INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca został ustanowiony Dekretem Biskupa w dniu 10 lipca 1992 r. i prowadzi działalność na podstawie przepisów prawa, regulujących zasady działania kościelnych osób prawnych, a także zasady działania organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego, w tym przede wszystkim:

1. ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 17 maja 1989 r. (Dz. U. z 1989 Nr 29, poz. 154 z późniejszymi zmianami),
2. ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2003 Nr 96, poz. 873 z późn. zm.).
   
   

Wnioskodawca posiada status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność pożytku publicznego na podstawie swojego statutu. Działalność ta polega w szczególności na:

• organizowaniu i prowadzeniu placówek charytatywno-opiekuńczych, oświatowych, medycznych (w ochronie zdrowia) oraz innych właściwych dla realizacji zadań statutowych,
• organizowaniu i prowadzeniu akcji finansujących działalność charytatywną.
  
  

Wnioskodawca dysponuje środkami publicznymi oraz darowiznami w celu realizacji swoich zadań statutowych - odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku publicznego.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, jako kościelna osoba prawna, ma obowiązek sporządzania i składania do Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z działalności statutowej opisanej wyżej...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie on ma obowiązku sporządzania deklaracji CIT- 8 ze swojej działalności statutowej oraz jej składania do Urzędu Skarbowego, ponieważ w myśl postanowień art. 55 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Powyższy przepis znalazł odzwierciedlenie również w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, to jest w art. 17 ust. 1 pkt 4a. Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko to potwierdza również interpretacja Ministerstwa Finansów z dnia 26 marca 1994 r. odnosząca się do kościelnych osób prawnych (PO 4/N-722-86/94), w której można przeczytać: „W uzyskanych w tej sprawie opinii zainteresowanych resortów wynika, że działalność oświatowa prowadzona przez kościelne osoby prawne polegająca na prowadzeniu szkół, przedszkoli, burs, internatów itp. nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o działalności gospodarcze, chyba że statut jednostki organizacyjnej określa jej zarobkowy charakter. Podobnie nie jest działalnością gospodarczą działalność polegająca na prowadzeniu zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy społecznej, zakładów leczniczo-wychowawczych itp. Te formy działalności w ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, a także w pozostałych wymienionych na wstępie ustawach są określone jako działalność charytatywno-opiekuńcza tj. nie mająca charakteru zarobkowego, a więc jako taka nie podlega pod przepisy ustawy o działalności gospodarczej. W tej sytuacji, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody kościelnych osób prawnych z tych rodzajów działalności wolne są od podatku dochodowego i w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia jakiejkolwiek ewidencji przewidzianej w przepisach ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz wydanych na tej podstawie przepisów wykonawczych.”

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Kościelne osoby prawne podlegają opodatkowaniu oraz korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego według zasad określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.), osobami prawnymi są następujące terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła: metropolie, archidiecezje, diecezje, administratury apostolskie, parafie. W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, osobami prawnymi są również:

1. kościoły rektoralne (rektoraty),
2. Caritas Polska,
3. Caritas diecezji,
4. Papieskie Dzieła Misyjne.
   
   

Na podstawie przepisu art. 55 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca jest organizacją ustanowioną Dekretem Biskupa w dniu 10 lipca 1992 r. i prowadzi działalność na podstawie przepisów prawa, regulujących zasady działania kościelnych osób prawnych, a także zasady działania organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego. Wnioskodawca dysponuje środkami publicznymi oraz darowiznami w celu realizacji swoich zadań statutowych - odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku publicznego. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Dochody Wnioskodawcy, będącego kościelną osobą prawną, uzyskane z niegospodarczej działalności statutowej są wolne od podatku w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, a zatem zgodnie z art. 27 ust. 1 updop Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania zeznań rocznych wraz z załącznikami, oraz sprawozdania finansowego z prowadzonej działalności statutowej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.