatnych w zamian przekazując kupony Nadawcy.

Nadawca po otrzymaniu kuponów od Widzów może zażądać od Wnioskodawcy ich spieniężenia. Wnioskodawca jest zatem stroną:

1. umowy w której w zamian za pieniądze przekazuje kupony potencjalnym Widzom, czyli odbiorcom usług świadczonych przez inne podmioty (Nadawców) stosując kurs wymiany: 1 złoty = 1 kupon.
2. umowy w której w zamian za kupony posiadane przez Nadawców wypłaca im pieniądze stosując kurs wymiany: 1 kupon = np. 80 groszy
   
   

Wnioskodawca w wyniku ww. operacji uzyska dodatni wynik na wymianie każdego kuponu. Wnioskodawca może także dodatkowo w ramach konkursu - przyznawać najlepszym Nadawcom nagrody w postaci dodatkowych Kuponów.

Nadawca, aby przedstawić do wypłaty kupony, musi najpierw otrzymać je od Odbiorcy (Widza). Będąc w posiadaniu kuponów Nadawca może w dowolnym momencie wydać dyspozycję ich zamiany na pieniądze, wtedy Wnioskodawca odbierze od niego kupony w zamian niezwłocznie dokona przelewu środków pieniężnych na wskazany rachunek bankowy.

Wnioskodawca udokumentuje tę transakcję wydając Nadawcy: notę księgową na wartość przedstawionych do wypłaty kuponów i fakturę na wartość prowizji, a wypłaci różnicę pomiędzy nimi.

Spółka nie ingeruje w relacje między Nadawcą a Odbiorcami dotyczące przekazywania kuponów. Wnioskodawca zakłada, że Odbiorca (widz - skorzystał z materiałów oferowanych przez Nadawcę lub ma prawo do skorzystania z nich w przyszłości. (Analogicznie: można zakupić gazetę jednak jej nie przeczytać od razu). Istnienie Nadawcy(ów) stanowi ekonomiczny sens istnienia platformy. Tylko wtedy, gdy będą oni zamieszczać materiały platforma zapewni przychód Wnioskodawcy. System rozliczeń oparty o emisję kuponów służy temu, aby Nadawców zachęcić do korzystania z platformy. W tym sensie można powiedzieć, że zarówno emisja oraz dystrybucja kuponów jak i przyjmowanie i rozliczanie płatności odbywają się w imieniu i na rzecz Nadawców. Poniekąd zatem Wnioskodawca pełni rolę agenta, łącząc dwie strony: Nadawców świadczących określone usługi i Odbiorców chcących z nich skorzystać.

Wnioskodawca prowadzi działalność zdefiniowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym pod poz. PKD dział 58 Działalność wydawnicza oraz dział 59 Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych oraz 63 Działalność portali internetowych dla spełnienia przesłanek zaliczenia Spółki do kategorii podmiotów tzw. Mass-mediów. Spółka posiada również zarejestrowany tytuł prasowy w Sądzie Rejonowym.

Wnioskodawca zamierza zorganizować konkurs. Kryteria konkursu będą wyznaczane w sposób pozwalający na jednoznaczne wyróżnienie Nadawcy np. w oparciu o liczbę wyświetleń jego materiałów video lub ich jakość (oceny dokonują Odbiorcy) itp. a zatem czynniki, które pośrednio wpływają na atrakcyjność samej platformy i jej popularność w sieci internetowej. Organizatorem konkursu (ów) będzie Wnioskodawca. Każdorazowo rozpoczynając konkurs Wnioskodawca przygotuje zasady jego organizacji (regulamin) i ogłosi go w sieci Internet (a zatem przez środki masowego przekazu). Wnioskodawca posiada zarejestrowany tytuł prasowy.

Co do dziedziny jakiej będzie dotyczył konkurs: Wnioskodawca zamierza wybrać takie, które w sposób bezpośredni dotyczą realizowanych w ramach platformy świadczeń, tj. konkurs za najwyższą oglądalność, najwyższą ocenę od Odbiorców, największą liczbę materiałów, największą aktywność. itp. Wnioskodawca przewiduje, że wartość jednorazowo przyznawanych nagród co do zasady nie przekroczy 760,00 zł, jednak dopuszcza sytuacje, kiedy ta kwota może zostać przekroczona. Nagrody dotyczą zarówno formy pieniężnej jak i formy dodatkowych kuponów. Uczestnikiem konkursu jest każdy użytkownik prowadzący transmisję pokazu w dniu konkursu, który w trakcie jego trwania prowadził pokazy w sumie przez ustaloną liczbę godzin. Zwycięzcą konkursu zostaje użytkownik, którego transmisja osiągnie najwyższą oglądalność w dniu konkursu. Oglądalnością jest liczba użytkowników oglądających jednocześnie transmisję danego użytkownika w dniu konkursu. Konkurs oglądalności jest grą z dziedziny kultury i sztuki teatralnej polegającą na zebraniu odpowiedniej liczby oglądających pokaz multimedialny.

