Zgodnie z art.86 ust.1 i art.88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy nabywaniu paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu pojazdów samochodowych w Pana firmie. Wynika to z następującego wyliczenia: według wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kggdzie: DŁ = 357 kg + 2 x 68 kg DŁ = 357 kg + 136 kg DŁ = 493 kggdzie:DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy. Dopuszczalna ładowność Pana pojazdów samochodowych jest wyższa niż określona powyższym wzorem. Należy zatem, przy tak określonej ładowności, uznać stanowisko Pana zawarte w zapytaniu za prawidłowe. W myśl art.86 ust.5 ustawy o podatku od towarów i usług dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust.3 określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust.3. Z przepisów nie wynika natomiast, aby sam brak u podatnika wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi.