Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-363/13/WN
z 16 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2013r. (data wpływu 22 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego oraz prawa do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do tego pojazdu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego oraz prawa do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do tego pojazdu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca od 1998 roku prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych związanych z wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz wykonywaniem pozostałych robót budowlanych wykończeniowych. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej dnia 9 kwietnia 2013 roku nabył pojazd czterokołowy (quad). Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Na terenie budowy posłuży mu do transportowania różnego rodzaju materiałów do miejsc trudno dostępnych innym środkom transportu np. przy wykonywaniu ogrodzeń budynków, drenaży, do rozciągania drutów zbrojeniowych i naciągowych ogrodzenia, ma zamontowany hak holowniczy i skrzynie do transportu narzędzi. Wnioskodawca zamierza zakupić i zamontować pług wraz z płytą montażową do odśnieżania śniegu i rozplantowywania kruszywa, wyciągarkę oraz przyczepę. Quad zalicza się do kategorii homologacji tzw. innych pojazdów samochodowych i taką też posiada - L7e, oprócz homologacji ma kartę pojazdu. Zarejestrowanym pojazdem z homologacją Wnioskodawca będzie mógł poruszać się po drogach publicznych. Szybkość maksymalna pojazdu to 80 km/h natomiast dopuszczalna masa całkowita pojazdu to 398 kg. Pojazd został zakupiony na podstawie faktury VAT, w której została wykazana kwota podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego tzw. quada?
2. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do quada, wykorzystywanego do działalności opodatkowanej?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca rozlicza podatek od towarów i usług kwartalnie więc w deklaracji za II kwartał chciałby poprawnie pomniejszyć podatek należny wynikający z opisanej faktury zakupu pojazdu samochodowego innego. W ocenie Wnioskodawcy będzie on miał pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu quada oraz od zakupu paliwa do napędu powyższego pojazdu ponieważ w sposób bezsporny będzie wykorzystywał przedmiotowy pojazd wyłącznie do czynności opodatkowanych. W przekonaniu Wnioskodawcy pojazd nie spełnia warunków, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-6 ustawy z 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz 1652 z późniejszymi zmianami).

Przepisy, które regulują zasady odliczania podatku naliczonego przy zakupie pojazdów obecnie zostały umieszczone w ustawie z 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652 z późniejszą zmianą). Zgodnie z art. 3 ust. 1 wspomnianej ustawy w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. Zakupiony przez Wnioskodawcę pojazd nie został wymieniony w ust. 2 art. 3 ustawy ani nie jest też pojazdem specjalnym w jej rozumieniu. Wnioskodawca chciałby tu wskazać jednakże okoliczności, do których odwołał się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w orzeczeniu z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07. W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązujących do dnia 30 kwietnia 2004r., w odniesieniu do przedstawionej w przedmiotowym wniosku sytuacji, przysługiwałoby mu prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu opisanego na wstępie pojazdu. Przepisy obecnie obowiązującej ustawy o VAT, w odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku, rozszerzyły ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, w porównaniu do przepisów ustawy obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004r. Tak więc mając na uwadze przepisy prawa wspólnotowego i krajowego oraz powołany wyżej wyrok ETS w wyroku z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07, przy ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego pojazdu oraz paliwa do jego napędu, Wnioskodawca uważa, że powinien kierować się przepisami podatku od towarów i usług obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004r.

Na gruncie poprzednio obowiązującej (do dnia 30 kwietnia 2004r.) ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U Nr 11, poz. 50 ze zm.), przepis ograniczający prawo do odliczenia, w związku z nabyciem samochodów zawarty był w art. 25 ust. 1 pkt 2, który brzmiał: „Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika".

Z kolei art. 25 ust. 1 pkt 3a tej ustawy, ograniczający prawo do odliczenia w związku z nabywaniem paliwa do samochodów, brzmiał następująco: „Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg".

Tak więc biorąc pod uwagę treść powołanych przepisów wspólnotowych i krajowych oraz opis stanu faktycznego Wnioskodawca stwierdził, że będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego quada, gdyż nie jest on samochodem lecz pojazdem samochodowym, do których to pojazdów ustawa z dnia 8 stycznia 1993r. zobowiązująca przed wejściem Polski do Unii Europejskiej, nie przewidywała ograniczeń w prawie do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

• prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,
• prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.”
  