Nadawca, aby przedstawić do wypłaty kupony, musi najpierw otrzymać je od Odbiorcy (Widza). Będąc w posiadaniu kuponów Nadawca może w dowolnym momencie wydać dyspozycję ich zamiany na pieniądze, wtedy Wnioskodawca odbierze od niego kupony w zamian niezwłocznie dokona przelewu środków pieniężnych na wskazany rachunek bankowy.

(Wnioskodawca udokumentuje tę transakcję wydając Nadawcy: notę księgową na wartość przedstawionych do wypłaty kuponów i fakturę na wartość prowizji, a wypłaci różnicę pomiędzy nimi.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Która z kwot stanowi przychód Wnioskodawcy... Wartość kuponów wydanych Widzom w zamian za pieniądze czy różnica wynikająca z niższego przelicznika powrotnej wymiany kuponów na pieniądze...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2011 t.. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej: „updop”) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodów podatkowych wskazuje jedynie, w art. 12, rodzaje przychodów, których wystąpienie wiąże się z uzyskaniem przychodu, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 updop). Podkreślenia wymaga, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym, o czym świadczy użyty w art. 12 ust. 1 updop zwrot ,,w szczególności”.

Zdaniem naszym przychodem będzie wartość różnicy wynikająca z niższego kursu wymiany kuponów na pieniądze, dokonywana na życzenie Widzów, bowiem kupon nie stanowi towaru ani usługi, a jedynie jest ekwiwalentem pieniądza pozwalającym na jego późniejszą wymianę na usługi świadczone przez Nadawców, podobnie jak bony, czy talony. Z kolei różnica wynikająca z niższego przelicznika wymiany kuponów na pieniądze w swoim charakterze jest zbliżona do prowizji pobieranej przez podmioty zajmujące się pośrednictwem finansowym.

Nadawca, aby przedstawić do wypłaty kupony, musi najpierw otrzymać je od Odbiorcy (Widza). Będąc w posiadaniu kuponów Nadawca może w dowolnym momencie wydać dyspozycję ich zamiany na pieniądze, wtedy Wnioskodawca odbierze od niego kupony, w zamian niezwłocznie dokona przelewu środków pieniężnych na wskazany rachunek bankowy.

Wnioskodawca udokumentuje tę transakcję wydając Nadawcy: notę księgową na wartość przedstawionych do wypłaty kuponów i fakturę na wartość prowizji, a wypłaci różnicę pomiędzy nimi.

Istnienie Nadawcy(ów) stanowi ekonomiczny sens istnienia platformy. Tylko wtedy, gdy będą oni zamieszczać materiały platforma zapewni przychód Wnioskodawcy. System rozliczeń oparty o emisję kuponów służy temu, aby Nadawców zachęcić do korzystania z platformy. W tym sensie można powiedzieć, że zarówno emisja oraz dystrybucja kuponów jak i przyjmowanie i rozliczanie płatności odbywają się w imieniu i na rzecz Nadawców. Poniekąd zatem Wnioskodawca pełni rolę agenta, łącząc dwie strony: Nadawców świadczących określone usługi i Odbiorców chcących z nich skorzystać. Spółka nie ingeruje w relacje między Nadawcą a Odbiorcami dotyczące przekazywania kuponów. Zakładamy, że Odbiorca (widz) skorzystał z materiałów oferowanych przez Nadawcę lub ma prawo do skorzystania z nich w przyszłości. (Analogicznie: można zakupić gazetę jednak jej nie przeczytać od razu). Spółka ma jednak obowiązek rozpoznania przychodu w wysokości wartości wydanych odpłatnie Widzom kuponów, w sytuacji gdy np. Nadawca w wyznaczonym terminie nie zażąda od Wnioskodawcy ich spieniężenia lub Widz nie skorzystał z wykupionych usług oferowanych przez Nadawcę i stracił prawo do skorzystania z nich w przyszłości. Podstawę zaliczenia tej kwoty do przychodów stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowy wniosek w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.