Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-294/13/JJ
z 24 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 20 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stawki podatku dla robót wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 20 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla robót wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji betonu towarowego, sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 23.63.10. Produkcja i sprzedaż betonu dokonywana jest dla firm, instytucji, a także dla klientów indywidualnych. Sprzedaż towaru opodatkowana jest stawką 23%. W celu zwiększenia atrakcyjności oferty beton dostarczany jest na budowę specjalistycznym samochodem (gruszka do betonu) oraz samochodem wyposażonym w pompę do betonu. Pompa do betonu jest urządzeniem, które umożliwia pompowanie betonu na duże odległości lub wysokości. Poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu wykonywana jest usługa betonowania (np. fundamentu lub stropu). Obecnie Spółka wykonuje zlecenia: dostawa, wylewanie betonu bez określenia jego wykorzystywania dla klientów indywidualnych, firm i instytucji. Z klientami ustalana jest cena sprzedaży, w którą wkalkulowana jest dostawa betonu na teren budowy, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu na wskazane przez klienta odległości lub wysokości. W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż umowa o wykonanie usługi sklasyfikowanej w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 jako „Roboty betoniarskie” zawierana jest na usługę kompleksową, obejmującą wyprodukowanie betonu, dowóz betonu na miejsce budowy (betonomieszarka), pompowanie betonu (specjalistyczna pompa do betonu). Faktura VAT wystawiona dla klienta zawiera jedną cenę za kompleksową usługę betonowania. Stawka VAT 8% za usługę betonowania będzie miała zastosowanie do usług wykonywanych w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wyprodukowanie betonu, dostarczenie go na budowę oraz zabetonowanie tym betonem elementów budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym (np. fundamentu, stropu), traktowane jest jako sprzedaż towaru opodatkowana stawką 23%, czy jako świadczenie usługi opodatkowane stawką 8% ?
2. Czy dostawa i pompowanie (betonowanie) betonem towarowym klientom indywidualnym bez wskazania przeznaczenia jego zastosowania podlega opodatkowaniu stawką 23% czy stawką 8%?
3. Czy zamówienie usługi na sprzedaż betonu towarowego z dostarczeniem go na budowę i zalaniem fundamentów, stropu lub innego elementu wskazanego przez zamawiającego, z pisemną informacją lub oświadczeniem o wykorzystaniu betonu towarowego dla realizacji budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym opodatkowane jest stawką w wysokości 8%?
4. Czy dostawa i zalewanie betonem wykonywane na zlecenie innej firmy, po uprzednim złożeniu stosownego oświadczenia o wykorzystywaniu usługi na rzecz budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym, opodatkowana jest stawką podatku 23% czy 8%?

Spółka wskazuje, iż mając na uwadze art. 41 ust. 12 ustawy o VAT z zastrzeżeniem ust. 12b ustawy w przypadku świadczenia usługi dostawy betonu, wylewania, pompowania, betonowania nie tylko dla klientów indywidualnych, ale również dla firm i instytucji zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8% pod warunkiem złożenia przez zamawiającego stosownego oświadczenia o przeznaczeniu betonu na rzecz budowy, remontów obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym. Natomiast dostawa i pompowanie betonu towarowego u klientów indywidualnych bez wskazania jego przeznaczenia, jest opodatkowana stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku. A zatem ustawodawca nie uzależnia prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów usług, na podstawie 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy, od uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym.

Zauważa się, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę, oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest dostawa betonu towarowego wraz z pompowaniem i wylewaniem, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę, ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zajmuje się produkcją oraz dostawą, wylewaniem i pompowaniem (przy użyciu specjalistycznego sprzętu) betonu towarowego dla firm, instytucji, a także dla klientów indywidualnych. Umowy zawierane z klientem obejmują jedną kompleksową obejmującą wyprodukowanie betonu, dowóz betonu na miejsce budowy (betonomieszarka), pompowanie betonu (specjalistyczna pompa do betonu) i określają jedną cenę za usługę. Z treści wniosku wynika, iż przedmiotowe usługi świadczone są w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że w przypadku wykonywania czynności polegających na dostawie betonu na budowę wraz zalaniem fundamentów, stropu lub innego elementu wskazanego przez zamawiającego, dla firm, instytucji, a także dla klientów indywidualnych, których cena obejmować będzie koszt całkowity towaru i usługi, przy założeniu, iż przedmiotowe roboty budowlane będą dotyczyć budowy budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie będzie miała stawka podatku w wysokości 8%, w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu warunków zawartych w art. 41 ust. 12c ustawy. Wskazać trzeba, że ww. przepisy ustawy nie uzależniają stosowania stawki 8% od złożenia przez nabywcę oświadczenia o jego przeznaczeniu. Dlatego też, w przypadku niezłożenia takiego oświadczenia, jeżeli czynności faktycznie dotyczą budowy obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym, stawka ta także znajdzie zastosowanie.

Z uwagi na stanowisko Spółki, zgodnie z którym opisane czynności świadczone dla klientów indywidualnych, w przypadku braku określenia przez nich przeznaczenia podlegają opodatkowaniu stawką 23% uznano za nieprawidłowe. Jak bowiem stwierdzono powyżej, ustawodawca nie uzależnia prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług od uzyskania od nabywcy oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem.

Należy podkreślić, że to podatnik podlega na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, rozumianemu jako nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego, w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach – art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Zatem ewentualne niezgodności pomiędzy prowadzoną dokumentacją a mającym nastąpić zdarzeniem mogą spowodować dla niego ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.