  

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz paliw od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W myśl art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizującej (uwzględniającej ww. zmianę), w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: pojazd, samochód osobowy, czy pojazd samochodowy. Zatem w celu zdefiniowania tych pojęć należy odwołać się do innych aktów prawnych, przy czym w ocenie tut. organu, takimi przepisami są przepisy prawa o ruchu drogowym, na które powołuje się ustawodawca m.in. w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT czy też w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), pojazd – to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane.

W myśl pkt 33 ww. artykułu, pojazd samochodowy – to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Trzeba w tym miejscu wskazać, iż jak wynika to z, wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 76 ust. 1 pkt 3 cyt. wyżej ustawy Prawo o ruchu drogowym, rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t.j. Dz. U. z 2007r., Nr 137, poz. 968 ze zm.) - załącznik Nr 4 Klasyfikacja pojazdów, Tabela nr 1 - Rodzaje i podrodzaje pojazdów – pojazd samochodowy inny, jako podrodzaj pojazdu, może posiadać kategorię homologacyjną: L7e (czterokołowiec) oraz L6e (czterokołowiec lekki).

Należy również zauważyć, iż przez pojazd w myśl § 1 pkt 5 tego aktu prawnego, należy rozumieć pojazdy, o których mowa w art. 71 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym (a więc: pojazd samochodowy, ciągnik rolniczy, pojazd wolnobieżny wchodzący w skład kolejki turystycznej, motorower lub przyczepa).

Zaznaczyć także należy, iż świadectwo homologacji jest to dokument urzędowy stanowiący integralną część z pojazdem mechanicznym. Na podstawie świadectwa homologacji można uzyskać informacji dotyczącą pojazdu (m.in. rok produkcji, miejsce produkcji, zastosowanie auta - osobowy, ciężarowy, a także zakwalifikowanie do danej kategorii).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej nabył pojazd czterokołowy (quad). Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Na terenie budowy posłuży mu do transportowania różnego rodzaju materiałów do miejsc trudno dostępnych innym środkom transportu np. przy wykonywaniu ogrodzeń budynków, drenaży, do rozciągania drutów zbrojeniowych i naciągowych ogrodzenia, ma zamontowany hak holowniczy i skrzynie do transportu narzędzi. Wnioskodawca zamierza zakupić i zamontować pług wraz z płyta montażową do odśnieżania śniegu i rozplantowywania kruszywa, wyciągarkę oraz przyczepę. Quad zalicza się do kategorii homologacji tzw. innych pojazdów samochodowych i taką też posiada - L7e, oprócz homologacji ma kartę pojazdu. Zarejestrowanym pojazdem z homologacją Wnioskodawca będzie mógł poruszać się po drogach publicznych. Szybkość maksymalna pojazdu to 80 km/h natomiast dopuszczalna masa całkowita pojazdu to 398 kg. Pojazd został zakupiony na podstawie faktury VAT, w której została wykazana kwota podatku.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. przepisy art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej mają również zastosowanie do pojazdu nabytego przez Wnioskodawcę, gdyż pojazd czterokołowy, jak wynika z treści wniosku, posiada świadectwo homologacji zgodnie z którym został zakwalifikowany jako pojazd samochodowy inny, kategorii homologacyjnej L7e oraz którego prędkość maksymalna wynosi 80 km/h czyli przekracza 25 km/h.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że skoro w odniesieniu do przedmiotowego pojazdu czterokołowego, ma zastosowanie przepis art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie tego pojazdu w ograniczonym zakresie tj. 60%, nie więcej jednak niż 6.000 zł, kwoty podatku wykazanej na tej fakturze.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do napędu ww. samochodu, należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2013r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem mając na uwadze powyższy przepis należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

• samochodów osobowych oraz
• innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej – nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku).
  
  

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego samochodu, gdyż dopuszczalna masa całkowita tego samochodu wynosi 398 kg, czyli poniżej 3,5 tony a ponadto nie spełnia on wymogów określonych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, tzn. zgodnie z przedstawionym świadectwem homologacji jest pojazdem samochodowym innym, a nie pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przywołany przez Wnioskodawcę wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07 Magoora Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie. W wyroku tym TSUE rozważał kwestię czy uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, ze zm.) w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie nowych przepisów, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego tj. przepisów ustawy z dnia 11. marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) a konkretnie przepisów regulujących kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do samochodów używanych dla celów działalności podlegającej opodatkowaniu (art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3), nie doprowadziło do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

Tymczasem w niniejszej sprawie podstawę prawną stanowią, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r., przepisy art. 3 i art. 4 cyt. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.