INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania książek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania książek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest wydawanie i sprzedaż książek. Książki te to podręczniki, jak również książki badawcze, monograficzne i komentarze prawne. Czasami książki są rozdawane bezpłatnie na targach i na uczelniach, jak również jako dodatek do innych sprzedawanych przez Spółkę książek. Cena jednostkowa nabycia od drukarni książki jest często niższa niż 10 PLN.

Pytanie Spółki jest takie, czy przekazanie nieodpłatnie jednej osobie swojej książki, o jednostkowej cenie nabycia do 10 złotych, co do których przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu rodzi obowiązek na gruncie ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym Spółka musi odprowadzać podatek należny od przekazanych bezpłatnie książek...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie książki spełnia definicję prezentu o małej wartości określoną w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT i Spółka nie musi obciążać się z tego tytułu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie do powyższego przepisu ustawodawca odwołał się w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, z treści którego wynika, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl ust. 4 powołanego artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł..
   
   

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest wydawanie i sprzedaż książek (podręczniki, książki badawcze, monograficzne i komentarze prawne). Czasami książki są rozdawane bezpłatnie na targach i na uczelniach, jak również jako dodatek do innych sprzedawanych przez Spółkę książek. Cena jednostkowa nabycia od drukarni książki jest często niższa niż 10 PLN. W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przekazanie nieodpłatnie jednej osobie swojej książki, o jednostkowej cenie nabycia do 10 złotych, co do których przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu rodzi obowiązek na gruncie ustawy o VAT.

Analiza przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, w odniesieniu do cyt. powyżej przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w sprawie, prowadzi do wniosku, iż z uwagi na fakt, że skoro jednostkowa cena nabycia książki przekazywanej bezpłatnie jednej osobie nie przekracza 10 zł - książka taka spełnia definicję prezentu o małej wartości określoną w cyt. art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym, spełniony jest warunek art. 7 ust. 3 ustawy, z którego wynika, iż przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się m.in. do przekazywanych prezentów o małej wartości. Dlatego też w myśl art. 7 ust. 2 w związku z ust. 3 cyt. ustawy, nieodpłatne przekazanie ww. towarów nie rodzi obowiązku na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.