INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2012r. (data wpływu 28 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2012r. (data wpływu 14 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w dwóch działkach zabudowanych drewnianym budynkiem nadającym się do rozbiórki oraz w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT z tytułu tej sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w dwóch działkach zabudowanych drewnianym budynkiem nadającym się do rozbiórki oraz w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT z tytułu tej sprzedaży.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 maja 2012r. (data wpływu 14 maja 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 kwietnia 2012r. znak IBPP1/443-235/12/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Syndyk masy upadłości Spółki Mieszkaniowej w upadłości prowadzi sprzedaż wchodzących w skład majątku masy upadłości nieruchomości w trybie z wolnej ręki. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa obejmująca m.in. udział w dwóch geodezyjnie wyodrębnionych działkach zabudowanych budynkiem przeznaczonym do rozbiórki. Budynek posadowiony jest na obu działkach.

Wobec Spółki Mieszkaniowej została ogłoszona upadłość w dniu 9 lipca 2003r.

W 2000r. Spółka jako inwestor rozpoczęła na działkach sąsiednich realizację inwestycji –budynek mieszkalny wielorodzinny wraz z usługami i garażami. Dla przedmiotowej inwestycji wydana została decyzja Prezydenta Miasta z dnia 1 marca 2000r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę, która to decyzja została w części uchylona decyzją Wojewody z dnia 22 maja 2000r. i w tej części Wojewoda wydał nowe pozwolenie na budowę dla tej inwestycji. Decyzją Prezydenta Miasta ustalone zostały warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji. Wnioskodawca wyjaśnił dodatkowo, iż ww. decyzja o pozwoleniu na budowę została uchylona, a następnie w roku 2010 przywrócona do obrotu prawnego. Ww. pozwolenie na budowę nie obejmuje przedmiotowych działek. Zgodnie z zapisami Uchwały Rady Miasta z dnia 8 września 2004r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla, przedmiotowe działki położone są na terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniowo-usługową (MU). Spółka nabyła udział w przedmiotowych działkach umową z dnia 16 grudnia 1999r. Nabycie udziału w przedmiotowych działkach nie zostało udokumentowane fakturą VAT – od transakcji pobrano opłatę skarbową (na podstawie art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1989r. o opłacie skarbowej i § 58 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994r.), stąd Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Sprzedaż nie została udokumentowana fakturą VAT, gdyż nieruchomość nabywana była od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią umowy sprzedaży, Spółka nabyła przedmiotowe działki jako działki niezabudowane. W rzeczywistości jednak, w chwili zakupu działek przez Spółkę, były one zabudowane drewnianym budynkiem nadającym się do rozbiórki. Budynek ten jest trwale połączony z gruntem. Nie została wydana decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę budynku posadowionego na działkach będących przedmiotem wniosku i nie rozpoczęto i nie zostanie rozpoczęta rozbiórka budynku przed dostawą gruntów, na których budynek jest posadowiony. Wnioskodawca nie posiada informacji na temat roku wybudowania przedmiotowego budynku. Według informacji uzyskanych od reprezentantów upadłej Spółki, budynek pochodzi najprawdopodobniej z okresu międzywojennego, w chwili nabycia przez Spółkę nie był zamieszkany, a nieruchomość ta wraz z budynkiem nabywana była od spadkobierców zmarłych właścicieli. Pierwszy właściciel nieruchomości zmarł w roku 1996. Spadkobiercy właściciela zbyli nieruchomość na rzecz Spółki w roku 1999. Nie doszło zatem do pierwszego zasiedlenia budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż nie nastąpiła czynność podlegająca opodatkowaniu, w wykonaniu której miałoby dojść do oddania budynku do użytkowania (nie jest czynnością opodatkowaną w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nabycie w drodze dziedziczenia, nie podlegają opodatkowaniu także sprzedaż nieruchomości przez spadkobierców na rzecz Spółki). Udział w przedmiotowej nieruchomości stanowił towar handlowy Spółki. Spółka kupowała przedmiotowy udział z zamiarem dokupienia następnie pozostałej części działki i objęcia jej inwestycją realizowaną na działkach sąsiednich. Ponieważ pozostałą część działki nabyła inna osoba, a Spółce pozostał tylko nabyty pierwotnie udział, Spółka zrezygnowała z zagospodarowania działki w ramach inwestycji realizowanej na działkach sąsiednich i pozostawiła udział do zagospodarowania na inną inwestycję, która ostatecznie nie została wykonana.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Drewniany budynek, o którym mowa we wniosku, stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy prawo budowlane i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – oznaczenie PKOB 1.11.111.1110.
2. Dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tego budynku.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Syndyka w trybie z wolnej ręki nieruchomości – udziału w działkach zabudowanych drewnianym budynkiem nadającym się do rozbiórki, którego sprzedaż podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, szczegółowo opisanej we wniosku – jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to jaka obowiązywałaby stawka podatku VAT w odniesieniu do takiej sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) – art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Towarami, w rozumieniu ww. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten powoduje, że co do zasady grunt podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku od towarów i usług, jaką są opodatkowane budynki posadowione na tym gruncie. Sprzedaż budynku mieszkalnego (nadającego się do rozbiórki), podlega zwolnieniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Spółce nie przysługiwało w stosunku do tych obiektów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro zatem budynek podlega zwolnieniu od podatku to grunt, na którym posadowiony jest ten budynek również podlega zwolnieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z treści art. 15 ust. 2 tej ustawy wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

I tak na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Treść art. 43 ust. 7a powyższej ustawy wskazuje, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika natomiast, że ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 K. c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 K.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 K.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako, rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości – art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s.1 ze zm.).

