Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-297/13/DP
z 11 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 4 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• określenia źródła przychodów oraz zasad opodatkowania dochodu z tytułu zarządzania nieruchomościami - jest prawidłowe,
• w zakresie otrzymywania od współużytkowników wieczystych nieruchomości informacji PIT- 8C – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów oraz zasad opodatkowania dochodu z tytułu zarządzania nieruchomościami.

Wniosek uzupełniono w dniu 4 czerwca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z kilkudziesięcioma innymi osobami fizycznymi jest współużytkownikiem wieczystym nieruchomości oraz współwłaścicielem posadowionych na niej budynków (garaże murowane i blaszane), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Ponieważ nieruchomość ta nie obejmuje lokali mieszkalnych, współużytkownicy nie tworzą wspólnoty mieszkaniowej. Zarząd nad nieruchomością wspólną sprawowany jest zatem na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego o współwłasności rzeczy (art. 195 - 221 KC).

Współużytkownicy wieczyści nieruchomości powierzyli Wnioskodawcy oraz dwóm innym osobom fizycznym sprawowanie zarządu nieruchomością wspólną oraz udzielili im pełnomocnictwa do wykonywania czynności mieszczących się w zakresie zwykłego zarządu nieruchomością wspólną. Jednocześnie, stosownie do treści art. 205 Kodeksu cywilnego, uchwałą z dnia 5 grudnia 2012 roku współużytkownicy wieczyści nieruchomości przyznali osobom sprawującym zarząd nad tą nieruchomością, wynagrodzenie w kwocie 500 zł miesięcznie, upoważniając jednocześnie te osoby do ustalenia podziału tej kwoty pomiędzy wszystkich pełnomocników. Uchwałą z dnia 2 stycznia 2013 roku osoby sprawujące zarząd ustaliły zasady podziału wynagrodzenia pomiędzy sobą.

Pomiędzy osobami sprawującymi zarząd nieruchomością wspólną a współużytkownikami wieczystymi tej nieruchomości nie była zawierana żadna umowa określająca zasady sprawowania zarządu. Jedyną podstawą do sprawowania zarządu był wybór osób sprawujących zarząd dokonany przez wszystkich współużytkowników, a następnie udzielenie przez nich stosownego pełnomocnictwa. Podobnie, jedyną podstawą do wypłaty osobom sprawującym zarząd nad nieruchomością wspólną była uchwała współużytkowników z dnia 5 grudnia 2012 roku (podjęta częściowo na zebraniu współużytkowników a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów) oraz uchwała osób sprawujących zarząd z dnia 2 stycznia 2013 roku określająca szczegółowe zasady podziału kwoty przyznanej przez współużytkowników pomiędzy osoby sprawujące zarząd.

Kwota wynagrodzenia przysługująca każdej z osób sprawujących zarząd stanowi jego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wnioskodawca ma jednak wątpliwości, do jakiej kategorii przychodów zaliczyć należy wynagrodzenie zarządcy z tytułu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną, wypłacane na podstawie art. 205 Kodeksu cywilnego - dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych zaliczyć należy do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też przychód ten należy zaliczyć do innych źródeł przychodu?
2. Czy Wnioskodawca, w związku z uzyskiwaniem od współużytkowników wieczystych wynagrodzenia z tytułu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną, winien otrzymać od tych współużytkowników wieczystych nieruchomości informację PIT-8C a przychód wykazany w tej informacji ma obowiązek uwzględnić w zeznaniu podatkowym wraz z innymi przychodami i dochodami uzyskanymi w roku podatkowym, jako przychody z innych źródeł?
3. Czy Wnioskodawca otrzymując w trakcie roku podatkowego od współużytkowników wieczystych wynagrodzenie z tytułu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną, winien otrzymywać to wynagrodzenie pomniejszone o zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

