Zgodnie z art. 612 Kodeksu spółek handlowych zawartym w Dziale II – przepisy przejściowe ustawy z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) - do stosunków prawnych w zakresie spółek handlowych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy stosuje się jej przepisy, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Oznacza to, iż zasadą jest, że do wszelkich stosunków prawnych w zakresie spółek handlowych powstałych pod rządem kodeksu handlowego, od 1 stycznia 2001 r. stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych z wyjątkami art. 613–630.

W myśl art. 624 § 1 K.s.h. w terminie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o których mowa w art. 612 dokonują podwyższenia kapitału zakładowego co najmniej do wysokości 25.000 zł oraz spełnią wymogi dot. minimalnej wartości udziału określone w art. 154 § 2. Najpóźniej w terminie pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy, spółki te dostosowują wysokość kapitału zakładowego do wymagań określonych w art. 154 § 1, przy czym stosownie do postanowień § 4 ww. przepisu (gdy spółka kapitałowa nie spełnia wymogów przewidzianych w § 1 lub § 2) - przepisy art. 623 § 3 stosuje się odpowiednio. Ponadto akcjonariusze lub wspólnicy takiej spółki nie mogą pobierać dywidendy ani innych świadczeń od spółki do czasu spełnienia wymogów określonych w § 1 do 3. Nie dotyczy to udziału w majątku spółki w przypadku jej rozwiązania lub likwidacji.

Mając zatem na uwadze treść art. 612 K.s.h. oraz art. 624 § 1 i § 4 K.s.h. należy zauważyć, iż w przypadku gdy minimalna wartość udziału nie odpowiada wysokości określonej w art. 154 § 2 K.s.h. - spółka kapitałowa do 1 stycznia 2004 r. miała obowiązek podwyższenia wartości udziału do wspomnianej wyżej wysokości. Jednocześnie do czasu podwyższenia ww. kwoty, wspólnicy spółki kapitałowej nie mieli prawa pobierania należnej im dywidendy.

W takim przypadku z mocy art. 612 K.s.h. w miejsce art. 191 K.s.h. i następnych dot. dywidendy, zastosowanie ma art. 624 § 4 kodeksu, a zatem w przypadku, o którym mowa w art. 624 K.s.h. w związku z art. 154 § 2 K.s.h. - zgromadzenie wspólników nie jest zobligowane do podejmowania jakiejkolwiek uchwały w przedmiocie wstrzymania wypłaty należnej dywidendy, albowiem wstrzymanie następuje z mocy prawa.

Skoro więc spółka z mocy przepisów K.s.h. (a zatem z mocy prawa) jest zobligowana do niewypłacania dywidendy w przypadku, o którym mowa w art. 624 § 4 K.s.h, wstrzymanie przedmiotowych wypłat nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, na tle obowiązujących przepisów brak jest również podstawy prawnej do oprocentowania niewypłaconych dywidend. Z brzmienia art. 624 § 4 K.s.h. wynika wprost, iż w przypadku gdy spółka nie dostosowuje kapitału zakładowego do wymogów nałożonych przepisami ustawy, wspólnicy tracą prawo do pobierania dywidendy do czasu spełnienia obowiązujących wymogów.

Na prawidłowość powyższego stanowiska nie ma również wpływu fakt zmiany treści art. 154 § 2 K.s.h. Należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym obniżenie wartości nominalnej udziału do kwoty 50 zł od 15 stycznia 2004 r. spowodowało, że spółka zgodnie z przepisami K.s.h. podjęła niezwłocznie uchwałę o wypłacie należnych dywidend. Zatem skoro spółka z o.o nie wstrzymuje się od wypłacenia dywidend w sytuacji gdy wypłata ta jest możliwa, brak jest podstawy prawnej do ich oprocentowania. Postępowanie spółki z o.o jest zgodne również z brzmieniem art. 5 ustawy zmieniającej z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 229, poz. 2276), zgodnie z którym w przypadku niespełnienia wymogów dotyczących minimalnej wartości udziału w terminie określonym w art. 624 § 1 ustawy K.s.h., nie stosuje się przepisów art. 624 § 4 tejże ustawy.