Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) reguluje opodatkowywanie podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega stosownie do art. 5 ust. 1 tej ustawy:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
2) eksport towarów
3) import towarów
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że podatnik zamierza dokonać zakupu samochodów używanych z terytorium państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, nie tylko od osób fizycznych, ale też i firm. Zakupy te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, a więc czynności te dotyczą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 ustawy. W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia z zastrzeżeniem ust. 6-9 (art. 20 ust. 5 ustawy). W przypadku, gdy przed terminem, tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jest kwota, jaką nabywający obowiązany jest zapłacić (art. 31 ust. 1 ustawy).

Podstawa opodatkowania nie obejmuje:

1) rabaty za zapłatę z góry
2) opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Obejmuje natomiast:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów
2) wydatki dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych, zawiera § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970). W tym przypadku obowiązuje podstawowa zasada, że przeliczeń dokonuje się na złote wg wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury. Od tej zasady przewidziano wyjątki w ust. 2 i ust. 3 tego paragrafu.

I tak, w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 ww. rozporządzenia). W przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote wg wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Do tego przypadku przepis ust. 2 § 37 stosuje się odpowiednio. Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, między innymi do czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, podatnik winien wystawić fakturę wewnętrzną.

Zgodnie z art. 175 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. – z dniem 1 maja 2004 r. straciła moc ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, co skutkuje utratą mocy również przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie, za wyjątkiem przepisów, o których mowa w art. 165 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., dotyczących kas fiskalnych oraz art. 166 ustawy w zakresie zwrotów. Od 1 maja 2004 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970), które w § 8 ust. 1 pkt 5 zawiera zwolnienie od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

W przypadku nabycia samochodu używanego od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem od wartości dodanej wewnątrzwspólnotowe nabycie nie występuje. Bowiem z uwagi na status dostawcy - wewnątrzwspólnotowe nabycie nie występuje, jeżeli dostawa towarów, spełniająca przesłanki odpłatnej dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, dokonywana jest przez podatnika, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, tzn. podatnika korzystającego ze zwolnienia podmiotowego od podatku przewidzianego dla drobnych przedsiębiorców albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia – z wyjątkiem, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu, przy których zawsze występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy).