Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.) „kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.”

Art. 22a ust. 1 cyt. ww. ustawy o podatku dochodowym stanowi, że: „Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.”

Zgodnie z art. 22 i ust. 1 przywołanej ustawy o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22 j – 22 ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi załącznik nr 1 do wymienionej ustawy o podatku dochodowym. Poszczególne stawki amortyzacyjne występują w powiązaniu z symbolem KŚT (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) – Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.).

W przywołanym rozporządzeniu w sprawie KŚT, w części III określonej: „Szczegółowy podział środków trwałych”, w Grupie 1 „Budynki i lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego” w uwagach szczegółowych znajduje się zapis, że w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp.

Przywołany we wniosku, w odniesieniu do bramy sekcyjnej, symbol 220 Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych wprowadzonej zarządzeniem Nr 51 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie stosowania Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych (Dz. Urz. GUS Nr 21, poz. 132) odnosi się do magazynów podziemnych i nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Przedmiotowe bramy ogrodzeniowe stanowią tzw. „obiekt pomocniczy” ww. garażu. W uzupełnieniu wniosku podano, że garaż może być zakwalifikowany do rodzaju 102 KŚT (budynki transportu i łączności). W ww. wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawkę amortyzacyjną w wysokości 4,5% przypisano dla rodzaju 102 KŚT tylko w przypadku podziemnych garaży i zadaszonych parkingów oraz budynków kontroli ruchu powietrznego (wież). Z przedmiotowego wniosku nie wynika, żeby takie obiekty stanowiły przedmiot inwestycji wnioskodawcy. Zatem w przedmiotowym przypadku należy stosować stawkę amortyzacyjną w wysokości 2,5% odnoszącą się do podgrupy 10 KŚT „Budynki niemieszkalne”.