INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2012r. (data wpływu 10 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2012r. (data wpływu 2 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w dziedzinie udzielania pierwszej pomocy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w dziedzinie udzielania pierwszej pomocy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 czerwca 2012r. (data wpływu 2 lipca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 czerwca 2012r. znak IBPP1/443-383/12/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka cywilna rozpoczęła działalność od dnia 13 marca 2012r. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest między innymi działalność sklasyfikowana zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności pod numerem 85.59.B czyli pozostałe pozaszkolne formy edukacji. Spółka będzie prowadzić obowiązkowe szkolenia dla pracowników i pracodawców, takie jak: udzielanie pierwszej pomocy, bezpieczeństwo i higiena pracy, HACCP, bezpieczne użytkowanie oraz usuwanie wyrobów zawierających azbest. Szkolenia będą przeprowadzane zgodnie z zasadami określonymi w przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.) w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozporządzeniem określony został zakres takich szkoleń oraz wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia.

Szkolenia te nie będą przeprowadzane stacjonarnie w siedzibie Spółki, lecz w formie samokształcenia i kształcenia na odległość. Materiały szkoleniowe będą przez Spółkę opracowywane i przesyłane w formie papierowej lub na nośnikach elektronicznych. W razie konieczności, konsultacje będę mogły się odbywać drogą telefoniczną, elektroniczną lub pocztową. Po odbyciu szkolenia osoby w nim uczestniczące będą odsyłały Spółce rozwiązane testy i po uzyskaniu odpowiedniej ilość punktów będzie im wydawane stosowne zaświadczenie potwierdzające odbycie szkolenia.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Spółka jest zarejestrowana do podatku VAT od dnia 25 maja 2012r. na podstawie utraty zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.
2. Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
3. Spółka nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej PAN, lub jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie szkolenia na poziomie wyższym.
4. Usługi szkoleniowe świadczone przez Spółkę, są innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT, pozostają one w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia i mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.
5. Świadczone przez Spółkę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Forma i czas trwania szkolenia wynika z rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z dnia 18 sierpnia 2004r.) § 15, a wymóg przeszkolenia pracowników wynika z art. 237³ § 1 i 2 Kodeksu pracy.
6. Spółka nie posiada akredytacji.
7. Usługi świadczone przez Spółkę nie są finansowane w całości ani w co najmniej 70% ze środków publicznych.
8. Zleceniodawcą usługi jest pracodawca i z nim Spółka zawiera umowę, Spółka przesyła zleceniodawcy materiały szkoleniowe oraz daje możliwość konsultacji telefonicznych.
9. Spółka dociera do klientów kanałami telefonicznymi i internetowymi. Po złożeniu zamówienia materiały samokształceniowe na płytach CD wraz z testami wysyłane są do klienta kurierem. Klienci zobowiązani są do zapoznania się z materiałami szkoleniowymi, rozwiązania i odesłania testów na adres pocztowy Spółki. Testy sprawdzane są przez inspektora BHP. Jeżeli ilość poprawnych odpowiedzi jest na poziomie minimum 60% – szkolenie uważa się za odbyte, czego potwierdzeniem jest wystawione zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
10. Uczestnikami szkolenia są pracodawcy.
11. Szkolenie ma na celu podniesienie świadomości zagrożeń wynikających z wykonywanej pracy oraz poznania zasad bezpiecznego wykonywania prac. Są to szkolenia pozostające w bezpośrednim związku z branżą uczestników i jest to również nabycie wiedzy do celów zawodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a...

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia z udzielania pierwszej pomocy przeprowadzane są na podstawie zasad przewidzianych w ustawie z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

W uzupełnieniu wniosku Spółka stanęła na stanowisku, że może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług szkoleniowych w zakresie udzielania pierwszej pomocy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. 1 wyżej wymienionej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów zgodnie z rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi szkoleń świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

Jak podał Wnioskodawca, nie jest on jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania oraz nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej PAN, lub jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie szkolenia na poziomie wyższym.

Oznacza to zatem, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, nie może więc korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie prowadzić obowiązkowe szkolenia dla pracodawców z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Szkolenia będą przeprowadzane zgodnie z zasadami określonymi w przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.) w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozporządzeniem określony został zakres takich szkoleń oraz wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia.

