Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 16 maja 2008 r., nr ILPB3/423-134/08-3/DS, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w ten sposób, że uznaje, iż stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Wniosek z dnia 14 lutego 2008 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego m.in. odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczył uznania za koszt podatkowy wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację ze środków pochodzących z funduszu unijnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka korzystała z usług doradczych związanych z przygotowaniem wniosku o dotację unijną. Dotacja ta dotyczy zakupu środków trwałych. Sama dotacja jest zwolniona z podatku dochodowego, dotyczy jednak czynności opodatkowanych VAT. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzymał fakturę za „usługi doradcze – wniosek o dofinansowanie”.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty usług doradczych w zakresie przygotowania wniosku o dofinansowanie nie są kosztem uzyskania przychodu. Przy czym Spółka wskazała na treść art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosownie do którego wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 16 maja 2008 r. interpretację indywidualną nr ILPB3/423-134/08-3/DS, w której stanowisko Spółki uznał za prawidłowe.

W rozstrzygnięciu tym wskazano na treść art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierającego zwolnienie od podatku dla dochodów podatników uzyskanych od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Ponadto zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…) ww. ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż z powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika są kosztami. Kosztami uzyskania przychodów są – po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy – wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Jako koszty uzyskania przychodów mogą być rozpatrywane zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Te pierwsze dają się powiązać z konkretnie określonym przychodem, jaki osiągnął podatnik, natomiast te drugie wiążą się z całokształtem działalności prowadzonej przez podatnika i ogólnie określonymi przychodami osiąganymi z tytułu prowadzenia tej działalności.

Niezależnie od powyższych, wynikających z art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacji dotyczących kosztów uzyskania przychodów, należy również mieć na uwadze uregulowanie zawarte w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

• pkt 1 – przychodów ze źródeł przychodów (…), jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
• pkt 3 – kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1.
  
  

Jest to podstawowa zasada, która wyłącza pewne wydatki, chociaż mieszczą się one w ogólnej formule kosztów wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w przedmiotowej sprawie wydatki poczynione na opracowanie wniosku o dotację unijną na zakup środków trwałych powinny być rozpatrywane jako koszt uzyskania przychodów w postaci dotacji. Uznając, że opracowanie wniosku o przyznanie dotacji, stanowiło niezbędny warunek formalny uzyskania dotacji, w momencie jej faktycznego otrzymania, koszty związane ze sporządzeniem tych dokumentów należy traktować jako koszty bezpośrednio związane ze „źródłem wolnym”, wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy.

Skutkiem zwolnienia od podatku „źródła dochodu”, tj. dotacji, jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na uzyskanie dochodów z tego źródła na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 maja 2008 r. (ILPB3/423-134/08-3/DS) nie można uznać za prawidłowe.

Zdaniem Ministra Finansów nie należy łączyć wydatku na opracowanie wniosku o dotację ze źródłem wolnym w postaci dotacji. Koszty sporządzenia wniosku o dotację nie stanowią bezpośredniego kosztu uzyskania dotacji, a tym samym nie stanowią bezpośredniego kosztu uzyskania przychodu w postaci dotacji. Do tych wydatków nie będzie miał zatem zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), na co wskazał Dyrektor Izby Skarbowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Warunkiem koniecznym pozwalającym zakwalifikować dany wydatek do kosztów podatkowych jest istnienie związku pomiędzy wydatkiem a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Należy również podkreślić, że wszystkie poniesione wydatki powinny być rzeczywiście poniesione przez podatnika oraz zostać właściwie udokumentowane.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty ogólne funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Koszty sporządzenia wniosku o dotację ze środków unijnych nie powinny być uznawane za koszty bezpośrednie, dotyczące przychodów w postaci dotacji. Koszty z takiego tytułu mogą być natomiast uznane właśnie jako koszty pośrednie związane z ogólnym funkcjonowaniem podatnika, prawidłowym prowadzeniem przez niego działalności.

Tym samym koszty poniesione przez spółkę na przygotowanie wniosku w celu uzyskanie dotacji ze środków unijnych, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie uznanie przedmiotowych wydatków za koszty pośrednie oznaczać będzie, iż podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia.

W związku z powyższym postanowiono jak w osnowie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa stosownie do zapisu art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).