INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 02.05.2012 r. (data wpływu 01.06.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.06.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się z uprzejmą prośbą o indywidualną interpretację kwalifikacji odszkodowania uzyskanego od dewelopera. W dniu 30.06.2011 r. Wnioskodawca podpisał przedwstępną umowę na zakup mieszkania od dewelopera. W trakcie odbioru okazało się, że w mieszkaniu jest szereg poważnych błędów i usterek technicznych, których listę Wnioskodawca przesłał w załączeniu do złożonego pisma. Najpoważniejsze z usterek dotyczyły niezgodności wykonania mieszkania z normami prawa budowlanego (odkształcenia sufitów przekraczające normy dopuszczalne przez obowiązujące przepisy).

Po upłynięciu terminu przewidzianego w umowie przedwstępnej zakupu mieszkania na usunięcie usterek poinformowano dewelopera o zamiarze skierowania sprawy na drogę sądową, gdyż pomimo podpisywania szeregu porozumień dotyczących przesunięcia w czasie terminów poprawienia usterek, deweloper nie wywiązywał się z przyrzeczonych terminów.

Dopiero po ostrzeżeniu o zamiarze skierowania sprawy na drogę sądową deweloper poprawił część usterek, natomiast usunięcie pozostałych Wnioskodawca zgodził się przejąć na siebie i na ten cel deweloper wypłacił Wnioskodawcy odszkodowanie zgodnie z porozumieniem z dnia 12.10.2011 r. (uzgodnienia ze spotkania z kierownikiem działu reklamacji oraz działu sprzedaży - w załączeniu), gdzie zrzeka się dochodzenia przed sądem poprawienia pozostałych usterek technicznych.

W dniu 02.04.2012 roku otrzymano od dewelopera informację treści:

„informujemy, iż zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej „updof”) ciąży na nas obowiązek poinformowania Urzędu Skarbowego o wysokości wypłaconego Państwu odszkodowania. W związku z wypłatą Spółka nie jest zobowiązana do poboru zaliczki na podatek dochodowy, na podstawie art. 31- 36 i art. 41 ust. 1 updof, ani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, na podstawie art. 29 - art. 30a updof. Wypłacone kwoty stanowią dla Państwa przychody z tzw. innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 updof i należy je rozliczyć w zeznaniu rocznym.”

Podczas podpisywania porozumienia nie było mowy o tym, iż od uzgodnionej kwoty należy odprowadzić podatek - dla Wnioskodawcy to była kwota finalna netto. Gdyby było inaczej, kwota byłaby podniesiona o wysokość podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie wypłacone na wyżej opisany cel stanowi przychód i należy odprowadzać od niego podatek...

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie to powinno być zwolnione z opodatkowania, ponieważ przeznaczone jest na naprawienie błędów i usterek technicznych mieszkania, których nie naprawił deweloper.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła. Natomiast stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Z przedmiotowego zwolnienia korzystają zatem jedynie odszkodowania oraz zadośćuczynienia i to tylko te, których prawo do otrzymania wynika wprost z przepisów ustawy lub aktów wykonawczych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Ze zwolnienia mogą korzystać również inne odszkodowania, a więc te nie wynikające wprost z przepisów prawa, ale tylko wówczas gdy zostały otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej i nie dotyczą wyjątków wskazanych przez ustawodawcę (art. 21 ust. 1 pkt 3b cyt. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca, w dniu 30.06.2011 r. podpisał przedwstępną umowę na zakup mieszkania od dewelopera. W trakcie odbioru okazało się, że w mieszkaniu jest szereg poważnych błędów i usterek technicznych. Najpoważniejsze z usterek dotyczyły niezgodności wykonania mieszkania z normami prawa budowlanego (odkształcenia sufitów przekraczające normy dopuszczalne przez obowiązujące przepisy).

Po upłynięciu terminu przewidzianego w umowie przedwstępnej zakupu mieszkania na usunięcie usterek poinformowano dewelopera o zamiarze skierowania sprawy na drogę sądową, gdyż pomimo podpisywania szeregu porozumień dotyczących przesunięcia w czasie terminów poprawienia usterek, deweloper nie wywiązywał się z przyrzeczonych terminów.

Dopiero po ostrzeżeniu o zamiarze skierowania sprawy na drogę sądową deweloper poprawił część usterek, natomiast usunięcie pozostałych Wnioskodawca zgodził się przejąć na siebie i na ten cel deweloper wypłacił Wnioskodawcy odszkodowanie zgodnie z porozumieniem z dnia 12.10.2011 r., gdzie zrzeka się dochodzenia przed sądem poprawienia pozostałych usterek technicznych.

Ponieważ, z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał kwotę pieniężną tytułem odszkodowania i na mocy zawartego porozumienia zgodził się przejąć na siebie usunięcie pozostałych usterek oraz zrzekł się dochodzenia przed sądem poprawienia pozostałych usterek technicznych, zatem otrzymana kwota nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od istnienia lub nieistnienia podstawy prawnej regulującej charakter odszkodowawczy oraz wysokość lub zasady ustalania tego rodzaju świadczeń pieniężnych.

Do środków pieniężnych wypłacanych przez Wnioskodawcę nie ma również zastosowania żadne ze zwolnień innych niż wymienione wyżej zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze względu na zaliczenie wypłaconych środków do źródła przychodu wskazanego w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z uwagi na brak możliwości objęcia świadczenia pieniężnego wypłaconego przez Wnioskodawcę na podstawie zawartego porozumienia którymkolwiek ze zwolnień przedmiotowych przewidzianych w art. 21 ust. 1, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że stanowi ono przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Kwotę przychodu wskazaną w informacji PIT-8C należy wykazać w zeznaniu rocznym składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Pana do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy, w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.