INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją usług budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją usług budowlanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 2012 r. Spółka (dalej: Wnioskodawca) uległa podziałowi, a mianowicie na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział został dokonany przez przeniesienie części majątku Spółki dzielonej na istniejące i nowo zawiązane spółki – tzw. podział przez wydzielenie. Zainteresowany przed podziałem był właścicielem nieruchomości gruntowej, która została podzielona na mniejsze działki gruntowe. Część z nich wydzielona została do spółek nowo zawiązanych, a pozostała część nieruchomości gruntowej pozostała w majątku Wnioskodawcy. Na nieruchomościach gruntowych, które przypadły nowym spółkom planowane są inwestycje niedrogowe, natomiast grunt, który pozostał w majątku Zainteresowanego jest przewidziany w całości pod inwestycję drogową i jest to grunt, który ściśle sąsiaduje z działkami nowych spółek. W związku z potrzebą zapewnienia odpowiedniego połączenia komunikacyjnego planowanych inwestycji niedrogowych z istniejącymi już drogami oraz w świetle przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115), zgodnie z art. 16 niniejszej ustawy, budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, a więc do nowych spółek. Grunt, na którym ma być wybudowana droga zostanie przez Wnioskodawcę przekazany Gminie za odszkodowaniem. Następnie będzie zawarta umowa pomiędzy nowymi spółkami a Gminą, na podstawie której zostaną uzgodnione warunki budowy drogi i przebudowy skrzyżowania znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie planowanych inwestycji niedrogowych. Nieruchomość gruntowa pod budowę drogi składa się z działek, które w rejestrze gruntów oznaczone są, jako grunty orne i zurbanizowane tereny niezabudowane. Działki te są objęte planem zagospodarowania przestrzennego, z przeznaczeniem na magazyny i produkcję. Decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana. Zainteresowanemu przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Droga znajduje się w planach zagospodarowania przestrzennego – jest to droga publiczna. Nie została wydana decyzja na realizację celu publicznego. Realizacja inwestycji drogowej jest ściśle związana z planowanymi przez nowe spółki inwestycjami niedrogowymi. Wnioskodawca zakłada dwa warianty realizacji budowy drogi:

1. Zainteresowany będzie realizował inwestycję drogową na własny koszt, z własnych środków bez wynagrodzenia i innych korzyści,
2. Wnioskodawca będzie realizował inwestycję na podstawie umowy zawartej pomiędzy nim a nowo powstałymi spółkami za wynagrodzeniem, jako podwykonawca.
   
   

Informacje uzupełniające:

1. Zainteresowany jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Wnioskodawca prowadzi działalność między innymi w zakresie wznoszenia budynków i budowli; inżynierii lądowej i wodnej; przygotowania terenu pod budowę, usług budowlanych wykończeniowych; zagospodarowania terenów zielonych; architektury i inżynierii, a ponadto wynajem i obsługa nieruchomości na własny rachunek i na zlecenie.
3. Nieodpłatne świadczenie usług budowlanych na rzecz nowo powstałych spółek nie będzie miało związku z działalnością gospodarczą Zainteresowanego.
4. Wnioskodawca nie ma celu w nieodpłatnym wybudowaniu drogi na rzecz nowo powstałych spółek.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług w związku z realizacją swojej usługi względem nowo powstałych spółek...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych w celu realizacji usługi objętej umową na budowę drogi. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Usługi, które zamierza wykonać Spółka w celu wybudowania drogi, będą stanowiły dostawę usług na rzecz nowo powstałych spółek, które będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m. in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
   
   

