Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-317/13/BD
z 17 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 15 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko:

• w części dotyczącej preferencyjnego rozliczenia się za lata 2010-2012 - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej złożenia korekt zeznań – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2007 r. Wnioskodawczyni jest rozwiedziona. W marcu 2009 r. została rodziną zastępczą dla małoletniego dziecka, a od listopada 2010 r. jest jego opiekunem prawnym. Od 2010 r. Wnioskodawczyni jest również w nieformalnym związku z partnerem, który nie jest ojcem dziecka ani nie jest jego opiekunem prawnym. Wnioskodawczyni wraz z partnerem mieszkają razem i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe, jednak obowiązki wychowawcze (oddziaływanie na emocjonalny rozwój dziecka oraz dbanie o jego byt materialny) spoczywają na Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wskazała, że w latach 2009-2010 rozliczała się indywidualnie, ponieważ nie była ona w tym czasie opiekunem prawnym dla dziecka. W latach 2011-2012 Wnioskodawczyni rozliczała się również indywidualne, ponieważ mieszkała z partnerem.

W obydwóch przypadkach Wnioskodawczyni konsultowała się z urzędem skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni w latach 2009-2012 przysługiwało prawo do preferencyjnego rozliczania podatku od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci?

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do skorygowania zeznań podatkowych za lata poprzednie?

Wnioskodawczyni uważa, że w latach, w których była opiekunem prawnym dziecka w jej rodzinie zastępczej, czyli w 2011 r. i 2012 r. przysługiwało jej prawo do preferencyjnego rozliczania podatku w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Ponadto Wnioskodawczyni jest zdania, że korekty można dokonać do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego, czyli do 5 lat.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 tej ustawy).

W myśl art. 6 ust. 10 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane wyżej przepisy wprowadzają więc wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia.

W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w ww. przepisach.

Przenosząc powołane przepisy podatkowe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zwrócić uwagę na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia warunku samotnego wychowywania - przez osobę zdefiniowaną w analizowanym przepisie - w roku podatkowym dzieci wymienionych w art. 6 ust. 4 ww. ustawy. Aby korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych w tym przepisie należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dzieci.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, iż ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, zamieszkując z nim.

Jak zaznaczyła we wniosku Wnioskodawczyni, od listopada 2010 r. została ona opiekunem prawnym małoletniego dziecka, dla którego od 2009 r. jest rodziną zastępczą.

Od 2010 r. Wnioskodawczyni jest również w nieformalnym związku z partnerem, który nie jest ojcem dziecka ani nie jest jego opiekunem prawnym. Wnioskodawczyni wraz z partnerem mieszkają razem i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe, jednak obowiązki wychowawcze (oddziaływanie na emocjonalny rozwój dziecka oraz dbanie o jego byt materialny) spoczywają na Wnioskodawczyni.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozbawiają podatnika prawa do preferencyjnego opodatkowania w sytuacji gdy zamieszkuje on z osobą niewychowującą i nieobowiązaną do wychowywania dzieci, np. w rozpatrywanej sprawie, gdzie partner Wnioskodawczyni nie jest ojcem ani opiekunem prawnym małoletniego dziecka, nad którym to od listopada 2010 r. Wnioskodawczyni sprawuje wyłączną opiekę prawną, a od 2009 r. jest jego rodziną zastępczą.

