Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-264/13/LSz
z 29 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2012r. (data wpływu 11 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2013r. (data wpływu 18 marca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego wydawania kart bibliotecznych:

• pracownikom X - jest prawidłowe,
• pozostałym użytkownikom niebędącym studentami lub pracownikami Politechniki - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego wydawania kart bibliotecznych pracownikom X oraz pozostałym użytkownikom niebędącym studentami lub pracownikami X.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2013r. (data wpływu 18 marca 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 lutego 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X posiada ogólnouczelnianą jednostkę organizacyjną Bibliotekę, która nie ma odrębnej osobowości prawnej. W posiadaniu Biblioteki znajdują się książki stanowiące dorobek naukowy pracowników X.

Biblioteka X świadczy usługi biblioteczne polegające m.in. na wydaniu za opłatą kart bibliotecznych. Wypożyczenie wydawnictw jest usługą nieodpłatną, a prawo do wypożyczania książek nabywa się z chwilą uzyskania karty (użytkownicy nie posiadają legitymacji elektronicznej).

Karta biblioteczna umożliwia stworzenie bazy danych użytkowników, ułatwia ewidencjonowanie wypożyczanych zasobów bibliotecznych, oraz służy identyfikacji czytelnika. Warunkiem otrzymania karty bibliotecznej jest uiszczenie jednorazowej opłaty oraz okazanie dowodu tożsamości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym o czym potwierdza Urząd Skarbowy od 18 czerwca 1993r.

Do odpłatnego nabycia kart bibliotecznych uprawnieni są pracownicy X oraz wszyscy użytkownicy niebędący studentami X.

Zgodnie z misją Biblioteki jako biblioteki naukowo-technicznej i jednocześnie publicznej do korzystania z zasobów bibliotecznych oprócz studentów i pracowników X uprawnieni są wszyscy zainteresowani.

Obowiązek uiszczenia opłat za wydanie karty bibliotecznej wynika z Zarządzenia wewnętrznego nr … dotyczącego pobierania opłat za karty biblioteczne z dnia 23 marca 2001r.

W przypadku rezygnacji z korzystania z Biblioteki, użytkownik zobowiązany jest zwrócić kartę, która zostaje zniszczona w jego obecności. Biblioteka Politechniki nie zwraca użytkownikowi uiszczonej przez niego opłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku odpłatnego wydawania kart bibliotecznych, opłata pobierana z tego tytułu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne wydawanie kart bibliotecznych jest ściśle związane z realizacją usługi głównej czyli z kształceniem na poziomie wyższym i korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie opodatkowania odpłatnego wydawania kart bibliotecznych:

• pracownikom X – za prawidłowe,
• pozostałym użytkownikom niebędącym studentami lub pracownikami X - za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 572 ze zm.) wskazano, iż podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
   
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
   
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
   
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
   
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
   
6. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
   
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
   
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
   
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych.
   
   

Zgodnie z art. 88 ww. ustawy, w uczelni działa system biblioteczno-informacyjny, którego podstawę stanowi biblioteka. Organizację i funkcjonowanie systemu biblioteczno-informacyjnego uczelni, w tym zasady korzystania z niego przez osoby niebędące pracownikami, doktorantami lub studentami uczelni, określa statut.

Brzmienie cytowanych wyżej regulacji prawnych zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług wskazuje, iż zwalnia się od podatku usługi świadczone przez uczelnie w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Zwolnieniu podlega także świadczenie usług ściśle związane z ww. usługami. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dwóch wyrokach (w sprawie C-287/00 i C-434/05) wskazał, jak należy rozumieć wyrażenie „ściśle”. W ocenie Trybunału, zwolnienie z VAT usług bezpośrednio związanych z kształceniem wyższym ma na celu zapewnienie, by dostęp do wykształcenia nie był ograniczony przez rosnące koszty tego rodzaju edukacji, które to koszty powstawałyby w przypadku opodatkowania tych usług.