Zleceniodawcą usługi jest pracodawca i z nim Spółka zawiera umowę, Spółka przesyła zleceniodawcy materiały szkoleniowe oraz daje możliwość konsultacji telefonicznych. Spółka dociera do klientów kanałami telefonicznymi i internetowymi. Po złożeniu zamówienia materiały samokształceniowe na płytach CD wraz z testami wysyłane są do klienta kurierem. Klienci zobowiązani są do zapoznania się z materiałami szkoleniowymi, rozwiązania i odesłania testów na adres pocztowy Spółki. Testy sprawdzane są przez inspektora BHP. Jeżeli ilość poprawnych odpowiedzi jest na poziomie minimum 60% – szkolenie uważa się za odbyte, czego potwierdzeniem jest wystawione zaświadczenie o ukończeniu szkolenia. Uczestnikami szkolenia są pracodawcy. Szkolenie ma na celu podniesienie świadomości zagrożeń wynikających z wykonywanej pracy oraz poznania zasad bezpiecznego wykonywania prac. Są to szkolenia pozostające w bezpośrednim związku z branżą uczestników i jest to również nabycie wiedzy do celów zawodowych.

Tym samym, spełniony jest pierwszy ze wskazanych przez ustawodawcę warunków dla uzyskania zwolnienia z podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, tj. świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Pozostaje zatem konieczność zbadania, czy ww. szkolenia są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) tej ustawy.

Wnioskodawca wskazuje we wniosku, że świadczone przez niego usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Forma i czas trwania szkolenia wynika z rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z dnia 18 sierpnia 2004r.) § 15, a wymóg przeszkolenia pracowników wynika z art. 237³ § 1 i 2 Kodeksu pracy.

Odnośnie szkoleń z zakresu pierwszej pomocy dla pracodawców różnych grup zawodowych w zależności od rodzaju i poziomu zagrożeń występujących w danym zakładzie należy stwierdzić, że szkolenia te są usługami kształcenia zawodowego bowiem mają na celu zapewnienie uczestnikom zapoznanie się z procedurami udzielania pierwszej pomocy w stanach nagłych w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Znajomość przepisów oraz zasad udzielania pierwszej pomocy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania zadań narzuconych pracodawcy. Każdy pracodawca ma obowiązek wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Jak stanowi art. 224 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu.

W myśl § 2 ww. artykułu, w przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić:

1. odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę przez osoby należycie przeszkolone,
2. udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym.
   
   

Zgodnie z art. 209¹ § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany:

1. zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
2. wyznaczyć pracowników do:
   • udzielania pierwszej pomocy,
   • wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
3. zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
   
   

Według art. 237³ § 1 Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do art. 237¹⁵ § 1 ww. ustawy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (§ 2).

Zatem szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.), które określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:

1. obiektów budowlanych, pomieszczeń pracy i terenu zakładów pracy;
2. procesów pracy;
3. pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych.
   
   

Zgodnie z § 44 cytowanego wyżej rozporządzenia:

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:

1. punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne;
2. apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.
   
   

Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń.

Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.

W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3.

Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być odpowiednio oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne.

Ponadto, szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które – zgodnie z § 1 – określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
2. zakres szkolenia,
3. wymagania dotyczące treści i realizacji szkolenia,
4. sposób dokumentowania szkolenia oraz
5. przypadki, w których pracodawcy i pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

W myśl § 1a pkt 2 lit. e) cyt. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do treści § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielania pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
   
   

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe (§ 6 tego rozporządzenia).

W przypadku osób wykonujących zawody związane z ratownictwem medycznym zastosowanie mają również przepisy ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.), która reguluje kwestie związane z ratownictwem medycznym, tj. pojęcie i zakres kwalifikowanej pierwszej pomocy, wymogi, które muszą spełniać ratownicy i dyspozytorzy medyczni oraz kwestie obowiązku doskonalenia zawodowego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 tej ustawy, pierwsza pomoc to zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wykonywanych przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z wykorzystaniem udostępnionych do powszechnego obrotu wyrobów medycznych oraz produktów leczniczych.

Natomiast szczegółowe zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń określa w tym przypadku rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408) oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych (Dz. U. Nr 112, poz. 775).

Na mocy § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych, rozporządzenie określa:

1. formy doskonalenia zawodowego ratowników medycznych, zwanego dalej „doskonaleniem zawodowym”;
2. sposób i zakres doskonalenia zawodowego.
   
   

Według § 2 ww. rozporządzenia, doskonalenie zawodowe jest realizowane w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1. kursu doskonalącego;
2. seminarium;
3. samokształcenia.
   
   

Analiza ww. przepisów wskazuje, że formy i zasady przedmiotowych szkoleń w zakresie udzielenia pierwszej pomocy zostały określone w powołanych regulacjach.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, gdyż formy i zasady tego typu szkoleń zostały określone we wskazanych wyżej przepisach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, że w powołanym przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT nie ma lit. 1 lecz lit. a. Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego tut. organ uznał, że stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT i dokonał interpretacji tego przepisu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.