Jak już wskazano, powyżej istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie wspomina stricte o przeniesieniu prawa własności. Mając na uwadze powyższe, sprzedaż udziału w prawie własności nieruchomości należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Syndyk masy upadłości Spółki Mieszkaniowej w upadłości prowadzi sprzedaż wchodzącej w skład majątku masy upadłości nieruchomości w trybie z wolnej ręki. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa obejmująca m.in. udział w dwóch geodezyjnie wyodrębnionych działkach zabudowanych budynkiem przeznaczonym do rozbiórki. Budynek posadowiony jest na obu działkach.

W 2000r. Spółka jako inwestor rozpoczęła na przedmiotowych działkach realizację inwestycji –budynek mieszkalny wielorodzinny wraz z usługami i garażami.

Zgodnie z zapisami Uchwały Rady Miasta z dnia 8 września 2004r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla, przedmiotowe działki położone są na terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniowo-usługową (MU). Spółka nabyła udział w przedmiotowych działkach umową z dnia 16 grudnia 1999r. Nabycie udziału w przedmiotowych działkach nie zostało udokumentowane fakturą VAT – od transakcji pobrano opłatę skarbową (na podstawie art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1989r. o opłacie skarbowej i § 58 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994r.), stąd Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Sprzedaż nie została udokumentowana fakturą VAT, gdyż nieruchomość nabywana była od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią umowy sprzedaży, Spółka nabyła przedmiotowe działki jako działki niezabudowane. W rzeczywistości jednak, w chwili zakupu działek przez Spółkę, były one zabudowane drewnianym budynkiem nadającym się do rozbiórki. Budynek ten jest trwale połączony z gruntem. Nie została wydana decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę budynku posadowionego na działkach będących przedmiotem wniosku i nie rozpoczęto i nie zostanie rozpoczęta rozbiórka budynku przed dostawą gruntów, na których budynek jest posadowiony. Wnioskodawca nie posiada informacji na temat roku wybudowania przedmiotowego budynku. Według informacji uzyskanych od reprezentantów upadłej Spółki, budynek pochodzi najprawdopodobniej z okresu międzywojennego, w chwili nabycia przez Spółkę nie był zamieszkany, a nieruchomość ta wraz z budynkiem nabywana była od spadkobierców zmarłych właścicieli. Pierwszy właściciel nieruchomości zmarł w roku 1996. Spadkobiercy właściciela zbyli nieruchomość na rzecz Spółki w roku 1999. Nie doszło zatem do pierwszego zasiedlenia budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż nie nastąpiła czynność podlegająca opodatkowaniu, w wykonaniu której miałoby dojść do oddania budynku do użytkowania (nie jest czynnością opodatkowaną w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nabycie w drodze dziedziczenia, nie podlegają opodatkowaniu także sprzedaż nieruchomości przez spadkobierców na rzecz Spółki). Udział w przedmiotowej nieruchomości stanowił towar handlowy Spółki. Spółka kupowała przedmiotowy udział z zamiarem dokupienia następnie pozostałej części działki i objęcia jej inwestycją realizowaną na działkach sąsiednich. Ponieważ pozostałą część działki nabyła inna osoba, a Spółce pozostał tylko nabyty pierwotnie udział, Spółka zrezygnowała z zagospodarowania działki w ramach inwestycji realizowanej na działkach sąsiednich i pozostawiła udział do zagospodarowania na inną inwestycję, która ostatecznie nie została wykonana.

Drewniany budynek, o którym mowa we wniosku, stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy prawo budowlane i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – oznaczenie PKOB 1.11.111.1110. Dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tego budynku.

Jak z powyższego wynika, udział w przedmiotowej nieruchomości stanowił towar handlowy Spółki. Spółka kupowała przedmiotowy udział z zamiarem dokupienia następnie pozostałej części działki i objęcia jej inwestycją realizowaną na działkach sąsiednich. Ponieważ pozostałą część działki nabyła inna osoba, a Spółce pozostał tylko nabyty pierwotnie udział, Spółka zrezygnowała z zagospodarowania działki w ramach inwestycji realizowanej na działkach sąsiednich i pozostawiła udział do zagospodarowania na inną inwestycję, która ostatecznie nie została wykonana.

Oznacza to zatem, że w ramach sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i z tego względu dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym należy wziąć pod uwagę, iż dostawa przedmiotowej działki nie może korzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Przepis ten nie będzie miał więc zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem opisana we wniosku dostawa dotyczyć będzie gruntu zabudowanego.

Ponadto należy stwierdzić, że powyższa dostawa nie będzie korzystała też ze zwolnienia od podatku na podstawie przytoczonego wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, który zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, w stosunku do drewnianego budynku posadowionego na obu działkach, w których udział ma być przedmiotem dostawy, nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Ponieważ – jak wskazano powyżej – planowana dostawa, której dotyczy wniosek, będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zatem będzie ona oddaniem do użytkowania przedmiotowego budynku, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu, co wypełnia definicję pierwszego zasiedlenia.

Oznacza to, że został spełniony warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT wykluczający możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy tego przepisu dla dostawy udziału w budynku drewnnianym.

W stosunku do planowanej dostawy udziału w budynku drewnianym jest natomiast możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, który przewiduje zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z wniosku, nabycie udziału w przedmiotowych działkach nie zostało udokumentowane fakturą VAT, stąd Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ponadto podano, że dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku.

Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy o VAT wykluczające możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy tego przepisu.

Planowana dostawa udziału w budynku drewnianym może zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym, na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, ze zwolnienia od podatku VAT korzystać będzie również dostawa udziału w działkach, na których posadowiony jest budynek drewniany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że skoro dostawa przedmiotowego budynku podlega zwolnieniu od podatku to grunt, na którym posadowiony jest ten budynek również podlega zwolnieniu – uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.