W odpowiedzi na pismo z dnia 19.08.2004 r., data wpływu do US Łuków 19.08.2004 r., dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie, zgodnie z dyspozycją art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami – ostatnia zmiana Dz. U. z 2004 r. Nr 123 poz. 1291) udziela informacji na pytanie w sposób następujący:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54 poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł. Dopuszczalna ładowność (art. 86 ust. 5) pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3. Przepisu art. 86 ust. 3 na podstawie art. 86 ust. 4 nie stosuje się do:

1) przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;

3) pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą

- jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Z powyższych uregulowań wynik, że przepisy dotyczące odliczania podatku VAT od zakupu pojazdów samochodowych związane są ściśle z określeniem ładowności pojazdu oraz jego rodzaju określonego na podstawie świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. W przypadku innych pojazdów samochodowych prawo do odliczenia podatku VAT nie przysługuje w stosunku do tych pojazdów, które nie spełniają warunku dopuszczalnej ładowności, przy czym fakt niespełnienia ww. warunku winien być potwierdzony wyciągiem ze świadectwa homologacji.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono 1 stycznia 1984 r. na podstawie art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6 poz. 35 ze zmianami). Zatem już od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego pojazd źródłem informacji o jego danych technicznych. Świadectwa te wydawane są od 1 stycznia 1984 r. przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany pojazd odpowiada określonym warunkom technicznym.

Z przepisu art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie wynika jednak, iż brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania tego świadectwa skutkował uznaniem danego pojazdu za samochód osobowy, a tym samym uniemożliwiał odliczenie podatku VAT od nabywanych paliw. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu pojazdu wynikało uprawnienie, z którego podatnik dowodzi, iż ładowność danego pojazdu jest wyższa niż określona wzorem, o którym mowa w art. 86 ust. 3 albo że jest to pojazd specjalny. A zatem dane zawarte w świadectwie homologacji (odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji) na dany typ pojazdu, a nie wpis zawarty w dowodzie rejestracyjnym lub na fakturze zakupu, będą niezbędne do potwierdzenia dopuszczalnej ładowności każdego pojazdu samochodowego, innego niż osobowy, bądź specjalnego charakteru pojazdu, a tym samym uprawnienia podatnika do odliczania podatku VAT od nabywanego pojazdu.

W przypadku pojazdu kupionego przez Stronę, dla którego sprzedający obok dokumentu sprzedaży nie przekazał wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, tutejszy organ podatkowy informuje Stronę, iż świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego te świadectwa zostały wydane (producent lub importer). Strona ma zatem możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany pojazd ma dopuszczalną ładowność niższą bądź wyższą niż dopuszczalna ładowność obliczona wg wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym ustalenia możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu tych samochodów. Zatem w przypadku samochodów bezwzględnie z istoty swojej będących ciężarowymi, tzn. jeżeli z konstrukcji tych pojazdów wynika, że są one przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku na ogólnych zasadach określonych w ustawie z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podatnik winien jednak dołożyć wszelkich starań, aby udokumentować fakt przysługiwania mu prawa do odliczenia, czyli zweryfikować dane dotyczące ładowności, typu pojazdu oraz liczby miejsc w oparciu o świadectwo homologacji lub odpis decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Jednocześnie informuje Stronę, iż o możliwości odliczenia podatku VAT od paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów nie decyduje sam wpis w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, ale fakt, czy pojazd ten spełnia warunek dopuszczalnej ładowności, przy czym uprawnie z którego podatnik wywodzi, że ładowność samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy wynikać musi ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, nie zaś z dowodu rejestracyjnego pojazdu.

W związku z powyższym, w opinii Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikające z faktury dokumentującej zakup przedmiotowego pojazdu będzie przysługiwać w przypadku gdy ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wydanego dla danego typu podatnik dowiedzie, że ładowność danego samochodu jest wyższa niż określona wzorem określonym w art. 86 ust. 3 i 5 cyt. ustawy. Sam fakt posiadania przez Stronę faktury zakupu określającego pojazd jako pojazd ciężarowy oraz dowodu rejestracyjnego tego pojazdu bez określenia ładowności pojazdu na podstawie art. 86 ust. 3 cyt. ustawy w oparciu o świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie uprawnia podatnika do odliczenia całego podatku VAT z tytułu nabycia ww pojazdu.