Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-3/13/BJ
z 28 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 02 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania kosztów przeprowadzenia przewodu doktorskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania kosztów przeprowadzenia przewodu doktorskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pomiędzy Wyższą Szkołą (Wnioskodawcą) a inną Uczelnią została zawarta umowa zobowiązująca Wyższą Szkołę do zapłacenia innej Uczelni kosztów przewodu doktorskiego pracownika będącego pracownikiem dydaktycznym. Uczelnia zobowiązała się w ramach umowy do pokrycia następujących kosztów: wynagrodzenie promotora, wynagrodzenie za recenzje, koszty przeprowadzenia egzaminów doktorskich, koszty podróży służbowych recenzentów, koszty podróży służbowych promotora, koszty wydziałowe związane z przeprowadzeniem przewodu. Zwrot kosztów przewodu realizowany był w dwóch ratach. Zapłata nastąpiła na podstawie wystawionych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota tego dofinansowania kosztów przeprowadzenia przewodu doktorskiego pracownika dydaktycznego będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy wolny od podatku czy podlegający opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, dofinansowanie kosztów przeprowadzenia przewodu doktorskiego pracownika dydaktycznego stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu.

Obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników dydaktycznych wynika z art. 111 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.). Stosownie do zapisów art. 120 wymienionej ustawy okres zatrudnienia na stanowisku asystenta osoby nieposiadającej stopnia naukowego doktora oraz okres zatrudnienia na stanowisku adiunkta osoby nieposiadającej stopnia naukowego doktora habilitowanego, a także warunki skracania i przedłużania oraz zawieszania tych okresów określa statut, z tym że zatrudnienie na każdym z tych stanowisk, osoby nieposiadającej stopnia naukowego doktora lub doktora habilitowanego nie może trwać dłużej niż osiem lat.

W § 54 statutu Wyższej Szkoły określono:

1. Zatrudnienie na stanowisku asystenta osoby posiadającej tytuł zawodowy magistra, nie posiadającej stopnia naukowego doktora nie powinno przekraczać 6 lat; wyjątkowo można przedłużyć zatrudnienie na tym stanowisku o kolejne 2 lata, jeżeli osoba ta uzyskała pozytywną ocenę promotora związaną z zaawansowaniem pracy nad rozprawą doktorską.
2. Bieg terminów, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu na czas trwania urlopu macierzyńskiego i wychowawczego, urlopu dla poratowania zdrowia oraz na czas trwania służby wojskowej.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumiemy „zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą” (art. 103¹ § 1 Kodeksu pracy).

Obowiązek podnoszenia kwalifikacji pracownika dydaktycznego wynika z ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, a pracodawca (uczelnia) tylko zastosowuje się do zawartych w ustawie zapisów w związku z czym, zdaniem Wnioskodawcy, kwota dofinansowania kosztów przeprowadzenia przewodu doktorskiego przez pracodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z wniosku wynika, iż pomiędzy Wyższą Szkołą a inną Uczelnią została zawarta umowa zobowiązująca Wyższą Szkołę do zapłacenia innej Uczelni kosztów przewodu doktorskiego pracownika będącego pracownikiem dydaktycznym. Uczelnia zobowiązała się w ramach umowy do pokrycia następujących kosztów: wynagrodzenie promotora, wynagrodzenie za recenzje, koszty przeprowadzenia egzaminów doktorskich, koszty podróży służbowych recenzentów, koszty podróży służbowych promotora, koszty wydziałowe związane z przeprowadzeniem przewodu. Zapłata nastąpiła na podstawie wystawionych faktur.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595 ze zm.) stopień doktora jest nadawany w drodze przewodu doktorskiego, a stopień doktora habilitowanego w drodze postępowania habilitacyjnego, wszczętych na wniosek osoby ubiegającej się o nadanie stopnia.

Przewody doktorskie mogą być przeprowadzane wspólnie, na podstawie porozumienia, przez rady jednostek organizacyjnych szkół wyższych lub innych jednostek organizacyjnych, w tym także zagranicznych, jeżeli posiadają one uprawnienia do nadawania stopnia doktora (art. 14a ust. 1 ww. ustawy).

W przypadku szkoły wyższej stroną porozumienia, o którym mowa w ust. 1, jest szkoła wyższa, której jednostki posiadają uprawnienia do nadawania stopnia doktora (art. 14a ust. 2 tej ustawy).

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że co do zasady wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. Nie dotyczy to jednak otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tegoż przepisu, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

W niniejszym przypadku do odrębnych przepisów (z uwagi na brak uregulowań w tym zakresie w przepisach szczególnych), należy zaliczyć:

1. ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t. j. Dz. z 2012 r. poz. 572 ze zm.),
2. ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).
   
   

Stosownie do art. 111 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym pracownicy naukowo-dydaktyczni są obowiązani prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe, rozwijać twórczość naukową albo artystyczną.

W myśl art. 111 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy pracownicy dydaktyczni są obowiązani podnosić swoje kwalifikacje zawodowe.

Przepis art. 136 ust. 1 ustawy Prawo szkolnictwie wyższym stanowi, iż w sprawach dotyczących stosunku pracy pracowników uczelni, nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

Zgodnie z treścią art. 103³ ustawy Kodeks pracy pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż kwota dofinansowania przez Wnioskodawcę (pracodawcę) kosztów przewodu doktorskiego związanych z dokształcaniem pracownika dydaktycznego stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Omawiany przepis zwalnia z opodatkowania wartość świadczeń, przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami, przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, nie zawężając zwolnienia do określonych branż czy zawodów. Obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownika dydaktycznego wynika wprost z ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Z kolei, użyty w art. 103³ Kodeksu pracy, do którego odsyła ww. ustawa o szkolnictwie wyższym, zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w nim rodzaje świadczeń stanowią katalog otwarty. Nie ma zatem przeszkód aby do świadczeń, które pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe zaliczyć również inne, nie wymienione wprost w tym przepisie.

Wobec powyższego kwota dofinansowania kosztów przeprowadzenia przewodu doktorskiego stanowi przychód ze stosunku pracy korzystający ze zwolnienia z opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ wskazuje, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne tylko dla Wnioskodawcy, który może się do niej zastosować i oczekiwać z tego tytułu ochrony prawnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.