Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-208/13-4/TR
z 14 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2013 r. (data wpływu: 4 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu: 3 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania amerykańskiego świadczenia małżeńskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania amerykańskiego świadczenia małżeńskiego.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 22 maja 2013 r., nr ILPB2/415-208/13-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 22 maja 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 24 maja 2013 r.), zaś w dniu 3 czerwca 2013 r. (data nadania: 31 maja 2013 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zamieszkuje w Polsce, jest obywatelką Polski i USA. Ma emeryturę przyznaną przez ZUS z tytułu pracy wyłącznie w Polsce. Mąż Zainteresowanej, obywatel USA, otrzymuje emeryturę z Social Security (odpowiednik ZUS) z tytułu pracy wyłącznie w USA. W związku z zamierzonym pobytem męża w Polsce, przez większość roku 2013 małżonkowie zamierzają za tenże rok rozliczyć się wspólnie z osiągniętych dochodów. Jako żona, w związku z osiągnięciem stosownego wieku, Wnioskodawczyni nabyła ostatnio uprawnienia do tzw. świadczenia małżeńskiego („spouse benefit”) z Social Security. Świadczenie małżeńskie przysługuje wyłącznie współmałżonkowi emeryta, który sam otrzymuje emeryturę z Social Security i ma na celu częściową rekompensatę utraty przez gospodarstwo domowe dochodów spowodowanych jego przejściem na emeryturę.

Uzupełniając wniosek o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie, czy przedmiotowe świadczenie jest świadczeniem rodzinnym otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, Zainteresowana podała, co następuje.

Świadczenie małżeńskie przysługuje wyłącznie małżonkowi emeryta pobierającego emeryturę z Social Security, najwcześniej po ukończeniu 62 roku życia (im później małżonek wystąpi o świadczenie małżeńskie, tym wyższa jest jego kwota). Świadczenie to jest wypłacane dopóty, dopóki żyje emeryt otrzymujący emeryturę z Social Security. Po jego śmierci wdowiec/wdowa, otrzymujący dotąd świadczenie małżeńskie, może ubiegać się o rentę rodzinną zwaną świadczeniem emerytalnym dla wdów i wdowców.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, w broszurze „Świadczenie emerytalne”, dostępnej w języku polskim na oficjalnej stronie internetowej Social Security – www.socialsecurity.gov –świadczenie dla współmałżonka opisane jest jako kategoria świadczeń rodzinnych. Inne świadczenia w tej kategorii to świadczenia dla:

• małżonków poniżej 62 lat, sprawujących opiekę nad nieletnimi lub niepełnosprawnymi dziećmi,
• dzieci niepełnoletnich,
• dzieci niepełnosprawnych.
  
  

Również na oficjalnej stronie internetowej Ambasady USA w Polsce, w zakładce „Ubieganie się o Świadczenia Social Security” znajduje się kategoria „Świadczenia rodzinne”, gdzie również sytuuje się świadczenie dla współmałżonka.

Ponadto Zainteresowana wskazała, iż w związku z wezwaniem do uzupełnienia wniosku zwróciła się nadto on-line do Social Security Administration, skąd otrzymała via internet aktualne zaświadczenie wydane dnia 24 maja 2013 r. potwierdzające fakt otrzymywania przez Nią świadczenia jako osoby będącej na utrzymaniu.

Dodatkowo Wnioskodawczyni podała, że decyzja Social Security Administration z dnia 11 grudnia 2002 r. – przyznająca Jej mężowi emeryturę – dowodzi, iż otrzymywane świadczenie małżeńskie bazuje na jego emeryturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód w postaci świadczenia małżeńskiego otrzymywanego po spełnieniu warunków, o których mowa w opisanym stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wymienione świadczenie małżeńskie jest świadczeniem, otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem zgodnie z tym przepisem jest wolne od tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wskazano we wniosku, Zainteresowana zamieszkuje w Polsce, jest obywatelką Polski i USA. Ma emeryturę przyznaną przez ZUS z tytułu pracy wyłącznie w Polsce. Jako żona, w związku z osiągnięciem stosownego wieku, Wnioskodawczyni nabyła ostatnio uprawnienia do tzw. świadczenia małżeńskiego („spouse benefit”) z Social Security. Świadczenie małżeńskie przysługuje wyłącznie współmałżonkowi emeryta, który sam otrzymuje emeryturę z Social Security i ma na celu częściową rekompensatę utraty przez gospodarstwo domowe dochodów spowodowanych jego przejściem na emeryturę.

W myśl art. 5 ust. 1 umowy międzynarodowej zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Jednocześnie, stosownie do art. 5 ust. 2 ww. umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, iż Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu świadczenia wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Z analizy uzupełnienia opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowe świadczenie jest świadczeniem rodzinnym otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż przedmiotowe świadczenie jest w Polsce wolne od podatku dochodowego na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.