INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług w zakresie księgowości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług w zakresie księgowości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni podjęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych (w ramach posiadanych uprawnień, potwierdzonych certyfikatem księgowym MF w 2009 roku). Od dnia 1 stycznia 2012 r. Zainteresowana skorzystała ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego dla drobnych przedsiębiorców, wynikającego z art. 113 pkt 1 ustawy o VAT.

Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi obejmują:

• prowadzenie ksiąg rachunkowych, ksiąg przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów,
• prowadzenie ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia, ewidencji wynagrodzeń, imiennych kart wynagrodzeń, ewidencji zatrudnienia,
• sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych,
• sporządzanie na podstawie danych zawartych w sporządzonych ewidencjach, deklaracji wymaganych przez przepisy ustawy o VAT,
• obliczanie – na podstawie wprowadzonych dowodów – zaliczek na podatek dochodowy, oraz sporządzanie raportów oraz deklaracji (w tym zeznań),
• podpisywanie przez Zainteresowaną, lub jej pracownika – umocowanego indywidualnie przez klientów – informacji, zeznań i deklaracji podatkowych, zgłoszeń rejestracyjnych i aktualizujących, oraz składanie tej dokumentacji w Urzędzie Skarbowym,
• sporządzanie list płac, obliczanie zobowiązań przedsiębiorców i ich pracowników wobec ZUS, sporządzanie, podpisywanie (przez Zainteresowaną lub jej – upoważnionego – pracownika) deklaracji zgłoszeniowych i rozliczeniowych oraz przesyłanie ich do ZUS,
• branie udziału w postępowaniach kontrolnych oraz czynnościach sprawdzających ZUS i US, w zakresie objętym w zawartych z podmiotami umowach o usługi księgowe, reprezentowanie klientów w trakcie ich nieobecności przed organami skarbowymi w ramach zawartej umowy (reprezentowanie osobiste lub przez umocowanego pracownika firmy Wnioskodawczyni).
  
  

Wszelkie czynności prowadzonego przez Zainteresowaną biura rachunkowego wykonywane są zgodnie z postanowieniami umowy o prowadzenie ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ewidencji przychodów lub ewidencji VAT.

Biuro od dnia 1 stycznia 2012 r.:

• nie świadczy usług reprezentowania podatników przed organami skarbowymi czy ZUS-em na podstawie osobnych zleceń,
• nie sporządza deklaracji na podstawie odrębnych zleceń,
• nie świadczy usług zaliczanych do doradztwa podatkowego, na podstawie odrębnych zleceń.
  
  

Wszelkie czynności świadczone na rzecz klientów biura, wchodzą w skład kompleksowej usługi rachunkowej, rachunkowo-księgowej, czy księgowej.

Sporządzane deklaracje generowane są przez system księgowy lub kadrowy, na podstawie wprowadzonych wcześniej danych.

Obrót osiągnięty w ramach prowadzonej przez Zainteresowaną działalności w roku podatkowym 2011 nie przekroczył 150.000,00 złotych.

W dniu 28 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni przesłała do Urzędu Skarbowego zgłoszenie VAT -R, w którym zaznaczyła wybór zwolnienia, o którym mowa w art. 113 pkt 1 lub 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni słusznie uznała, że od dnia 1 stycznia 2012 r. ma prawo skorzystać ze zwolnienia przewidzianego dla drobnych przedsiębiorców, zgodnie z art. 113 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Od dnia l stycznia 2012 r. Zainteresowana prowadzi wyłącznie usługi w zakresie księgowości. Jednocześnie nie wykonuje w ramach osobnych zleceń, usług zaliczanych do doradztwa podatkowego. Deklaracje są sporządzane, podpisywane oraz składane właściwym organom, wyłącznie w ramach zawartych z podatnikami umów o świadczenie kompleksowych usług księgowych. Kwalifikacje Wnioskodawczyni, potwierdzone właściwym świadectwem Ministra Finansów, dotyczą działalności księgowej, a nie zawodowego doradztwa podatkowego. Usługi zawodowego, usługowego doradztwa podatkowego mogą być świadczone wyłącznie przez podmioty posiadające kompetencje określone w ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Biuro Zainteresowanej działa w oparciu o ustawę o rachunkowości, której przepisy pozwalają na świadczenie niektórych czynności wchodzących w zakres czynności doradztwa podatkowego (m.in. sporządzanie deklaracji czy zeznań). Ponadto w 2011 roku wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła 150.000,00 zł.

Sporządzanie przez Zainteresowaną deklaracji lub zeznań, ma charakter techniczny - sprawozdawczy i wynika z wprowadzonych wcześniej do systemu danych.

