Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-480/13-2/AP
z 29 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania folderów i katalogów reklamowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania folderów i katalogów reklamowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą produkującą łodzie. W celu promowania swych produktów zamawia foldery, katalogi reklamowe, w których prezentuje profil działalności oraz ofertę swych produktów. Wartość większych folderów i katalogów nie mieści się w definicji prezentu o małej wartości i próbki. Są one dostępne powszechnie w siedzibie Spółki, rozdawane na targach i wystawach oraz przekazywane dealerom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne wydanie od 1 kwietnia 2013 roku folderów i katalogów reklamowych potencjalnym klientom i dealerom sprzedającym produkty Spółki w kraju i poza jego granicami podlega opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykreślenie z ustawy o VAT drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie oznacza, że ich nieodpłatne wydanie zawsze będzie podlegało opodatkowaniu VAT. W ocenie Spółki dokonywana czynność nie jest opodatkowana ze względu na to, że katalog reklamowy nie jest towarem konsumpcyjnym, a celem jego przekazania nie jest dokonanie przysporzenia majątkowego. Są one przekazywane w celach informacyjno-reklamowych mających zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Są w nich prezentowane ogólne wizualizacje produktów oraz podstawowe informacje techniczne mogące interesować klienta, np. długość czy szerokość łodzi. Potencjalny klient otrzymując folder czy katalog reklamowy nie otrzymuje towaru, który konsumuje czy też ponosi korzyść majątkową, lecz otrzymuje jedynie informację o danym produkcie.

Potwierdzeniem tego, że podatek od towarów i usług jest podatkiem od konsumpcji a przekazywane ulotki i foldery nie przedstawiają wartości konsumpcyjnej jest wyrok WSA w Warszawie z 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt 2114/09, stanowisko sądu potwierdzone przez NSA, wyrok z 28 lipca 2010 r., sygn. akt 1201/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
  
  

Przepisu powyższego nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (ust. 3 ww. artykułu).

Na podstawie art. 7 ust. 4 cyt. ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Zgodnie z treścią ust. 7 ww. artykułu. przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest firmą produkującą łodzie. W celu promowania swych produktów zamawia foldery, katalogi reklamowe, w których prezentuje profil działalności oraz ofertę swych produktów. Katalogi są dostępne powszechnie w siedzibie Spółki, rozdawane na targach i wystawach oraz przekazywane dealerom. Wnioskodawca wskazał również, że katalog reklamowy nie jest towarem konsumpcyjnym, a celem jego przekazania nie jest dokonanie przysporzenia majątkowego. Katalogi są przekazywane w celach informacyjno-reklamowych mających zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Są w nich prezentowane ogólne wizualizacje produktów oraz podstawowe informacje techniczne mogące interesować klienta, np. długość czy szerokość łodzi. Potencjalny klient otrzymując folder czy katalog reklamowy nie otrzymuje towaru, który konsumuje czy też ponosi korzyść majątkową, lecz otrzymuje jedynie informację o danym produkcie.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego wydania folderów i katalogów reklamowych potencjalnym klientom oraz dealerom sprzedającym produkty Spółki.

W tym miejscu należy podkreślić, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, przy czym odnosząc się do niniejszej sprawy – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – podatkiem objęta jest również dostawa towarów dokonywana bez odpłatności. Sama definicja dostawy została zawarta w przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nią, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod tym sformułowaniem kryje się czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić czy przekazywane towary mają wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta.

W omawianej sytuacji przekazanie katalogów służy wyłącznie interesom podatnika – katalogi są przekazywane w celach informacyjno-reklamowych mających zachęcić ewentualnego klienta do zakupu. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż przekazywane towary nie mają charakteru handlowego, bowiem ich celem nie jest zaspokojenie lub wyeliminowanie potencjalnych potrzeb zakupowych na dany towar a jedynie promocja i dostarczenie informacji na temat danego produktu. Cel promocyjny związany z przekazaniem materiałów reklamowych i informacyjnych, zostaje zrealizowany w sytuacji gdy odbiorca, konsument (potencjalny klient) ma okazję zapoznać się z właściwościami danego produktu, co w dalszej kolejności ma sprzyjać zachęceniu go do nabycia pełnowartościowego egzemplarza tego towaru. Z racji, iż drukowane w formie katalogów materiały nie spełniają głównego celu, jakim jest konsumpcja dla klienta, lecz dostarczają informacji o produktach Spółki, nie mogą być uznane za towary w znaczeniu konsumpcyjnym. Katalogi te są specyficznym towarem mającym zachęcić klientów do zakupu właściwych produktów Spółki.

Tym samym należy jednoznacznie wskazać, iż przekazywane przez Wnioskodawcę materiały (katalogi) nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek VAT jest podatkiem od konsumpcji, zaś w opisanym stanie sprawy materiały te nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej. Zatem ich przekazanie nieodpłatne nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Spółkę stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując nieodpłatnego przekazania na rzecz potencjalnych klientów oraz dealerom sprzedającym produkty Spółki drukowanych materiałów, tj. katalogów produktów, nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu ustawy, zatem czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Spółka nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu ich nieodpłatnego przekazania. Skoro bowiem celem przekazania jest poinformowanie klienta o sprzedawanych produktach, to takie przekazanie nie rodzi obowiązku naliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.