Ponadto TSUE stwierdził, iż świadczenie usług ściśle związanych z czynnościami głównymi może korzystać ze zwolnienia tylko wówczas, jeśli są konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu. Inaczej mówiąc, świadczenie usług musiałoby mieć taki charakter lub taką jakość, że bez odwołania się do tych usług nie byłoby gwarancji, iż nauczanie świadczone przez uczelnie miałoby taką samą wartość.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Politechnika posiada ogólnouczelnianą jednostkę organizacyjną Bibliotekę, która nie ma odrębnej osobowości prawnej. W posiadaniu Biblioteki znajdują się książki stanowiące dorobek naukowy pracowników X. Biblioteka X świadczy usługi biblioteczne polegające m.in. na wydaniu za opłatą kart bibliotecznych. Wypożyczenie wydawnictw jest usługą nieodpłatną, a prawo do wypożyczania książek nabywa się z chwilą uzyskania karty (użytkownicy nie posiadają legitymacji elektronicznej). Karta biblioteczna umożliwia stworzenie bazy danych użytkowników, ułatwia ewidencjonowanie wypożyczanych zasobów bibliotecznych, oraz służy identyfikacji czytelnika. Warunkiem otrzymania karty bibliotecznej jest uiszczenie jednorazowej opłaty oraz okazanie dowodu tożsamości. Do odpłatnego nabycia kart bibliotecznych uprawnieni są pracownicy X oraz wszyscy użytkownicy niebędący studentami X.

Zgodnie z misją Biblioteki jako biblioteki naukowo-technicznej i jednocześnie publicznej do korzystania z zasobów bibliotecznych oprócz studentów i pracowników Politechniki uprawnieni są wszyscy zainteresowani.

Obowiązek uiszczenia opłat za wydanie karty bibliotecznej wynika z Zarządzenia wewnętrznego dotyczącego pobierania opłat za karty biblioteczne z dnia 23 marca 2001r.

W przypadku rezygnacji z korzystania z Biblioteki, użytkownik zobowiązany jest zwrócić kartę, która zostaje zniszczona w jego obecności. Biblioteka X nie zwraca użytkownikowi uiszczonej przez niego opłaty.

Mając na uwadze powyższe oraz zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT, a także cyt. wyżej przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym stwierdzić należy, że wykonywane przez X usługi w zakresie odpłatnego wydawania kart bibliotecznych których odbiorcami są pracownicy uczelni, doktoranci lub studenci i które są bezpośrednio (ściśle) związane z realizacją usługi głównej czyli z kształceniem na poziomie wyższym – korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym odpłatne wydanie kart bibliotecznych pracownikom Wnioskodawcy będzie objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Natomiast w sytuacji gdy nie są spełnione warunki ścisłego związania usług w zakresie odpłatnego wydawania kart bibliotecznych z realizacją usługi głównej tj. kształcenia na poziomie wyższym bądź odbiorcami tych usług są osoby niebędące studentami lub pracownikami X, wówczas rozważyć należy, które z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług miałyby zastosowanie do świadczenia usług odpłatnego wydawania kart bibliotecznych.

W związku z powyższym rozważyć należy zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, który zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT korzystać mogą jedynie:

• podmioty prawa publicznego;
• podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
• indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że usługi kulturalne świadczone przez ww. podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT). Zwolnieniu od podatku VAT podlegać będzie również dostawa towarów ściśle z usługami kulturalnymi związana, dokonywana przez wskazane wyżej podmioty (tj. określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT), przy czym zwolnieniu nie będzie podlegała dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy o VAT).

Wnioskodawca jest politechniką, podmiotem prawa publicznego, prowadzącym w swojej strukturze bibliotekę. Wnioskodawca spełnia zatem przesłankę podmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT.

Zatem należy zbadać, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę, opisane we wniosku wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia. Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…).

Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996r., kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”.

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna).

W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz ustawy z dnia 27 czerwca 1997r. o bibliotekach (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 642 ze zm.).

Definicja działalności kulturalnej skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 406), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy). W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Z powyższego niewątpliwie wynika, że biblioteka jest jedną z form organizacyjnych działalności kulturalnej. Nie wszystkie jednak usługi świadczone przez biblioteki należą do działalności kulturalnej. Z ustawy o bibliotekach wynika, iż w zakresie nieuregulowanym ustawą do bibliotek stosuje się odpowiednio przepisy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (art. 2 ww. ustawy).

Biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego. Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej oraz światowej (art. 3 ust. 1 ww. ustawy).

Do podstawowych zadań bibliotek zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ww. ustawy należy:

1. gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych,
2. obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów oraz prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie.
   
   

Do zadań bibliotek może ponadto należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo-badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej.