Wnioskodawczyni nie posiada kwalifikacji pozwalających na wpisanie na listę doradców podatkowych, czy biegłych rewidentów, tj. podmiotów uprawnionych do usługowego doradztwa podatkowego. Zainteresowana działa w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości, a nie ustawy o doradztwie podatkowym.

Podobne stanowisko opublikowane zostało m.in. w interpretacjach indywidualnych: ILPP1/443 -87/11-2/MP, IPPP2-443-134/11-2/IŻ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe. Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Z kolei art. 2 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy musza wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

– w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z opisu sprawy wynika, że z dniem 1 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni podjęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych. Od dnia 1 stycznia 2012 r. Zainteresowana skorzystała ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego dla drobnych przedsiębiorców w art. 113 pkt 1 ustawy o VAT. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi obejmują: prowadzenie ksiąg rachunkowych, ksiąg przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, prowadzenie ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia, ewidencji wynagrodzeń, imiennych kart wynagrodzeń, ewidencji zatrudnienia, sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, sporządzanie na podstawie danych zawartych w sporządzonych ewidencjach, deklaracji wymaganych przez przepisy ustawy o VAT, obliczanie – na podstawie wprowadzonych dowodów – zaliczek na podatek dochodowy, oraz sporządzanie raportów oraz deklaracji (w tym zeznań), podpisywanie przez Zainteresowaną, lub jej pracownika – umocowanego indywidualnie przez klientów – informacji, zeznań i deklaracji podatkowych, zgłoszeń rejestracyjnych i aktualizujących, oraz składanie tej dokumentacji w Urzędzie Skarbowym, sporządzanie list płac, obliczanie zobowiązań przedsiębiorców i ich pracowników wobec ZUS, sporządzanie, podpisywanie (przez Zainteresowaną lub jej – upoważnionego – pracownika) deklaracji zgłoszeniowych i rozliczeniowych oraz przesyłanie ich do ZUS, branie udziału w postępowaniach kontrolnych oraz czynnościach sprawdzających ZUS i US, w zakresie objętym w zawartych z podmiotami umowach o usługi księgowe, reprezentowanie klientów w trakcie ich nieobecności przed organami skarbowymi w ramach zawartej umowy (reprezentowanie osobiste lub przez umocowanego pracownika firmy Wnioskodawczyni).

Wszelkie czynności prowadzonego przez Zainteresowaną biura rachunkowego wykonywane są zgodnie z postanowieniami umowy o prowadzenie ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ewidencji przychodów lub ewidencji VAT. Jak wskazała Wnioskodawczyni, prowadzone przez nią biuro od dnia 1 stycznia 2012 r.: nie świadczy usług reprezentowania podatników przed organami skarbowymi czy ZUS-em na podstawie osobnych zleceń, nie sporządza deklaracji na podstawie odrębnych zleceń i nie świadczy usług zaliczanych do doradztwa podatkowego, na podstawie odrębnych zleceń. Wszelkie czynności świadczone na rzecz klientów biura, wchodzą w skład kompleksowej usługi rachunkowej, rachunkowo -księgowej, czy księgowej. Sporządzane deklaracje generowane są przez system księgowy lub kadrowy, na podstawie wprowadzonych wcześniej danych. Obrót osiągnięty w ramach prowadzonej przez Zainteresowaną działalności w roku podatkowym 2011, nie przekroczył 150.000,00 złotych. W dniu 28 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni przesłała do Urzędu Skarbowego zgłoszenie VAT-R, w którym zaznaczyła wybór zwolnienia, o którym mowa w art. 113 pkt 1 lub 9 ustawy o VAT.

Jednocześnie Zainteresowana wskazała, że od dnia l stycznia 2012 r. prowadzi wyłącznie usługi w zakresie księgowości. Ponadto nie posiada kwalifikacji pozwalających na wpisanie na listę doradców podatkowych, czy biegłych rewidentów, tj. podmiotów uprawnionych do usługowego doradztwa podatkowego. Wnioskodawczyni wskazała również, że działa w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości, a nie ustawy o doradztwie podatkowym.

Mając na uwadze opis świadczonych usług oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawczynię usługi, wchodzące w skład kompleksowej usługi rachunkowej, rachunkowo-księgowej – nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym. Wobec powyższego, w analizowanym przypadku z uwagi, na fakt, że wartość sprzedaży w 2011 r. nie przekroczyła kwoty 150.000,00 zł, Wnioskodawczyni od dnia 1 stycznia 2012 r., ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.