Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-254/13-4/AJ
z 18 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu 13 marca 2013 r.), uzupełnionym pismemz dnia 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 4 czerwca 2013 r. nr ILPB2/415-254/13-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowaną do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 4 czerwca 2013 r. W dniu 10 czerwca 2013 r. Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego– 7 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 7 marca 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym deklarację PIT-37 za rok 2012. Zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w deklaracji Zainteresowana dokonała odliczenia ulgi na dzieci, w związku z tym iż Jej pełnoletnie dziecko jest osobą niepełnosprawną otrzymującą dodatek pielęgnacyjny. Wnioskodawczyni nadmieniła, że syn otrzymuje rentę inwalidzką i dochód z renty wynosi 9.448,16 zł.

Zanim jednak Zainteresowana złożyła deklarację PIT-37 skontaktowała się z infolinią podatkową w celu dokonania konsultacji czy przysługuje Jej takowe odliczenie. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że takowe odliczenie Jej przysługuje, w myśl ww. przepisu, bez względu na wiek dziecka i bez względu na otrzymywaną rentę inwalidzką.

Po upewnieniu się Zainteresowana złożyła deklarację do urzędu skarbowego. Pracownicy urzędu skarbowego, po dwóch dniach stwierdzili, że takowa ulga Wnioskodawczyni nie przysługuje i powinna złożyć deklarację korektę PIT-37. Zainteresowana ponownie zadzwoniła na infolinię podatkową, gdzie ponownie utwierdzono Ją w przekonaniu, że może dokonać odliczenia na dziecko bo spełnia warunek, że dziecko otrzymuje dodatek pielęgnacyjny. Wnioskodawczyni zwróciła się zatem z prośbą o ponowne sprawdzenie deklaracji przez pracownika urzędu skarbowego. W dniu 8 marca 2013 r. pracownik stwierdził, że odliczenie Wnioskodawczyni przysługuje, Zainteresowana ma nawet prawo do złożenia korekty za lata ubiegłe. Pracownik ten poprosił aby Wnioskodawczyni zgłosiła się do niego w dniu 11 marca 2013 roku w celu odebrania druków ORD-IN. W dniu 11 marca 2013 r. pracownik ten oznajmił Zainteresowanej, że po konsultacji ze swoimi przełożonymi odpis na dziecko Jej nie przysługuje.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż Jej dochody w roku podatkowym 2012 oraz w latach, za które chciałaby złożyć korekty zeznań podatkowych były opodatkowane na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni poinformowała również, iż w roku podatkowym 2012 oraz w latach, za które chciałaby złożyć korekty zeznań podatkowych w stosunku do Niej i do Jej dziecka nie mają zastosowania przepisy: art. 30c o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani też ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższą sytuacją Wnioskodawczyni ma prawo do ulgi na dziecko czy niei czy ma prawo do złożenia korekty za lata poprzednie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawo do ulgi na dziecko Jej przysługuje, gdyż syn mimo, iż jest osobą pełnoletnią jest osobą posiadającą drugą grupę inwalidzką powstałą przed 16 rokiem życia, otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny z tytułu niepełnosprawności oraz posiada rentę inwalidzką. Zdaniem Zainteresowanej spełnia warunek ulgi mówiący o tym, że prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi, który w roku podatkowym wychowuje dzieci: bez względu na ich wiek, jeśli otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną. Syn Wnioskodawczyni spełnia warunek, w którym jest mowa, że bez względu na wiek i otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny. Zainteresowana podała, że w broszurze opracowanej przez Ministerstwo Finansów wyraźnie wskazano w uwadze, iż fakt otrzymywania przez dziecko renty nie ma znaczenia dla prawa do ulgi.

Natomiast przedstawiając własne stanowisko w sprawie w odniesieniu do części pytania dotyczącego prawa Zainteresowanej do złożenia korekty za poprzednie lata, Wnioskodawczyni wskazała, iż uważa, że ma prawo do złożenia korekt za poprzednie lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński (art. 27f ust. 2c ww. ustawy).
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Treść art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 tej ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje także podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

- pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z niepełnosprawnym synem. Syn jest pełnoletni, otrzymuje dodatek pielęgnacyjny oraz rentę inwalidzką.

Odnosząc się do tak przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, że zgodnie z powołanym art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do dokonania odliczenia kwoty wskazanej w ust. 2 tego przepisu, przysługuje m.in. podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm.) jako obowiązek dostarczania przez osobę zobowiązaną podmiotowi uprawnionemu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania.

Zgodnie z art. 133 § 1 ww. kodeksu, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1).

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (art. 135 § 2).

Oznacza to, że osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, wykonują obowiązek alimentacyjny względem dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności utrzymując je, a ponadto zapewniając stałą lub długotrwałą opiekę lub pomoc innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz stale współdziałając na co dzień w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji uprawnione są do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Fakt otrzymywania renty przez syna nie pozbawia Wnioskodawczyni prawa do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w sytuacji gdy On jest na Jej utrzymaniu i otrzymuje dodatek pielęgnacyjny.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi określonej w tym przepisie.

Oznacza to, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do złożenia korekty zeznania o wysokości osiągniętych dochodów za poprzednie lata.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.