Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wszelkie wydatki, jeżeli wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wpływ wydatków na wysokość osiąganych przychodów, pod warunkiem, że wydatki te nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym. W art. 23 ww. ustawy ustawodawca wymienia wydatki nie uznawane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Między innymi zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ww. ustawy o podatku dochodowym, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, nie zaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym pokój socjalny w firmie, której jest Pani wspólnikiem, został wyposażony w czajniki do gotowania wody, ekspres do kawy, dystrybutor wody pitnej, kuchenkę elektryczną i lodówkę (nie podano bliższych danych dotyczących ww. urządzeń: tj. wartości poszczególnych urządzeń, daty poniesienia wydatku, przewidywanego okresu używania, daty przyjęcia do używania ). Pokój ten jest dostępny dla pracowników i w określonym regulaminem pracy czasie pracownicy mogą przyrządzać i sporządzać posiłki w ciągu dnia pracy. Ponadto decyzją właścicieli firmy pracownicy mogą korzystać z zakupionych przez firmę artykułów spożywczych: tj. kawy, herbaty, cukru, śmietanki do kawy, wody pitnej.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego wydatki na artykułu spożywcze: kawę, herbatę, cukier, śmietankę do kawy, wodę pitną przeznaczone do spożycia przez pracowników w miejscu pracy jako wydatki ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników, mogą być zaliczane w ciężar kosztów działalności gospodarczej, co jest zgodne z Pani stanowiskiem.

Podobnie wydatki związane z wyposażeniem znajdującego się w siedzibie firmy pokoju socjalnego przeznaczonego dla pracowników w czajniki do gotowania wody, ekspres do kawy, dystrybutor wody pitnej, kuchenkę elektryczną i lodówkę są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i wpływają, chociaż nie bezpośrednio, na uzyskiwanie przychodów z tej działalności, wobec czego mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, co jest zgodne z Pani stanowiskiem.

Jednocześnie nadmienia się, że sposób i moment zaliczania tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu jest uzależniony od cech poszczególnych urządzeń: tj. wartości poszczególnych urządzeń, przewidywanego okresu użytkowania, daty poniesienia wydatku, daty przekazania urządzenia do użytkowania. Cechy te bowiem determinują, czy w koszty uzyskania przychodów będą zaliczone wydatki zgodnie z art. 22 d z zastrzeżeniem art. 22 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym lub odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22a-22o ww. ustawy o podatku dochodowym.