Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-396/13/AJ
z 11 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą związaną z racjonalną gospodarką rybacką w obwodach rybackich, na podstawie umowy dzierżawy prawa do rybackiego użytkowania. W ramach ustawowych uprawnień, od 2005 r. Spółka dokonuje sprzedaży zezwoleń na amatorski połów ryb, rejestrując obrót w kasie fiskalnej (po wybraniu rodzaju i dokonaniu wpłaty, wędkarz otrzymuje zezwolenie wraz z wydrukowanym paragonem). Ich sprzedaż zaliczona jest do usług związanych ze sportem gdzie indziej nie sklasyfikowanym (PKWiU 92.62.13). Spółka planuje wprowadzenie możliwości całodobowego nabywania zezwoleń przez Internet. Dokonanie przelewu przez wędkarza na konto umożliwiać i kontrolować będzie, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami Spółka „D”, posiadająca zgodę Prezesa NBP na prowadzenie systemu autoryzacji i rozliczeń. Za wykonaną usługę, z przelewanej kwoty potrącać będzie ona uzgodnioną w umowie prowizję, na którą wystawi fakturę VAT. Pozostałą należność przelewać będzie na rachunek bankowy Spółki okresowo, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami (np. co 1 dzień, tydzień lub miesiąc). Osoby upoważnione w Spółce będą miały całodobowy podgląd programu sprzedażowego (kiedy i jakie zezwolenia będą sprzedane) oraz możliwość tworzenia odpowiednich zestawień. Po dokonaniu opłaty, wędkarz na adres mailowy otrzyma link do strony internetowej, z której będzie mógł wydrukować wykupione zezwolenie, stanowiące równocześnie potwierdzenie dokonanej opłaty.

W związku z powyższym zadano pytanie, sprowadzające się do kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej w przypadku planowanej sprzedaży.

Zdaniem Spółki, przy tego typu całodobowej sprzedaży, nie jest możliwe fizyczne wysłanie zezwolenia wraz z paragonem fiskalnym (wędkarz może wykupić zezwolenie o godz. 23, a wędkować już dnia następnego od godz. 01), a „dostawa towaru” następuje po wydrukowaniu ze strony internetowej bezpośrednio po zatwierdzeniu dokonanej wpłaty przez „D”. Spółka zamierza więc dokonywać fiskalizacji zbiorczej, okresowej (np. raz w tygodniu), na podstawie zestawień generowanych ze strony pośrednika finansowego, a paragony przechowywać w siedzibie firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Kwestie dotyczące zasad prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejejstrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Na podstawie § 2 pkt 12 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym – rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Stosownie § 3 ust. 1 powołanego rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Natomiast zgodnie z zapisem § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania.

Jak wynika z treści § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Należy również wskazać, iż stosownie do zapisu § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Zgodnie z zapisem § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwić nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Z powołanych przepisów wynika, iż podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, musi każdorazowo zaewidencjonować transakcję sprzedaży na rzecz osoby wymienionej w art. 111 ust. 1 ustawy w momencie jej dokonania.

Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i aktów wykonawczych do niej, nie przewidują możliwości dokonywania „fiskalizacji” zbiorczej dokonanych transakcji. Należy również podkreślić, iż niewydawanie w momencie dokonania transakcji paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż nabywcom, a także przechowywanie ich w siedzibie firmy podatnika, stanowi naruszenie regulacji zawartej w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w odniesieniu do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż przedstawione w złożonym wniosku stanowisko, zgodnie z którym Spółka zamierza dokonywać zbiorczego fiskalizowania dokonywanych transakcji, a paragony fiskalne przechowywać w siedzibie firmy, narusza przepis art. 111 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również powołane przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Stąd też, oceniając to stanowisko, tutejszy organ uznał je za nieprawidłowe.

Niemniej, odnosząc się do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż stosownie do zapisu art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Od 1 stycznia 2013 r. kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Jak wynika z zapisu § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 37 załącznika, przy świadczeniu usług muszą łącznie zostać spełnione określone w tym przepisie warunki.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży zezwoleń na amatorski połów ryb, rejestrując obrót w kasie fiskalnej (po wybraniu rodzaju i dokonaniu wpłaty, wędkarz otrzymuje zezwolenie wraz z wydrukowanym paragonem). Spółka planuje wprowadzenie możliwości całodobowego nabywania zezwoleń przez Internet. Płatności na rachunek bankowy Spółki będą możliwe za pośrednictwem Spółki „D”, prowadzącej system autoryzacji i rozliczeń. Za wykonana usługę, z przelewanej kwoty potrącać będzie ona uzgodnioną w umowie prowizję, na którą wystawi fakturę VAT. Pozostałą należność przelewać będzie na rachunek bankowy Spółki okresowo, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami (np. co 1 dzień, tydzień lub miesiąc). Osoby upoważnione w Spółce będą miały całodobowy podgląd programu sprzedażowego (kiedy i jakie zezwolenia będą sprzedane) oraz możliwość tworzenia odpowiednich zestawień. Po dokonaniu opłaty, wędkarz na adres mailowy otrzyma link do strony internetowej, z której będzie mógł wydrukować wykupione zezwolenie, stanowiące równocześnie potwierdzenie dokonanej opłaty.

W tym miejscu wskazać należy, iż sprzedaż zezwoleń na wędkowanie, jako niewymieniona w § 4 ust. 1 rozporządzenia, nie została wyłączona ze zwolnień określonych w § 2.

Należy również wskazać, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia, ma charakter przedmiotowy i odnosi się do konkretnego rodzaju transakcji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli z prowadzonej przez Spółkę ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę będzie jednoznacznie wynikało, jakiej konkretnie czynności dotyczy, to Spółka – do dnia 31 grudnia 2014 r. – będzie miała prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie planowanych transakcji sprzedaży zezwoleń na wędkowanie, za które zapłata w całości następować będzie przelewem na rachunek bankowy, na podstawie § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r., w powiązaniu z poz. 37 załącznika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.