INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 01 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych dokonania darowizny wskazanego we wniosku środka trwałego na rzecz ojca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych dokonania darowizny wskazanego we wniosku środka trwałego na rzecz ojca.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowo działalności gospodarczej, polegającej na prowadzeniu biura ubezpieczeń, Wnioskodawca w roku 2008 nabył samochód osobowy Citroen Xsara Picasso. Zakup został udokumentowany fakturą wystawioną przez belgijską firmę na prowadzone przez Wnioskodawcę biuro. Kwota nabycia wraz z poniesionymi opłatami związanymi z rejestracją stanowiła wartość początkową zakupionego samochodu, który w kwietniu 2008 roku wprowadzony został do ewidencji środków trwałych firmy. Wnioskodawca nadmienia, iż w momencie ww. zakupu nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Z dniem 20 grudnia 2010 roku Wnioskodawca zawiesił prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza jednak wznowić działalność, celem dokonania aktu darowizny ww. samochodu, będącego środkiem trwałym firmy. Stroną obdarowaną będzie ojciec Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. darowizna spowoduje u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, sam fakt przekazania darowizny nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle bowiem art. 888 k.c., umowa darowizny ma charakter nieodpłatny (nie spotyka się z żadnym świadczeniem wzajemnym ze strony obdarowanego).

W związku z przekazaniem darowizny, Wnioskodawca nie uzyska zatem przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lub pkt 17 ustawy o pdof, ani przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy - ponieważ regulacje te mają zastosowanie tylko w sytuacji odpłatnego zbycia.

W zaistniałej sytuacji właściwe natomiast będą przepisy podatku od spadków i darowizn.

Do przychodów zaś podlegającym przepisom od spadków i darowizn nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż każda darowizna (w której obdarowanym jest osoba fizyczna), bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna samochodu osobowego stanowiącego środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Mając na względzie, iż przekazanie wskazanego we wniosku środka trwałego (samochodu), o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, nastąpi nieodpłatnie (w formie darowizny), stwierdzić należy, iż w związku z dokonaniem tej czynności prawnej po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.