Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1063/12-4/SJ
z 15 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 1 września 2012 r. (data wpływu 17 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 12 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego ze względu na obroty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego ze względu na obroty. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 12 grudnia 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi polegające na odzyskiwaniu należności, czyli windykacji. W związku z tym będzie zawierał z klientami umowy zlecenia, w których zlecają oni Zainteresowanemu odzyskanie należności im przysługujących wobec osób fizycznych i prawnych. Powyższych należności Wnioskodawca będzie dochodził na drodze sądowej (i ewentualnie egzekucji komorniczej) działając w imieniu własnym, lecz na rzecz zleceniodawców. Przedmiotem jego zainteresowania są należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, w tym świadczenia nienależne. Po zawarciu umowy z klientem, Zainteresowany dochodzi na własne ryzyko tych roszczeń w drodze postępowań sądowych, to jest wytacza w imieniu własnym powództwa na rzecz swoich klientów przeciwko ich dłużnikom, a następnie po odzyskaniu tych należności otrzymuje umówione wynagrodzenie. Wnioskodawca podkreślił, że w ramach powyższej działalności nie świadczy usług o charakterze doradztwa, bowiem w ramach zlecenia zleceniodawca umocowuje go do wszelkich czynności sądowych i pozasądowych, mających na celu dochodzenie należności i wytacza powództwa przeciwko dłużnikom zleceniodawców w imieniu własnym, a zleceniodawca nie bierze udziału w tych czynnościach.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł,
• nie prowadzi innej działalności usługowej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu opisanej wyżej działalności Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., który mówi, że zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższe pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Cytowana wyżej ustawa w art. 113 ust. 13 zawiera bowiem zamknięty katalog działalności, która podlega opodatkowaniu niezależnie od wartości sprzedaży. Pośród nich nie wymienia usług windykacyjnych. Jako, że już z naczelnych zasad podatkowych wynika, że przepisów podatkowych nie należy interpretować rozszerzająco, a katalog, w którym ustawodawca wymienia podmioty, którym ww. zwolnienie nie przysługuje jest zamknięty sprawia, że stanowisko Zainteresowanego jest w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W rozumieniu art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Art. 113 ust. 1 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy).

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie jej przekroczenia. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę (…).

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z opisu spawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi polegające na odzyskiwaniu należności, czyli windykacji. W związku z tym będzie zawierał z klientami umowy zlecenia, w których zlecają oni Zainteresowanemu odzyskanie należności im przysługujących wobec osób fizycznych i prawnych. Powyższych należności Wnioskodawca będzie dochodził na drodze sądowej (i ewentualnie egzekucji komorniczej) działając w imieniu własnym, lecz na rzecz zleceniodawców. Przedmiotem jego zainteresowania są należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, w tym świadczenia nienależne. Po zawarciu umowy z klientem, Zainteresowany dochodzi na własne ryzyko tych roszczeń w drodze postępowań sądowych, to jest wytacza w imieniu własnym powództwa na rzecz swoich klientów przeciwko ich dłużnikom, a następnie po odzyskaniu tych należności otrzymuje umówione wynagrodzenie. Jak podkreślił Wnioskodawca, w ramach powyższej działalności nie świadczy usług o charakterze doradztwa, bowiem w ramach zlecenia zleceniodawca umocowuje go do wszelkich czynności sądowych i pozasądowych, mających na celu dochodzenie należności i wytacza powództwa przeciwko dłużnikom zleceniodawców w imieniu własnym, a zleceniodawca nie bierze udziału w tych czynnościach. Ponadto, wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł i nie prowadzi on innej działalności usługowej.

Mając na uwadze opis świadczonych usług oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi odzyskiwania należności (windykacji) – nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym. Wobec powyższego Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, a więc kwoty 150.000 zł w poprzednim roku podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.