INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 17 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 28 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania towarów handlowych, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz jej męża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania towarów handlowych, wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz jej męża. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 marca 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-63/13/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 28 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalność ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą o podobnym profilu (mechanika samochodowa) oraz ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni zamierza nieodpłatnie przekazać mężowi całe przedsiębiorstwo wraz z wyposażeniem, środkami trwałymi, należnościami i zobowiązaniami, a następnie zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą. Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego, przedstawiono również w części H poz. 70 wniosku, gdzie wskazano, iż przekazanie towarów nie nastąpi w drodze darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 25 marca 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

• wniosek dotyczy wyłącznie obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość przekazanych nieodpłatnie towarów handlowych,
• nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie małżonkowi przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nie wiąże się z koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w miesiącu przekazania przedsiębiorstwa...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki poniesione na zakup towarów handlowych w momencie ich nabycia spełniały przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, czyli były poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 11, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn (…). Wnioskodawczyni uważa, iż kosztów poniesionych na nabycie towarów handlowych nie trzeba wyksięgowywać, gdyż powołany art. 23 ust. 1 pkt 11 nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, z uwagi na to, że przekazanie towarów między małżonkami pozostającymi we współwłasności majątkowej nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, więc zgodnie z art. 31 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy małżonek ma prawo do wszystkich przedmiotów łącznie, jak i do każdego z osobna.

Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz dopuszczalności nieodpłatnego przekazania towarów handlowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, prowadzonego przez Wnioskodawczynię na rzecz Jej małżonka, w przypadku gdy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa). Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy (przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił,
3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom,
4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków,
5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie,
6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość,
7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków,
8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków,
9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy,
10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
    
    

Wyżej wymieniony przepis określa, zatem, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków. Do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się, zatem przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zauważyć jednak należy, iż w przypadku gdy do przekazania przedsiębiorstwa dochodzi pomiędzy małżonkami, między którymi obowiązuje ustrój wspólności majątkowej, w ten sposób, iż jeden z małżonków zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej a drugi małżonek przyjmuje do wykorzystywania we własnej działalności gospodarczej składniki przedsiębiorstwa małżonka objęte wspólnością majątkową, nie dochodzi do zmiany właściciela tych składników majątku. Zmienia się jedynie sposób ich wykorzystywania. W myśl bowiem art. 341 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka. Zgodnie natomiast z art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać, ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Zatem niezależnie od tego, który z małżonków wykorzystuje składniki majątku objęte majątkową wspólnością ustawową w swojej działalności gospodarczej, oboje małżonkowie pozostają ich właścicielami.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju (…).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarcza o podobnym profilu (mechanika samochodowa). Wnioskodawczyni zamierza nieodpłatnie przekazać mężowi swoje przedsiębiorstwo w skład którego wchodzą m.in. towary handlowe, wyposażenie, środki trwale, należności i zobowiązania a następnie ją zlikwidować. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska (wspólność ustawowa).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki poniesione z tytułu zakupu towarów handlowych które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (a które podlegają faktycznemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu z ich sprzedaży) w momencie ich nieodpłatnego przekazania na rzecz Jej męża, tracą u Wnioskodawczyni cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. W związku z powyższym przekazanie towarów handlowych na rzecz męża Wnioskodawczyni spowoduje, iż wydatki poniesione na ich zakup, należy wyksięgować z tych kosztów. Korekty należy dokonać w dacie przekazania w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów ze znakiem (-) lub kolorem czerwonym – zgodnie z postanowieniami § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Jednakże obowiązek powyższy nie wynika z cyt. art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z treści złożonego wniosku (poz. 70 wniosku ORD-IN) przekazanie towarów nastąpi między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej i nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. Oznacza to tym samym, iż w przedmiotowej sprawie przepis ten nie będzie miał zastosowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.