Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-779/13/DP
z 29 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako firma marketingowa, jest Partnerem w Projekcie współfinansowanym ze środków bezzwrotnej pomocy Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, realizowanym w okresie od sierpnia 2012 do lipca 2013. 85% środków na realizację projektu wypłaca Bank Gospodarstwa Krajowego, a 15% stanowi dotacja z budżetu państwa, którą wypłaca samorząd województwa. Lider (druga firma) podpisał umowę z samorządem na realizację projektu. W umowie firma Wnioskodawcy jest wskazana jako Partner, który realizuje w ramach projektu określone, wyodrębnione zadania. Zaliczki na realizację projektu bezpośrednio z BGK i urzędu marszałkowskiego otrzymuje Lider, który przekazuje część tych środków na wyodrębnione do Projektu konto bankowe Wnioskodawcy. Całość dofinansowania wydatkowana jest na określone w umowie partnerskiej między Liderem i Partnerem zakupy sprzętu, materiałów szkoleniowych oraz wynagrodzenia dla pracowników, czyli wydatki niezbędne do przeprowadzenia szkoleń, doradztwa czy kampanii promocyjnej (ogłoszenia informacyjne w mediach, kampanię outdoor). Środki pieniężne przekazywane są w ramach zaliczki, która musi zostać rozliczona w całości.

Zakres realizacji projektów partnerskich określony przez instytucję zarządzającą POKL w pkt 50 brzmi: środki finansowe przekazywane partnerom stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez partnerów w związku z wykonywaniem zadań, określonych w umowie partnerskiej; nie stanowią one świadczenia usług na rzecz beneficjenta (lidera).

W projekcie tym Wnioskodawca jest koordynatorem ze strony Partnera. Prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, ewidencjonując zdarzenia gospodarcze za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dla potrzeb projektu Wnioskodawca prowadzi odrębną rachunkowość. W projekcie uwzględniane są wynagrodzenia osób fizycznych, które Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umów o pracę, umów cywilnych oraz wynagrodzenie Wnioskodawcy. Powyższe osoby wykonują czynności związane z realizacją projektu. Jako płatnik Wnioskodawca oblicza, potrąca i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy jako koordynatora ze strony Partnera Projektu, wypłacane jest na podstawie noty księgowej wystawianej na koniec miesiąca.

Wynagrodzenie to Wnioskodawca księguje jako przychód z działalności gospodarczej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i podobnie jak w przypadku pozostałych osób zatrudnionych w projekcie, którym zleca usługi, odprowadza podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie koordynatora Projektu u Partnera powinno zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca uważa, że prowadząc działalność gospodarczą podlega ustawie o podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), źródłami przychodów są: pozarolniczą działalność, przychody z innych źródeł, przychody z działalności osobistej, stosunek pracy, przychody z kapitałów pieniężnych. Zgodnie z ustawą o finansach publicznych środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej stają się, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, dochodami tego budżetu. Środki z Europejskiego Funduszu Spójności przekazane na realizację programów operacyjnych, po przekazaniu na rachunek stanowią dochody tego budżetu.

Wobec tego – zdaniem Wnioskodawcy - środki na finansowanie wydatków ponoszonych przy realizacji projektów w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki należy zakwalifikować jako środki stanowiące wydatki budżetu państwa, czyli jako tzw. dotacja rozwojowa. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymywane w związku z realizacją projektu dotacje z budżetu państwa są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca w ramach Partnerstwa realizuje bezpośredni cel Projektu tak, aby wykonać założone w Projekcie wskaźniki.

W związku z tym, że Wnioskodawca jako firma i jako koordynator projektu jest bezpośrednim odbiorcą dotacji i realizatorem bezpośrednim celu Projektu, to wynagrodzenie Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Przepisem art. 12 pkt 1 lit. a) tiret pięć ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241), do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodany został pkt 136, obowiązujący od 1 stycznia 2010 r., zgodnie z którym wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców. Natomiast art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy, od dnia 1 stycznia 2010 r. otrzymał nowe brzmienie zgodnie, z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów (Narodowej Strategii Spójności) służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego. Funkcję Instytucji Zarządzającej pełni minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego.

Realizowanie projektów w partnerstwie reguluje art. 28a ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.) oraz dokument opracowany przez Instytucję Zarządzającą POKL pt.: „Zakres realizacji projektów partnerskich określonych przez IZ POKL”.

Z powołanych regulacji wynika, że partnerstwo polega na tym, iż podmioty tworzące partnerstwo wnoszą do projektu zasoby ludzkie, organizacyjne, techniczne lub finansowe w celu wspólnej realizacji projektu.

