Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Na podstawie powołanego przepisu ustawy, pracownikowi z tytułu odbywanej podróży służbowej w kraju przysługują diety oraz zwrot kosztów za przejazdy, noclegi, dojazdy środkami komunikacji miejscowej i innych udokumentowanych wydatków.

O podróży służbowej oraz przysługujących z tytułu jej odbywania należnościach (dietach, kosztach podróży) decyduje to, że określone zadanie w ramach świadczonej pracy wykonywane jest poza miejscem ustalonym w umowie o pracę jako miejsce jej wykonywania.

Natomiast nie są podróżą służbową wyjazdy w przypadkach, gdy pracownik na terenie miasta, w którym znajduje się zakład pracy, za pośrednictwem komunikacji miejskiej przemieszcza się wykonując polecenia służbowe wchodzące w zakres obowiązków pracownika (np. zatrudnionego na etacie gońca), polegające m.in. na dostarczaniu dokumentów do urzędów, odbieraniu korespondencji.

Wartość otrzymanych przez pracownika biletów komunikacji miejskiej (biletu miesięcznego), zakupionych przez zakład pracy, wykorzystanych w trakcie wykonywania poleceń służbowych - w związku z zakresem pracy wykonywanej na określonym stanowisku - nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wydatki ponoszone na te cele są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów zakładu pracy.