Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-283/13-2/JM
z 11 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego związanego z opłatą za przesyłkę towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego związanego z opłatą za przesyłkę towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów za pośrednictwem sklepu internetowego oraz portalu aukcyjnego. Sprzedaż jest dokonywana na terenie całego kraju, przy czym wysyłki zamówionych towarów dokonywane są za pośrednictwem X, która wystawia faktury VAT zwolnione od podatku.

W regulaminie sklepu internetowego Wnioskodawczyni oraz na każdej aukcji znajduje się zapis o treści: „Nabywca składając ofertę kupna udziela pełnomocnictwa sprzedającemu do zawarcia umowy o świadczenie usług w jego imieniu z X w celu przesłania za jej pośrednictwem zakupionego towaru. Przekazane na ten cel środki nie stanowią dodatkowego dochodu sprzedającego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rozumieniu ustawy o VAT. Pełnomocnictwo to służy zminimalizowaniu kosztów przesyłki i w żaden sposób nie obciąża dodatkowo kupującego”.

Cena przesyłki realizowanej za pośrednictwem X jest znana z góry, ponieważ zależy od wagi przesyłki i zamawiający uiszcza ją wraz z przedpłatą za towar. W tej sytuacji faktury, jakie Wnioskodawczyni dostaje nie dokumentują jej obrotu, bo ich wartość będzie odpowiadała wartości kosztu ponoszonego przez zamawiającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisany stan faktyczny rodzi dla Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług związany z przesyłką towarów?

Zdaniem Wnioskodawczyni, we wskazanym stanie faktycznym nie powstanie obowiązek podatkowy związany z przesyłką towarów, ponieważ nie będzie to obrót Wnioskodawczyni.

Zainteresowana jest jedynie organizatorem działającym z upoważnienia zmawiającego, natomiast usługę przesyłki świadczy X.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 2a ustawy z dn. 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem przypadków enumeratywnie wskazanych w ustawie. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 79 pkt c Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 r. s. 1 z późn. zm.) podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną – realizowane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług.

Jednocześnie w myśl art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związaną, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych. Zwolnienie to ma zastosowanie wyłącznie do usług świadczonych przez Pocztę. Jeżeli usługę wyżej opisaną świadczy inny podmiot, to jest ona wówczas opodatkowana stawką podstawową 23%.

Kwestie pełnomocnictwa zostały uregulowane w przepisach art. 98-109 ustawy z dn. 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 KC, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Z art. 96 KC wynika, że umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na oświadczeniu reprezentowanego. Dokonując zakupu u Wnioskodawczyni kupujący udziela takiego pełnomocnictwa Zainteresowanej do zawarcia umowy o usługi w imieniu i na rachunek kupującego. W związku powyższym kwota opłaty za usługę pocztową nie będzie stanowiła obrotu Wnioskodawczyni, więc nie spowoduje powstania po jej stronie obowiązku podatkowego w zakresie VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 79 lit. c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie, w myśl art. 132 ust. 1 lit. a) ww. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związana, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług świadczonych przez powołaną do tego instytucję (operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług).

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie „refaktury”). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług , świadczy usługę na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ww. ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów za pośrednictwem sklepu internetowego oraz portalu aukcyjnego. Sprzedaż jest dokonywana na terenie całego kraju, przy czym wysyłki zamówionych towarów dokonywane są za pośrednictwem X, która wystawia faktury VAT zwolnione od podatku. W regulaminie sklepu internetowego Wnioskodawczyni oraz na każdej aukcji znajduje się zapis o treści: „Nabywca składając ofertę kupna udziela pełnomocnictwa sprzedającemu do zawarcia umowy o świadczenie usług w jego imieniu z X w celu przesłania za jej pośrednictwem zakupionego towaru. Przekazane na ten cel środki nie stanowią dodatkowego dochodu sprzedającego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rozumieniu ustawy o VAT. Pełnomocnictwo to służy zminimalizowaniu kosztów przesyłki i w żaden sposób nie obciąża dodatkowo kupującego”. Cena przesyłki realizowanej za pośrednictwem X jest znana z góry, ponieważ zależy od wagi przesyłki i zamawiający uiszcza ją wraz z przedpłatą za towar.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy Wnioskodawczyni będzie posiadała upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy o usługi w imieniu i na rachunek kupującego – będziemy mieli do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie będzie wchodziła do podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy. W takim przypadku Zainteresowana nie będzie świadczyć usługi, a będzie nabywać ją od X bezpośrednio kupujący. W przedmiotowym przypadku nastąpi jedynie zwrot kosztów, który nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż podstawa opodatkowania nie będzie obejmowała kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta.

Zaznaczyć jednak należy, iż w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawczyni za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z X.

Reasumując, w opisanej sytuacji przekazane Wnioskodawczyni środki pieniężne na pokrycie kosztów przesyłki zamówionego towaru nie będą stanowiły dla Zainteresowanej podstawy opodatkowania i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie będą rodziły obowiązku podatkowego dla Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe, mimo powołania przez Zainteresowaną art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Należy zauważyć, że przedmiotem zapytania był obowiązek podatkowy związany z opłatą za przesyłkę towarów, do którego regulacje zawarte ww. przepisie nie mają zastosowania. Wobec powyższego wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Kwestie przedstawione własnym stanowisku, wynikające z cytowanego przepisu, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy jednocześnie podkreślić, iż w przedmiotowej interpretacji tut. Organ przyjął – jako element zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – że Wnioskodawczyni posiada skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego w celu wysłania przesyłki (zawarcia umowy z X). Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia, czy umieszczenie w regulaminie zapisu o udzieleniu przez klienta pełnomocnictwa wystarczy, aby takie pełnomocnictwo było zawarte. Analiza sposobu zawierania umów cywilnoprawnych czy też forma udzielenia pełnomocnictwa nie mieści się w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia sposobu udzielenia pełnomocnictwa ani kwestia udokumentowania udzielenia tego pełnomocnictwa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.