Liderem projektu jest beneficjent, który podpisuje umowę o dofinansowanie projektu i który działa w imieniu i na rzecz partnerów. Warunki realizowania projektu partnerskiego są określone w porozumieniu lub umowie partnerskiej o charakterze cywilnoprawnym. Takie porozumienie lub umowa precyzuje w szczególności zadania partnerów, zasady wspólnego zarządzania projektem oraz sposób przekazywania przez lidera (beneficjenta) środków finansowych na pokrycie niezbędnych wydatków ponoszonych przez partnera na realizację zadań w ramach projektu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że lider i partner (partnerzy) działają wspólnie w celu realizacji projektu. Wspólne jest też zarządzanie projektem. Partner jest podmiotem, który wnosi do projektu określone zasoby odpowiadające realizowanym zadaniom i uczestniczy w realizacji projektu na każdym jego etapie.

Zatem partner to równorzędny wobec lidera (beneficjenta) podmiot, którego udział w projekcie jest podyktowany koniecznością wykorzystania posiadanych przez partnera specyficznych umiejętności, zasobów, itd. Nie jest to więc wykonawca ani podwykonawca, któremu – na podstawie odrębnej umowy – zlecane są określone prace (dostawy, usługi, roboty) i który za ich wykonanie pobiera wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), z dniem 1 stycznia 2010 r., wprowadzono szereg zmian w zakresie przepływu środków przeznaczonych na finansowanie programów operacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 tej ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b, tj.:

• programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 05 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006 r., str. 1),
• programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 9 listopada 2006r., str. 1).

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. b tiret drugie.

W budżecie środków europejskich – w myśl art. 117 ust. 2 ww. ustawy – ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.

Przy czym, w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które na podstawie art. 186 cytowanej ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe,
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
3. dotacje celowe dla beneficjentów,
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe,
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

Zgodnie z art. 187 ustawy o finansach publicznych, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów. Przepis art. 200 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów. Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 204 tej ustawy, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Podkreślić również należy, iż w świetle znowelizowanych przepisów ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Nowa ustawa o finansach publicznych zmieniła również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot – płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Płatnikiem tym ustanowiono Bank Gospodarstwa Krajowego, który otrzymuje środki z budżetu państwa (z Ministerstwa Finansów), a następnie przekazuje płatność beneficjentowi. Nowy obieg środków na finansowanie programów przedstawia się następująco: budżet państwa (Ministerstwo Finansów) – Bank Gospodarstwa Krajowego – beneficjent.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności (…).

Zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Przy czym, zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca jest Partnerem w Projekcie współfinansowanym ze środków bezzwrotnej pomocy Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, realizowanym w okresie od sierpnia 2012 do lipca 2013. 85% środków na realizację projektu wypłaca Bank Gospodarstwa Krajowego, a 15% stanowi dotacja z budżetu państwa, którą wypłaca samorząd województwa. Lider (druga firma) podpisał umowę z samorządem na realizację projektu. W umowie firma Wnioskodawcy jest wskazana jako Partner, który realizuje w ramach projektu określone, wyodrębnione zadania. Zaliczki na realizację projektu bezpośrednio z BGK i urzędu marszałkowskiego otrzymuje Lider, który przekazuje część tych środków na wyodrębnione do Projektu konto bankowe Wnioskodawcy. Całość dofinansowania wydatkowana jest na określone w umowie partnerskiej między Liderem i Partnerem zakupy sprzętu, materiałów szkoleniowych oraz wynagrodzenia dla pracowników, czyli wydatki niezbędne do przeprowadzenia szkoleń, doradztwa czy kampanii promocyjnej (ogłoszenia informacyjne w mediach, kampanię outdoor). Środki pieniężne przekazywane są w ramach zaliczki, która musi zostać rozliczona w całości. W projekcie Wnioskodawca jest koordynatorem ze strony Partnera. Prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, ewidencjonując zdarzenia gospodarcze za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dla potrzeb projektu Wnioskodawca prowadzi odrębną rachunkowość. W projekcie uwzględniane są wynagrodzenia osób fizycznych, które Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych oraz wynagrodzenie Wnioskodawcy, jako koordynatora ze strony Partnera Projektu, które wypłacane jest na podstawie noty księgowej wystawianej na koniec miesiąca.

Wynagrodzenie Wnioskodawca księguje jako przychód z działalności gospodarczej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i podobnie jak w przypadku pozostałych osób zatrudnionych w projekcie, którym zleca usługi, odprowadza podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że środki otrzymane w związku z realizacją ww. Programu nie stanowią dla Wnioskodawcy wynagrodzenia, lecz przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie:

• art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części dotyczącej środków otrzymanych z Banku Gospodarstwa Krajowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki,
• art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części dotyczącej środków otrzymanych z budżetu państwa.

Nieprawidłowość stanowiska przedstawionego we wniosku polega na podaniu błędnej podstawy prawnej zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskanych ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w odniesieniu do znowelizowanych przepisów ustawy o finansach publicznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.