Zatem fakt wspólnego zamieszkiwania Wnioskodawczyni z partnerem, który nie jest ojcem ani opiekunem prawnym małoletniego dziecka – w stosunku do którego Wnioskodawczyni od listopada 2010 r. została opiekunem prawnym - nie pozbawiał Wnioskodawczyni z możliwości skorzystania w latach 2010-2012 z preferencyjnego rozliczenia się na zasadach przewidzianych dla osoby samotnie wychowującej dzieci, przy dochowaniu wszystkich pozostałych warunków określonych ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć jednak należy, że w roku 2009 Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do preferencyjnego rozliczenia się na zasadach przewidzianych dla osoby samotnie wychowującej dzieci, gdyż w tym czasie Wnioskodawczyni nie była opiekunem prawnym w stosunku do małoletniego dziecka.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie możliwość złożenia korekt za lata 2009-2012, w których to latach Wnioskodawczyni rozliczyła się indywidualnie, ponieważ w 2009 roku nie była ona jeszcze opiekunem prawnym dla małoletniego dziecka, a w 2010-2012 roku zamieszkiwała wraz z partnerem wskazać należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości złożenia wniosku o zastosowanie preferencyjnego rozliczenia ani w inny sposób, ani też w innym czasie niż określone to zostało w treści art. 6 tejże ustawy. Wynika to jednoznacznie z treści cytowanego powyżej ust. 10 tegoż przepisu, z którego precyzyjnie wynika, iż preferencyjny sposób opodatkowania nie będzie miał zastosowania do tych podatników, którzy wniosek złożą po terminie ściśle określonym.

Dodać należy, iż w prawie podatkowym występują dwa zasadnicze rodzaje terminów: terminy prawa procesowego (tj. terminy, które regulują sytuację prawną organu podatkowego oraz stron postępowania od chwili wszczęcia postępowania do jego zakończenia) oraz terminy prawa materialnego (tj. takie, przez które należy rozumieć okres, w którym może nastąpić ukształtowanie praw i obowiązków podmiotu w ramach podatkowo-prawnego stosunku materialnego).

Terminy prawa procesowego podlegają przywróceniu (stanowi o tym art. 162 § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym przepisy § 1-3 tego artykułu - dotyczące przywrócenia terminu - stosuje się do terminów procesowych), w przeciwieństwie do terminów prawa materialnego, które przywróceniu nie podlegają.

Termin do złożenia wniosku o zastosowanie preferencyjnej formy opodatkowania dochodów, o której mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - a wynikający z art. 45 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 10 tej ustawy - jest terminem materialno-prawnym i nie podlega przywróceniu, co z kolei oznacza, że po jego upływie podatnik traci prawo do skorzystania z tego uprawnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego, wynika iż Wnioskodawczyni za lata 2009-2012 dokonała rozliczenia indywidualnego ponieważ w 2009 i 2010 roku nie była ona jeszcze opiekunem prawnym dla małoletniego dziecka, a w 2011 i 2012 roku zamieszkiwała wraz z partnerem. Zatem, Wnioskodawczyni za lata 2009-2012 wybrała indywidualny sposób opodatkowania. W związku z tym, wniosek o rozliczenie w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci nie został przez Wnioskodawczynię złożony w zeznaniu podatkowym za 2009, 2010, 2011, 2012 r. w terminie określonym w art. 6 ust. 10 powołanej ustawy, tj. do 30 kwietnia danego roku - brak jest podstaw do złożenia po ustawowym terminie korekty zeznania podatkowego za te lata w tymże zakresie, tj. w celu skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Podkreślić należy, iż zgodnie z treścią art. 81 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej podatnicy, ( ... ) mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, co następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji zeznania ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

W sytuacji nie złożenia w terminie zeznania jako osoby samotnie wychowującej dziecko nie ma możliwości dokonania zmiany zasad opodatkowania poprzez złożenie korekty. Korekta jest bowiem czynnością o charakterze technicznym, nie stanowi natomiast wniosku o opodatkowanie dochodów jako osoby samotnie wychowującej dziecko. Uprawnienie podatniczki w tym przedmiocie mogło być skutecznie zrealizowane wyłącznie w terminie do złożenia zeznań, podatkowych i to tylko za lata 2010-2012 (co, do których Wnioskodawczyni posiadała możliwość do preferencyjnego rozliczenia się na zasadach przewidzianych dla osoby samotnie wychowującej dzieci) o czym stanowi zacytowany powyżej przepis art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z tego też względu w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.