INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskdawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu: 20 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu: 28 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest uczelnią wyższą, która podpisuje umowy z pracownikami o pokrycie kosztów przewodu doktorskiego. Przedmiotem umowy jest określenie warunków pokrycia przez pracodawcę wynagrodzenia promotora oraz wynagrodzenia za recenzje w przewodzie doktorskim otwartym na innej uczelni. Pracodawca zobowiązuje się pokryć wynagrodzenia promotora oraz wynagrodzenia za recenzje w przewodzie doktorskim zgodnie z § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji i Sportu z dnia 3 października 2003 r. w sprawie wysokości i warunków wypłacania wynagrodzenia promotorowi oraz za recenzje i opinie w przewodzie doktorskim lub habilitacyjnym a także w postępowaniu o nadaniu tytuł profesora (Dz. U. Nr 178, poz. 1741). Środki finansowe zostaną przekazane przez pracodawcę na rachunek bankowy jednostki przeprowadzającej przewód, a nie na rzecz pracownika po wcześniejszym zawarciu z nią umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy pokryte koszty stanowią dla pracownika przychód ze stosunku pracy jako świadczenie pieniężne ponoszone za pracownika...
2. Czy od tej kwoty powinna być potrącona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, pokrycie przez pracodawcę kosztów przewodu doktorskiego pracownikowi stanowi dochód wolny od podatku zgodnie z art. 21 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – z uwagi na to, że środki finansowe są przekazywane na rzecz jednostki prowadzącej przewód doktorski, a nie dla pracownika, a nadto zdaniem pracodawcy – uzyskanie przez pracownika stopnia doktora jest podnoszeniem kwalifikacji w myśl art. 102 kp.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Zatem, warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy jest aby świadczenie zostało przyznane pracownikowi zgodnie z odrębnymi przepisami, dotyczyło podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz było przyznane osobie zatrudnionej na podstawie stosunku pracy lub stosunków pokrewnych.

Do odrębnych przepisów należy zaliczyć m. in. ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) wraz z aktami wykonawczymi.

Jeśli zatem finansowanie kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika wynika z ww. odrębnych przepisów, to podlega zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, otworzono przewody doktorskie pracowników, a zakład pracy zobowiązał się pokryć koszty tychże przewodów. Istotny dla przedmiotowego rozstrzygnięcia pozostaje przy tym fakt, iż – jak wskazał Zainteresowany – owo pokrycie kosztów przewodu doktorskiego następuje zgodnie odrębnymi przepisami dotyczącymi podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż pokrycie kosztów przewodów doktorskich zostało przyznane przez zakład pracy, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w stosownych przepisach odrębnych, to dofinansowanie takie spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z przedmiotowego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.