INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 11 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych z tytułu umów zlecenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych z tytułu umów zlecenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, będąca agencją pracy czasowej, świadczy usługi polegające na pozyskiwaniu i udostępnianiu personelu. Usługi świadczone są głównie na rzecz sieci handlowych. W związku z dynamicznymi zmianami jakim ulega rynek pracy czasowej, Spółka od początku 2011r. chce wprowadzić nowy system wynagradzania osób z nią współpracujących na podstawie umowy zlecenia. Nowy system wynagradzania zleceniobiorców świadczących usługi na rzecz Spółki będzie polegał na tym, że w umowie zawarte będą takie postanowienia jak miejsce wykonywania zlecenia oraz należna stawka godzinowa. Postanowienia te ustalane będą szczegółowo przez strony każdorazowo przed podjęciem wykonywania czynności umownych i określone będą w dokumencie zwanym kartą zleceniobiorcy lub kartą; tym samym każda otrzymana przez zleceniobiorcę karta będzie wiążącym dla stron uzupełnieniem umowy w tym przedmiocie i stanowić będzie jej integralną część. Zleceniobiorca podejmie wykonywanie czynności będących przedmiotem umowy w miejscu i czasie, które sam, w porozumieniu ze zleceniodawcą sobie wyznaczy. Podstawą wypłaty wynagrodzenia będzie przedstawiona przez zleceniobiorcę w biurze regionalnym zleceniodawcy karta zleceniobiorcy.

Zleceniobiorca ma prawo do wyboru terminów rozliczeń ze zleceniodawcą według następujących wariantów:

1. rozliczenie dzienne - oznacza wypłatę wynagrodzenia zleceniobiorcy najpóźniej następnego dnia roboczego od daty złożenia przez zleceniobiorcę karty zleceniobiorcy;
2. rozliczenie miesięczne - oznacza wypłatę wynagrodzenia zleceniobiorcy do 25-go dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
   
   

Dokonanie wyboru formy rozliczenia przez zleceniobiorcę możliwe jest każdorazowo z chwilą złożenia karty zleceniobiorcy do rozliczenia, przy czym każdy zleceniobiorca może mieć wiele kart w każdym miesiącu. Strony umowy dopuszczają możliwość różnicowania stawek wynagrodzenia w zależności od wyboru wariantu rozliczenia, o którym mowa powyżej. Wszelkie stawki wynagrodzenia jak również czas (ilość godzin) realizowania będą podawane w poszczególnych kartach zleceniobiorcy. Składając poszczególne karty zleceniobiorca będzie miał możliwość (każdorazowo) określić czy dana należność ma zostać mu wypłacona najpóźniej następnego dnia roboczego od daty złożenia karty (rozliczenie dzienne), czy też wybiera rozliczenie miesięczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do pobierania zaliczek na podatek dochodowy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od należności z tytułu umów zleceń ustalanych zgodnie z wyżej opisanym sposobem...

Zdaniem wnioskodawcy, kwoty należne zleceniobiorcom za poszczególne miesiące, niezależnie od ich wysokości (należności powyżej lub poniżej 200 złotych) powinny być przez Spółkę rozliczane na zasadach, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1 obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b wyżej wymienionej ustawy, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy stanowi, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18 % przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy zryczałtowany podatek dochodowy określony tymże przepisem, pobiera się od przychodu, a zatem bez pomniejszania podstawy opodatkowania o składki na ubezpieczenie społeczne. Kwota pobranego zgodnie z powyższym przepisem podatku również nie podlega obniżeniu o składki na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż w myśl art. 27b ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne podlega podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• kwota należności jest określona w umowie i nie przekracza ona 200 zł,
• umowa musi zostać zawarta z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.
  
  

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, iż wnioskodawca zamierza wprowadzić nowy system wypłaty należności osobom z nim współpracującym na podstawie umowy zlecenia. Nowy system wypłaty należności zleceniobiorcom świadczącym usługi na rzecz Spółki będzie polegał na tym, że w umowie zawarte będą takie postanowienia jak miejsce wykonywania zlecenia oraz należna stawka godzinowa. Postanowienia te ustalane będą szczegółowo przez strony każdorazowo przed podjęciem wykonywania czynności umownych i będą określone w dokumencie zwanym kartą zleceniobiorcy lub kartą. Podstawą wypłaty należności będzie przedstawiona przez zleceniobiorcę w biurze regionalnym zleceniodawcy krata zleceniobiorcy.

Zleceniobiorca ma prawo do wyboru terminów rozliczeń ze zleceniodawcą według następujących wariantów:

3. rozliczenie dzienne - oznacza wypłatę należności zleceniobiorcy najpóźniej następnego dnia roboczego od daty złożenia przez zleceniobiorcę karty zleceniobiorcy;
4. rozliczenie miesięczne - oznacza wypłatę należności zleceniobiorcy do 25-go dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
   
   

Wskazać należy, iż cytowany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do dochodów (przychodów) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 8 art. 13 ww. ustawy. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie. Niemniej jednak skoro z umowy zlecenia nie będzie wynikała wprost określona kwota należności z tytułu wykonania zlecenia, tylko umowa ta będzie zawierała należną stawkę godzinową, tj. sposób wyliczenia tej należności poprzez iloczyn stawki godzinowej i czasu pracy, to w takiej sytuacji nie będzie spełniony warunek do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mogły mieć zastosowanie, to z treści umowy zlecenia, na podstawie której wypłacana ma być należność winna wynikać określona kwota należności. Z wniosku jednak wynika, że należność przysługująca zleceniobiorcy uzależniona będzie od ilości godzin przepracowanych przez zleceniobiorcę, co oznacza, że w efekcie w umowie zlecenia nie jest określona konkretna należność przysługująca zleceniobiorcy; jest tylko określona należna stawka godzinowa. Tym samym w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania uregulowań art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy, nawet wówczas, gdy ostatecznie po obliczeniu należność za wykonane zlecenie byłaby niższa niż 200 zł.

Zatem, na wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 – art. 41 ust. 1a powołanej ustawy.

Przychód zleceniobiorców oraz pobrana zaliczka na podatek dochodowy winny być wykazane w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) sporządzonej za dany rok podatkowy, stosownie do uregulowań zawartych w art. 42 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.