Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż jest Pani wspólniczką spółki jawnej osób fizycznych. Spółka prowadzi pracownię diagnostyki laboratoryjnej. Przychody i koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Na skutek wypowiedzenia umowy najmu dotychczas zajmowanego przez spółkę lokalu – spółka wynajęła inny lokal. W nowowynajętym lokalu poprzednio również znajdowało się laboratorium diagnostyki medycznej. Stan techniczny lokalu wymaga jednak przeprowadzenia robót, jakie są obecnie wykonywane, tj:
1. malowanie ścian i sufitu,
2. malowanie okien i drzwi,
3. wymiana glazury i terakoty,
4. wymiana zlewów i baterii /kranów/,
5. wymiana kloszy oświetlenia.
   Wydatki na wymienione powyżej roboty przekroczą kwotę 3500zł.

Jak wynika z § 4 pkt 2 przedłożonej umowy najmu z dnia 17 lutego 2004r. „z uwagi na konieczność wykonania prac adaptacyjnych obniża się stawkę czynszu o 90% przez okres dwunastu miesięcy”. Natomiast w § 6 pkt 1 przedmiotowej umowy postanowiono, iż do obowiązków najemcy należy m.in. przeprowadzenie napraw bieżących i konserwacji wynikających z bieżącej eksploatacji przedmiotu najmu.
Zapytanie Pani dotyczy możliwości bezpośredniego zaliczenia w/w wydatków do kosztów uzyskania przychodów.
Uważa Pani, że wszystkie w/w roboty prowadzone w wynajętym przez spółkę lokalu są remontem i w związku z tym, wydatki na remont mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu i podlegają wpisaniu do księgi podatkowej w dacie ich poniesienia. Wg Pani nie zaistniała sytuacja, o której mowa w art. 22g ust.17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a to ze względu na zakres wykonywanych robót, jak też dodatkowo z powodu pozostawania bez zmian dotychczasowej funkcji lokalu.

Zgodnie z art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23 ustawy.

W art.22a ust.2 pkt 1 ustawy podatkowej postanowiono, że do środków trwałych podatnika zalicza się również przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”, niezależnie od przewidywanego okresu używania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych”. Stosując wykładnię językową należy przyjąć, że inwestycje w obcych środkach trwałych są to poniesione przez podatnika nakłady w cudzym środku trwałym, nie będącym własnością podatnika, ale używanym w prowadzonej przez niego działalności na podstawie tytułu prawnego /np.: umowy najmu, dzierżawy, lub innej umowy o podobnym charakterze/.

W myśl art.23 ust.1 pkt 1 lit.b ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, a więc i inwestycji w obcych środkach trwałych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny /Dz.U. Nr 16, poz.93 z późn.zm./ przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Stosownie do zapisu art. 662 § 1 Kodeksu cywilnego wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez czas trwania najmu. W myśl § 2 cytowanego art. 662 K.c. drobne nakłady połączone ze zwykłym używaniem rzeczy obciążają najemcę.

Zgodnie z art. 681 K.c. do drobnych nakładów, które obciążającą najemcę lokalu, należą w szczególności: drobne naprawy podłóg, drzwi i okien, malowanie ścian, podłóg oraz wewnętrznej strony drzwi wejściowych, jak również drobne naprawy instalacji i urządzeń technicznych zapewniających korzystanie ze światła, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu wody.

W związku z powyższym każdy wydatek dotyczący cudzego lokalu poza drobnymi nakładami połączonymi ze zwykłym używaniem rzeczy jest inwestycją w obcych środku trwałym i definicja ulepszenia nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, zdaniem tut. organu podatkowego, poniesione przez spółkę przedmiotowe wydatki na remont wynajmowanego lokalu stanowią inwestycję w obcym środku trwałym, bowiem nie są drobnymi nakładami związanymi z używaniem lokalu /zostały poniesione przed przyjęciem do używania/ i wykraczają poza zakres obowiązków spoczywających na najemcy. W związku z tym, iż w/w wydatki przekroczą kwotę 3.500zł, Spółka nie ma prawa do bezpośredniego zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu przyjęcia inwestycji w obcym środku trwałym do używania. Kosztem podatkowym będą jednak odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z zasadami określonymi w przepisach art.22j ust.4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Pani zawarte w zapytaniu jest nieprawidłowe.