Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce działając w trybie art. 14 a par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 22.03.2004 r. uzupełnione własnym stanowiskiem w piśmie z dnia 23.04.2004 r. wyjaśnia co następuje:

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r.,poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego,stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się również świadczenia pieniężne ponoszone przez zakład pracy za pracownika. Do takich świadczeń należy m.in. opłacenie kosztów szkolenia pracowników. Dla prawidłowego ustalenia podatku dochodowego należy podzielić szkolenie pracowników na dwa rodzaje
-szkolenie podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy
-szkolenie podnoszące poziom wiedzy ogólnej

W pierwszym przypadku formami szkolenia są najczęściej seminaria kursokonferencje, odczyty i prelekcje, okazjonalne wykłady, krótkie kursy specjalizacyjne, a nawet nauka języków obcych, jeżeli pracownik zatrudniony jest na stanowisku wymagającym znajomości języka. Te formy szkolenia nie maja charakteru systematycznej nauki szkolnej w znaczeniu ogólnym. Jeżeli szkolenia takie są niezbędne dla wykonywania obowiązków pracownika, nie stanowią przychodu określonego w w. w. art. 12 PDOF. U.Natomiast koszty ponoszone przez zakład pracy związane ze szkoleniami drugiego rodzaju, podnoszące ogólny poziom wiedzy zawodowej czyli nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych itp. stanowią przychód pracownika w rozumieniu powołanego wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów tych zalicza się wszelkiego rodzaju wydatki jakie ponosi zakład pracy za pracownika związane z tego rodzaju szkoleniem. Na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 90 cyt. w. w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolniona z opodatkowania jest wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika. Zwolnienie to nie dotyczy jednak wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących mu z tytułu nauki w szkołach lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 22.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) rozporządzenie stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne za wyjątkiem nauczycieli i nauczycieli akademickich w zakresie uregulowanym odrębnymi przepisami.

Z dniem 1 stycznia 2004 r. przepisy art. 21 updof zostały w znacznym stopniu znowelizowane i tak wolne od podatku już nie są dopłaty do czesnego dla studiującego nauczyciela finansowane ze środków budżetowych.