W ocenie Wnioskodawcy, Jego przychód uzyskiwany tytułem wynagrodzenia za sprawowanie zarządu nieruchomością wspólną, wypłacany na podstawie art. 205 Kodeksu cywilnego, stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że powinien otrzymać od współużytkowników wieczystych nieruchomości informację PIT-8C a przychód wykazany w tej informacji ma obowiązek uwzględnić w zeznaniu podatkowym wraz z innymi przychodami i dochodami uzyskanymi w roku podatkowym, jako przychody z innych źródeł. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w trakcie roku podatkowego powinien otrzymywać od współużytkowników wieczystych nieruchomości wynagrodzenie nie pomniejszone o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zasady sprawowania zarządu nieruchomością wspólną, w tym także zasady wynagradzania osób sprawujących taki zarząd - określone w art. art. 195 - 221 Kodeksu cywilnego podobne są do zasad sprawowania zarządu oraz wynagradzania zarządców obowiązujących we wspólnotach mieszkaniowych (art. 18-33 ustawy z 24 czerwca 1994r. o własności lokali). W odniesieniu do wynagrodzenia zarządców wspólnot mieszkaniowych, organy podatkowe stoją na stanowisku, iż przychody z tego tytułu zaliczać należy do przychodów z innych źródeł w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (vide interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 maja 2008 r., sygn. IBPB/415-322/08/MK/KAN-1590/02/08, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 maja 2007 r., sygn. PB1-4117/IN-23/US/2007/AA, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lutego 2009 r., sygn. IBPBII/2/415-93/08/CJS).

Z uwagi na podobieństwo zasad wynagradzania osób sprawujących zarząd nad nieruchomością wspólną oraz osób sprawujących zarząd wspólnotą mieszkaniową, zasady opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów uzyskiwanych z tych tytułów powinny być podobne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu prawnego w zakresie:

• określenia źródła przychodów oraz zasad opodatkowania dochodu z tytułu zarządzania nieruchomościami uznaje się za prawidłowe,
• w zakresie otrzymywania od współużytkowników wieczystych nieruchomości informacji PIT- 8C uznaje się za nieprawidłowe.

Szczegółowy zakres uprawnień i obowiązków zarządcy nieruchomością wynika z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) oraz przepisów odrębnych ustaw – w tym ustawy Kodeks cywilny i Kodeks postępowania cywilnego, a także postanowień umowy o zarządzanie nieruchomością.

Niezależnie od sposobu powołania zarządcy nieruchomości tj. z woli współwłaścicieli nieruchomości, czy z nakazu sądu – czynność zarządzania nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkownika i właściwej eksploatacji nieruchomości w tym bieżącego administrowania nieruchomością, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem oraz uzasadnionego inwestowania w tę nieruchomość. W świetle bowiem art. 940 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) na zarządcy ciąży m.in. obowiązek ponoszenia z uzyskiwanych dochodów wydatków związanych z poddaną zarządowi rzeczą.

Zgodnie z definicją współwłasności wyrażoną w art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), wspólna własność rzeczy ma miejsce wtedy, gdy prawo własności tej samej rzeczy przysługuje więcej niż jednej osobie. Cechą charakterystyczną współwłasności jest to, że prawo własności całej rzeczy przysługuje niepodzielnie wszystkim współwłaścicielom. Jeżeli wielkość takiego udziału jest określona, mówi się wówczas o współwłasności w częściach ułamkowych. Do tego rodzaju współwłasności mają zastosowanie przepisy działu IV Kodeksu cywilnego, z których wynika domniemanie równości udziałów (art. 197 k.c.). Treść stosunku będącego podstawą powstania współwłasności może określać inną wielkość udziałów. W czasie trwania współwłasności w częściach ułamkowych każdy współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Z kolei współposiadanie i korzystanie z rzeczy wspólnej przez współwłaścicieli podlega pewnym ograniczeniom. Każdy z nich jest uprawniony do współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 k.c.). Ponadto według zasady zawartej w art. 207 ustawy Kodeks cywilny pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Z unormowania zawartego w tym przepisie wynika jednoznacznie, że współposiadanie rzeczy i wspólne korzystanie z niej jest regułą, a korzystanie i posiadanie rozdzielne części rzeczy wspólnej - wyjątkiem.

Do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli. W razie braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności (art. 201 k.c.). Stosownie natomiast do treści art. 203 Kodeksu, każdy ze współwłaścicieli może wystąpić do sądu o wyznaczenie zarządcy, jeżeli nie można uzyskać zgody większości współwłaścicieli w istotnych sprawach dotyczących zwykłego zarządu albo jeżeli większość współwłaścicieli narusza zasady prawidłowego zarządu lub krzywdzi mniejszość.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej.

Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż siedem, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności (art. 19).

Natomiast, jeżeli lokali wyodrębnionych, wraz z lokalami niewyodrębnionymi, jest więcej niż siedem, właściciele lokali są obowiązani podjąć uchwałę o wyborze jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być wyłącznie osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona (art. 20 ust. 1).

W myśl art. 21 ust. 1 ww. ustawy, zarząd kieruje sprawami wspólnoty mieszkaniowej i reprezentuje ją na zewnątrz oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali.

Czynności zwykłego zarządu podejmuje zarząd samodzielnie (art. 22 ust. 1).

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów ustawodawca w sposób enumeratywny wyszczególnił w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich w pkt 9 wymienione zostały „inne źródła”.

Do przychodów z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9) należy zaliczyć każdy przychód, który nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8.

W myśl zaś art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zgodnie z cytowanym uprzednio przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z kilkudziesięcioma innymi osobami fizycznymi jest współużytkownikiem wieczystym nieruchomości oraz współwłaścicielem posadowionych na niej budynków (garaże murowane i blaszane). Ponieważ nieruchomość ta nie obejmuje lokali mieszkalnych, współużytkownicy nie tworzą wspólnoty mieszkaniowej. Współużytkownicy wieczyści nieruchomości powierzyli Wnioskodawcy oraz dwóm innym osobom fizycznym sprawowanie zarządu nieruchomością wspólną oraz udzielili im pełnomocnictwa do wykonywania czynności mieszczących się w zakresie zwykłego zarządu nieruchomością wspólną. Jednocześnie, stosownie do uchwały z dnia 5 grudnia 2012 roku współużytkownicy wieczyści nieruchomości przyznali osobom sprawującym zarząd nad tą nieruchomością, wynagrodzenie w kwocie 500 zł miesięcznie, upoważniając jednocześnie te osoby do ustalenia podziału tej kwoty pomiędzy wszystkich pełnomocników. Uchwałą z dnia 2 stycznia 2013 roku osoby sprawujące zarząd ustaliły zasady podziału wynagrodzenia pomiędzy sobą. Pomiędzy osobami sprawującymi zarząd nieruchomością wspólną a współużytkownikami wieczystymi tej nieruchomości nie była zawierana żadna umowa określająca zasady sprawowania zarządu. Jedyną podstawą do sprawowania zarządu był wybór osób sprawujących zarząd dokonany przez wszystkich współużytkowników, a następnie udzielenie przez nich stosownego pełnomocnictwa. Podobnie, jedyną podstawą do wypłaty osobom sprawującym zarząd nad nieruchomością wspólną była uchwała współużytkowników z dnia 5 grudnia 2012 roku (podjęta częściowo na zebraniu współużytkowników a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów).

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne w tym zakresie stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu zarządu nad nieruchomością wspólną zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1, czyli przychód z innych źródeł, który zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wykazać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym został otrzymany. Dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ww. ustawy, łącznie z pozostałymi dochodami wykazanymi w zeznaniu rocznym.

Wobec takiej kwalifikacji współużytkownicy wieczyści nieruchomości od wypłacanych świadczeń na rzecz Wnioskodawcy, tj. osoby sprawującej zarząd nad nieruchomością wspólną, nie są zobowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują bowiem instytucji poboru zaliczek dla dochodów z innych źródeł. Współużytkownicy nie mają także obowiązku sporządzania informacji według ustalonego wzoru (PIT - 8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Zgodnie bowiem z art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek ten ciąży na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy odnośnie otrzymywania od współużytkowników wieczystych nieruchomości informacji PIT-8C z tytułu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną uznać należy za nieprawidłowe.

Należy jednocześnie zastrzec, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku, nie prowadzi postępowania dowodowego.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz postanowień organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zwłaszcza, że wydane zostały w innym stanie prawnym. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości sprawujących zarząd nad nieruchomością, bowiem interpretacja wywiera skutek wyłącznie w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana. Chcąc uzyskać interpretację każda z tych osób winna osobiście lub za pomocą ustanowionego pełnomocnika zwrócić się do tut. organu o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie i uiścić związaną z tym opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.