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Należy ponadto zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż w maju 2012 r. Wnioskodawca uległ podziałowi, a mianowicie na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział został dokonany przez przeniesienie części majątku Spółki dzielonej na istniejące i nowo zawiązane spółki – tzw. podział przez wydzielenie. Zainteresowany przed podziałem był właścicielem nieruchomości gruntowej, która została podzielona na mniejsze działki gruntowe. Część z nich wydzielona została do spółek nowo zawiązanych, a pozostała część nieruchomości gruntowej pozostała w majątku Wnioskodawcy. Na nieruchomościach gruntowych, które przypadły nowym spółkom planowane są inwestycje niedrogowe, natomiast grunt, który pozostał w majątku Zainteresowanego jest przewidziany w całości pod inwestycję drogową i jest to grunt, który ściśle sąsiaduje z działkami nowych spółek. W związku z potrzebą zapewnienia odpowiedniego połączenia komunikacyjnego planowanych inwestycji niedrogowych z istniejącymi już drogami oraz w świetle przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115), zgodnie z art. 16 niniejszej ustawy, budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, a więc do nowych spółek. Grunt, na którym ma być wybudowana droga zostanie przez Wnioskodawcę przekazany Gminie za odszkodowaniem. Następnie będzie zawarta umowa pomiędzy nowymi spółkami a Gminą, na podstawie której zostaną uzgodnione warunki budowy drogi i przebudowy skrzyżowania znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie planowanych inwestycji niedrogowych. Nieruchomość gruntowa pod budowę drogi składa się z działek, które w rejestrze gruntów oznaczone są, jako grunty orne i zurbanizowane tereny niezabudowane. Działki te są objęte planem zagospodarowania przestrzennego, z przeznaczeniem na magazyny i produkcję. Decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana. Zainteresowanemu przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Droga znajduje się w planach zagospodarowania przestrzennego – jest to droga publiczna. Nie została wydana decyzja na realizację celu publicznego. Realizacja inwestycji drogowej jest ściśle związana z planowanymi przez nowe spółki inwestycjami niedrogowymi. Wnioskodawca zakłada dwa warianty realizacji budowy drogi:

1. Zainteresowany będzie realizował inwestycję drogową na własny koszt, z własnych środków bez wynagrodzenia i innych korzyści,
2. Wnioskodawca będzie realizował inwestycję na podstawie umowy zawartej pomiędzy nim a nowo powstałymi spółkami za wynagrodzeniem, jako podwykonawca.
   
   

Ponadto Zainteresowany wskazał, iż jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność między innymi w zakresie wznoszenia budynków i budowli; inżynierii lądowej i wodnej; przygotowania terenu pod budowę, usług budowlanych wykończeniowych; zagospodarowania terenów zielonych; architektury i inżynierii, a ponadto zajmuje się wynajmem i obsługą nieruchomości na własny rachunek i na zlecenie. Nieodpłatne świadczenie usług budowlanych na rzecz nowo powstałych spółek nie będzie miało związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zainteresowany nie ma celu w nieodpłatnym wybudowaniu drogi na rzecz nowo powstałych spółek.

Należy podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2013 r. nr ILPP1/443-204/13-4/NS, świadczone odpłatnie przez Wnioskodawcę na rzecz nowo powstałych spółek usługi budowlane będą stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług budowlanych, w związku z czym, usługi te są opodatkowane według właściwej stawki podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, w omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a wydatki poniesione przez Zainteresowanego w związku ze świadczeniem odpłatnych usług budowlanych, jak dowiedziono powyżej, będą miały związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, z uwagi na związek poniesionych wydatków na świadczenie odpłatnych usług budowlanych z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących ich poniesienie.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych ze świadczeniem odpłatnie usług budowlanych na rzecz spółek nowo powstałych, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją usług budowlanych. Natomiast, w odrębnych interpretacjach z dnia 11 czerwca 2013 r. zostały rozstrzygnięte kwestie dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia, czy nieodpłatne usługi budowlane świadczone na rzecz nowo powstałych spółek podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, nr ILPP1/443-204/13-2/NS,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wykonaniem nieodpłatnie usług budowlanych, nr ILPP1/443-204/13-3/NS,
• ustalenia, czy odpłatne usługi budowlane świadczone na rzecz nowo powstałych spółek podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, nr ILPP1/443-204/13-4/NS.
  
  

Ponadto, wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.