Spółka podnosi, iż od 2000r. na podstawie umowy leasingu "operacyjnego" użytkowała maszynę do pakowania – kartoniarkę. W 2002r., dla potrzeb ustawy o rachunkowości, Podatnik wprowadził kartoniarkę do ewidencji środków trwałych. Po zakończeniu okresu umowy leasingu, Spółka postanowiła wykupić maszynę. Dnia 29.07.2004r. otrzymała fakturę na końcową wartość kartoniarki.

Wobec powyższego, Podatnik prosi o wyjaśnienie czy w przypadku zakupu maszyny, którą wcześniej wykorzystywał w swej działalności na podstawie umowy leasingu “operacyjnego”, jest On uprawniony do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej oraz okresu amortyzacji nie krótszego niż 60 miesięcy, na podstawie art. 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Wobec przedstawionego stanu faktycznego zastosować należy następujące przepisy:

- art. 16h ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), na podstawie którego, podatnicy z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i – 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego;

- art. 16j ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, stosownie do którego, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:

a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,

b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,

c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach,

2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych, o których mowa w art. 16 ust. 3a -30 miesięcy, (...),

- art. 16j ust. 2 powyższej ustawy, który stanowi, iż środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.

Uwzględniając przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz zacytowane przepisy prawa podatkowego, stwierdza się co następuje:

Zasady “podatkowej” amortyzacji środków trwałych niejednokrotnie różnią się od zasad amortyzacji “bilansowej”, wynikających z przepisów ustawy o rachunkowości. W przypadku tego rodzaju różnic, dla potrzeb określenia uzyskanego dochodu i należnego podatku dochodowego, należy stosować wyłącznie przepisy ustawy podatkowej.

Przy określaniu stawki odpisów amortyzacyjnych dokonywanych dla celów podatku dochodowego, Spółka powinna kierować się stawkami wynikającymi z “Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych”, stanowiącego Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niemniej jednak – stosownie do treści przepisu art. 16j ust. 1 ustawy podatkowej, Podatnik może również indywidualnie ustalić te stawki. Zgodnie z tym przepisem, indywidualne stawki amortyzacyjne mogą być ustalone dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.

Przy czym przez środki trwałe używane rozumie się składniki majątku, które przed nabyciem przez podatnika były wykorzystywane przez okres 6 miesięcy (w przypadku rzeczy ruchomych). Natomiast za środki trwałe ulepszone uznaje się takie środki trwałe, na które przed wprowadzeniem ich do ewidencji podatnik poniósł wydatki na ich ulepszenie w wysokości co najmniej 20% ich wartości początkowej.

Z treści pytania wynika, iż powstałe wątpliwości wiążą się z faktem, iż przed nabyciem maszyny była ona przez pewien czas wykorzystywana przez jego późniejszego nabywcę.

Jak wyżej wspomniano, środek trwały uznaje się za używany jeżeli podatnik wykaże, że przed jego nabyciem był on wykorzystywany przez wymagany okres. Przepisy podatkowe nie określają w jaki sposób należy to wykazać. Nie zawierają też regulacji wykluczającej wcześniejsze używanie maszyny (np. w oparciu o umowy leasingowe, nie uprawniające do amortyzacji przez korzystającego) przez późniejszego nabywcę.

W przedstawionym stanie faktycznym maszyna – kartoniarka została przez Podatnika nabyta dopiero po wygaśnięciu umowy leasingu “operacyjnego”. Jak należy wnioskować z wyjaśnień Spółki, nie odnosiła Ona w ciężar kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych. Przepisy ustawy podatkowej nie określają, w jaki sposób poprzedni właściciel miałby wykorzystywać daną rzecz, aby jej nabywca miał prawo do zastosowania indywidualnej stawki dla jej amortyzacji.

Reasumując, jeżeli maszyna – kartoniarka, przed jej nabyciem przez leasingobiorcę, była wykorzystywana przez co najmniej sześć miesięcy i została wprowadzona po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych Podatnika, to ma On prawo do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej.