Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-163/13/MM
z 14 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2013 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 14 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 22 grudnia 2006 r. Wnioskodawca zakupił działkę rolną nr X o powierzchni 5783 m. kw. za kwotę 110.000 zł. Dnia 22 kwietnia 2011 r. wprowadzono na obszarze obejmującym m.in. wspomnianą działkę plan zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową i usługi. Po wprowadzeniu planu Wnioskodawca dokonał podziału swojej działki na mniejsze, m. in. na działkę nr Y o powierzchni 746 m. kw. i działkę nr Z o powierzchni 704 m. kw. Działkę nr Y Wnioskodawca sprzedał w dniu 19 października 2011 r. za kwotę 50.000 zł, a działkę nr Z w dniu 28 października 2011 r., również za cenę 50.000 zł. Dla obu transakcji Wnioskodawca sporządził PIT-23 wraz z wnioskiem o przeznaczeniu pieniędzy ze sprzedaży przedmiotowych działek na własne cele mieszkaniowe. W roku 2012 Wnioskodawca sprzedał kolejne działki wydzielone z działki nr X. Ze sprzedaży dwóch działek w 2011 r. i pozostałych w 2012 r. Urząd Miasta ustalił jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości poszczególnych nieruchomości, który został spowodowany uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w wysokości 30% wzrostu wartości nieruchomości. W 2013 r. za uzyskane środki ze sprzedaży działek Wnioskodawca nabył projekt budowlany i rozpoczął budowę własnego budynku mieszkalnego na dwóch działkach wydzielonych również z działki rolnej nr X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wydatków na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca może zakwalifikować: opłaty planistyczne od sprzedanych działek, opłatę za projekt budowlany wraz z jego adaptacją pod budowę własnego domu mieszkalnego, opłatę za nadzór kierownika budowy, opłaty geodezyjne (wytyczenie budynku mieszkalnego, nadzór geodezyjny), zakup materiałów i prace ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynku mieszkalnego, opłaty związane z uzbrojeniem działki w media (wykonanie projektu instalacji, opłata za przyłącze energetyczne, gazowe, wodno-kanalizacyjne, itp.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie poniesione wydatki może zakwalifikować do wydatków na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

 - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w dniu 22 grudnia 2006 r. Wnioskodawca zakupił działkę rolną nr X o powierzchni 5783 m. kw. za kwotę 110.000 zł. Dnia 22 kwietnia 2011 r. wprowadzono na obszarze obejmującym m.in. wspomnianą działkę plan zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową i usługi. Po wprowadzeniu planu Wnioskodawca dokonał podziału swojej działki na mniejsze, m. in. na działkę nr Y o powierzchni 746 m. kw. i działkę nr Z o powierzchni 704 m. kw. Działkę nr Y Wnioskodawca sprzedał w dniu 19 października 2011 r. za kwotę 50.000 zł, a działkę nr Z w dniu 28 października 2011 r., również za cenę 50.000 zł. Dla obu transakcji Wnioskodawca sporządził PIT-23 wraz z wnioskiem o przeznaczeniu pieniędzy ze sprzedaży przedmiotowych działek na własne cele mieszkaniowe. W roku 2012 Wnioskodawca sprzedał kolejne działki wydzielone z działki nr X. Ze sprzedaży dwóch działek w 2011 r. i pozostałych w 2012 r. Urząd Miasta ustalił jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości poszczególnych nieruchomości, który został spowodowany uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w wysokości 30% wzrostu wartości nieruchomości. W 2013 r. za uzyskane środki ze sprzedaży działek Wnioskodawca nabył projekt budowlany i rozpoczął budowę własnego budynku mieszkalnego na dwóch działkach wydzielonych również z działki rolnej nr X.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy wymienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W związku z tym skutki podatkowe dokonanej sprzedaży należy oceniać według stanu prawnego obowiązującego na dzień 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.) przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Natomiast w myśl art. 28 ust. 2 i 2a podatek od przychodu, o którym mowa w ust. 1, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada ta nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c ), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części, własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:

1. budowa i sprzedaż budynków i lokali oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów jest przedmiotem działalności gospodarczej podatnika,
2. przychód ze sprzedaży lub zamiany jest wydatkowany na nabycie gruntu, zakup, budowę, rozbudowę lub remont budynku albo jego części, przeznaczonych na cele rekreacyjne,
3. przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.

W myśl art. 21 ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b.

Podkreślić należy, iż – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z analizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację ściśle określonego celu mieszkaniowego.

Do wydatków tych zalicza się m. in. wydatki poniesione na budowę własnego budynku mieszkalnego. Zatem w sytuacji, gdy sprzedaż przedmiotowych działek nie została dokonana w wykonywaniu działalności gospodarczej, do wydatków na cele mieszkaniowe, uprawniające do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować wydatki ponoszone na: wykonanie projektu budowlanego wraz z jego adaptacją pod budowę własnego domu mieszkalnego, opłatę za nadzór kierownika budowy, opłaty geodezyjne (wytyczenie budynku mieszkalnego, nadzór geodezyjny) zakup materiałów i prace ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynku mieszkalnego, opłaty związane z uzbrojeniem działki w media (wykonanie projektu instalacji), opłatę za przyłącze energetyczne, gazowe, wodno-kanalizacyjne, itp.

Natomiast w odniesieniu do wydatkowania części środków uzyskanych ze zbycia działek budowlanych na opłaty planistyczne od nich naliczone, stwierdzić należy, iż wydatek ten nie spełnia dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i lit. e) ww. ustawy, gdyż nie został poniesiony na budowę budynku mieszkalnego, ani też na żaden inny cel wymieniony w tym przepisie uprawniający do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż – wbrew stanowisku Wnioskodawcy - nie wszystkie wydatki przez Niego poniesione uprawniają do zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Jak bowiem wykazano powyżej, wydatków poniesionych na opłaty planistyczne nie sposób zakwalifikować do wydatków na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e), a zatem wydatki te nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.