INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 29 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia zeznania podatkowego w związku z podjęciem uchwały w sprawie uchylenia likwidacji i rozwiązania Spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia zeznania podatkowego w związku z podjęciem uchwały w sprawie uchylenia likwidacji i rozwiązania Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgromadzenie Wspólników Spółki w likwidacji, zamierza na podstawie art. 273 kodeksu spółek handlowych podjąć uchwałę w sprawie zapobieżenia rozwiązaniu Spółki i uchyleniu jej likwidacji otwartej dnia 01 lipca 2009 roku. Rokiem podatkowym Spółki w likwidacji jest rok kalendarzowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na dzień powzięcia przez Zgromadzenie Wspólników Spółki w likwidacji, uchwały w sprawie zapobieżenia rozwiązaniu Spółki i uchyleniu jej likwidacji należy sporządzić zeznanie podatkowe...

Zdaniem Spółki, na dzień powzięcia przez Zgromadzenie Wspólników Spółki w likwidacji uchwały w sprawie zapobieżenia rozwiązaniu Spółki i uchyleniu jej likwidacji, Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia zeznania podatkowego za okres od początku roku podatkowego do dnia powzięcia uchwały o uchyleniu likwidacji Spółki.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”) podatnicy (...) są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zaliczek za okres od początku roku. Zasady określenia roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 updop. Stosownie do przepisów art. 8 ust. 1 updop, rokiem podatkowym (z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6) - jest rok kalendarzowy. (....) Rokiem podatkowym Spółki w likwidacji jest rok kalendarzowy.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 updop, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. Odrębnymi przepisami o których mowa w art. 8 ust. 6 updop jest ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 152 , poz. 1223 z późn. zm.). W art. 12 ustawy o rachunkowości określone są dni na które zamykane i otwierane są księgi rachunkowe. I tak księgi rachunkowe zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 2 pkt 2 zamyka się na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również zakończenia likwidacji. Katalog zdarzeń, na dzień których następuje zamknięcie ksiąg rachunkowych, a przedstawionych w art. 12 ustawy o rachunkowości jest katalogiem zamkniętym. W art. 12 ustawy o rachunkowości ustawodawca nie nakazuje zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień powzięcia uchwały o uchyleniu likwidacji. Zdaniem Spółki, dzień powzięcia przez Zgromadzenie Wspólników uchwały o uchyleniu likwidacji Spółki nie jest tożsamym z dniem zakończenia likwidacji.

Proces zakończenia likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawiony został w art. 288 ustawy Kodeks spółek handlowych, po zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników sprawozdania finansowego na dzień poprzedzający podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli (sprawozdanie likwidacyjne) i po zakończeniu likwidacji, likwidatorzy powinni ogłosić w siedzibie spółki to sprawozdanie i złożyć je sądowi rejestrowemu, z jednoczesnym zgłoszeniem wniosku o wykreśleniu spółki z rejestru. Zakończenie likwidacji następuje więc w momencie zgłoszenia wniosku do sądu rejestrowego o wykreślenie Spółki z rejestru a nie w momencie podjęcia uchwały w sprawie zapobieżenia jej rozwiązaniu. Tym samym przyjęcie, że uchylenie likwidacji jest równoznaczne z zakończeniem likwidacji byłoby interpretacją rozszerzającą.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w art. 8 updop. Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 8 ust. 1 updop, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Wyjątek od tej zasady został zawarty w art. 8 ust. 6 updop. Stosownie do treści tegoż przepisu, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Cytowany wyżej przepis zawiera odesłanie do odrębnych przepisów którymi są w tym zakresie przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.). Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe, z zastrzeżeniem ust. 3, otwiera się na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości stanowi natomiast, iż księgi rachunkowe z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 3b i 3c zamyka się na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży i zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie.

W tym miejscu wskazać należy, iż ustawa o rachunkowości nie definiuje pojęcia zakończenia likwidacji. W opinii tut. Organu zakresem pojęcia „zakończenia likwidacji” należy jednakże objąć każdą formę zakończenia postępowania likwidacyjnego, a nie tylko likwidację działalności sensu stricto. Obejmuje on zatem nie tylko „zlikwidowanie jednostki” ale również skuteczne, (w świetle obowiązujących przepisów), uchylenie likwidacji. W świetle powyższego skoro zakończenie likwidacji jednostki, w tym poprzez jej uchylenie przez uprawniony organ, kończy pewien etap to oznacza konieczność zamknięcia ksiąg prowadzonych dla jednostki w likwidacji, zgodnie z cyt. powyżej art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Reasumując należy przyjąć, iż na gruncie art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości zakończenie „likwidacji” to każda forma zakończenia ww. postępowania, zarówno zlikwidowanie przedsiębiorstwa, jak również inne formy, o których mowa w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „ksh”). Zgodnie z art. 282 § 1 ksh, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Natomiast w myśl art. 273 ksh, do dnia złożenia wniosku o wykreślenie spółki z rejestru jednomyślna uchwała wszystkich wspólników o dalszym istnieniu spółki może zapobiec jej rozwiązaniu, chyba że z żądaniem rozwiązania wystąpił niebędący wspólnikiem członek organu spółki lub organ, o którym mowa w art. 271 pkt 2 ksh, albo w przypadkach określonych w art. 21 ksh. Na podstawie art. 278 ksh, w przypadku uchylenia likwidacji, likwidatorzy powinni tę okoliczność zgłosić do sądu rejestrowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż podjecie przez udziałowców uchwały w sprawie zapobieżenia rozwiązaniu Spółki i uchylenia jej likwidacji w trybie art. 273 ksh (otwartej dnia 01 lipca 2009 roku), stanowi okoliczność rodzącą obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych, stosownie do przepisów przywołanego wcześniej art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości. W ocenie tut. Organu Spółka na dzień podjęcia uchwały o uchyleniu likwidacji i zapobieżeniu rozwiązaniu Spółki powinna zamknąć księgi rachunkowe i w związku z zakończeniem roku podatkowego sporządzić zeznanie podatkowe.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.