Materiałami bibliotecznymi, zgodnie z art. 5 ww. ustawy są w szczególności dokumenty zawierające utrwalony wyraz myśli ludzkiej, przeznaczone do rozpowszechniania, niezależnie od nośnika fizycznego i sposobu zapisu treści, a zwłaszcza: dokumenty graficzne (piśmiennicze, kartograficzne, ikonograficzne i muzyczne), dźwiękowe, wizualne, audiowizualne i elektroniczne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi biblioteczne polegające na nieodpłatnym wypożyczaniu książek, a ponadto świadczy usługi w zakresie odpłatnego wydawania kart bibliotecznych. Prawo do bezpłatnego wypożyczania książek nabywa się z chwilą uzyskania karty (użytkownicy nie posiadają legitymacji elektronicznej). Warunkiem otrzymania karty bibliotecznej jest uiszczenie jednorazowej opłaty oraz okazanie dowodu tożsamości. W przypadku rezygnacji z korzystania z Biblioteki Biblioteka nie zwraca użytkownikowi uiszczonej przez niego opłaty. Karta biblioteczna umożliwia stworzenie bazy danych użytkowników, ułatwia ewidencjonowanie wypożyczanych zasobów bibliotecznych, oraz służy identyfikacji czytelnika.

Opierając się na ustawie o bibliotekach, która wymienia podstawowe ich zadania oraz przedmiot i formy działalności kulturalnej oraz na ustawie o organizowaniu działalności kulturalnej stwierdzić należy, że do usług kulturalnych zaliczyć można świadczoną przez bibliotekę Wnioskodawcy usługę odpłatnego wydawania jednorazowych kart bibliotecznych.

Powyższa usługa jest związana z obsługą użytkowników, przede wszystkim udostępnianiem zbiorów oraz prowadzeniem działalności informacyjnej, co mieści się w pojęciu działalności kulturalnej, polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Jak wskazano w wyżej przytoczonym art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku usługi kulturalne. Jednakże nie wszystkie usługi kulturalne wykonywane przez podmioty określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT korzystają ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.
   
   

Jak wynika z punktu 3 powołanego wyżej przepisu ze zwolnienia od podatku nie mogą korzystać wstępy oraz wypożyczanie wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki. Zatem wydawane jednorazowo stanowiące identyfikator użytkownika karty wstępu do biblioteki nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT (o ile nie będą związane jak już wcześniej wskazano z usługami edukacyjnymi świadczonymi przez politechnikę, wówczas podstawą zwolnienia będzie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy) w związku z art. 43 ust. 19 ustawy o VAT.

Pomimo braku zastosowania ww. zwolnienia usługi te zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy o VAT określającym listę towarów i usług podlegających opodatkowaniu stawką 7%.

I tak pod poz. 178 załącznika Nr 3 zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% mieszczą się usługi bibliotek i archiwów – wyłącznie w zakresie wypożyczania wydawnictw wymienionych w poz. 72 -75 sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 91.01. Z kolei pod poz. 184 bez względu na symbol PKWiU mieszczą się usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu.

Natomiast pod poz. 72-75 załącznika Nr 3 zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% mieszczą się:

• poz. 72 - Książki drukowane - wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 58.11.1,
• poz. 73 - Gazety drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie gazety drukowane - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 58.13.10.0,
• poz. 74 - Czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 58.14.1,
• poz. 75 - Nuty w formie drukowanej - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 59.20.31.0.
  
  

Oznaczenie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi.

W myśl art. 146a pkt 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z powyższego wynika zatem, że odpłatne wydawanie kart wstępu do biblioteki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podatku VAT 8%.

Reasumując usługa odpłatnego wydawania kart bibliotecznych umożliwiających wstęp do biblioteki, których odbiorcami są pracownicy, doktoranci lub studenci i które są bezpośrednio (ściśle) związane z realizacją usługi głównej czyli z kształceniem na poziomie wyższym – korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast jeśli nie są spełnione warunki ścisłego związania tych usług z realizacją usługi głównej tj. kształcenia na poziomie wyższym bądź odbiorcami tych usług są osoby niebędące studentami lub pracownikami uczelni zastosowanie znajdą inne przepisy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym odpłatne wydawanie kart bibliotecznych na rzecz pracowników Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jako ściśle związane z realizacją usługi głównej czyli z kształceniem na poziomie wyższym, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczone przez bibliotekę usługi odpłatnego wydawania kart bibliotecznych pozostałym użytkownikom niebędącym studentami lub pracownikami X powinny korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Pozostała kwestia zawarta we wniosku będzie przedmiotem odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.