Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź - Polesie w odpowiedzi na pismo z dnia 08.10.2004 r. bez znaku uprzejmie informuje, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) - właściwy organ podatkowy pierwszej instancji , na żądanie podatnika, jest obowiązany do udzielania pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie wszczęto postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

Z treści skierowanego do tut. Organu zapytania wynika , iż przedstawione przez Panią zagadnienie wiąże się z wątpliwościami dotyczącymi stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług przy zakupie i eksploatacji samochodu specjalnego VOLKSWAGEN LT 45 2,2D przeznaczonego do czyszczenia kanałów. Ww. samochód został po raz pierwszy zarejestrowany w Polsce w dniu 04.07.1995 r. Z dokumentów identyfikacyjnych pojazdu oraz zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym wynika, że jest to pojazd specjalny, konstrukcyjnie przeznaczony do wykonywania czynności na drodze ( związanych tylko i wyłącznie z czyszczeniem kanałów ) . Pojazd ten nie może być wykorzystywany do przewozu osób i ładunków.

Zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 3 przepis ust. 3 nie dotyczy pojazdów specjalnych – jeżeli w wyciągu z homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

W powołanym powyżej ust. 3 art. 86 ustawy mowa jest o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie: DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność, n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy, natomiast w ust. 5 ustawy uregulowano, iż dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest ona podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji ( ... ).

Przepis art. 86 ust. 4 pkt 3 ustawy stanowi, że dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika , że jest to pojazd specjalny.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu pojazdu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r.

Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów zobowiązany był dołączyć do sprzedawanych, bądź importowanych pojazdów wyciągi ze świadectw homologacji, stanowiące dla organu rejestrującego źródło informacji o danych technicznych pojazdów.

Przed rokiem 1984 obowiązywało zaświadczenie z badania technicznego stwierdzające, że pojazd odpowiada warunkom technicznym lub wyciąg z zaświadczenia dopuszczalności typu, które było ówczesnym odpowiednikiem świadectwa homologacji.

Podatnicy użytkujący pojazdy, które zostały wyprodukowane lub importowane – mają możliwość uzyskania od producenta lub importera dokumentu potwierdzającego wydanie dla danego pojazdu wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania tego świadectwa, a w związku z tym - ustalenia możliwości odliczenia kwoty podatku od towarów i usług zawartego w cenie nabywanych paliw silnikowych, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów.

Z powołanych powyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem danego pojazdu za inny pojazd samochodowy. Istotne jest, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że jest to pojazd specjalny.

Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany typ pojazdu odpowiada określonym warunkom technicznym. Świadectwa te przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot dla którego zostały wydane - producenta lub importera.

Podobne zasady homologacji pojazdów obowiązują w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. W sytuacji, kiedy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej, należy wyjaśnić, że np. europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

W odniesieniu do pojazdów specjalnych, jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy dotyczący braku możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy nie ma zastosowania do pojazdów, jeżeli z danych technicznych dla danego typu pojazdu, określonych na podstawie wyciągów ze świadectwa homologacji wynika, iż posiadają kryteria konstrukcyjne samochodów ciężarowych przeznaczonych wyłącznie do przewozu ładunków.

W przypadku użytkowania samochodu specjalistycznego, nie posiadającego homologacji, który w konkretnym stanie faktycznym u danego podatnika bezspornie konstrukcyjnie przeznaczony jest wyłącznie do przewozu towarów, nie ma zastosowania ww. art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów u usług, a zatem podatnik powinien dołożyć wszelkich starań, aby udokumentować fakt przysługiwania mu prawa do odliczeń.

Jednocześnie informuję, iż powyższa informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego obowiązuje jedynie w zakresie zadanego przez Stronę zapytanie i w przedstawionym stanie faktycznym oraz jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez stronę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.