Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pana zapytanie złożone w dniu 8.10.2004 r. w sprawie udzielenia informacji dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie odliczeń wydatków w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne informuje jak niżej:

Podstawę odliczenia od dochodu przed opodatkowaniem wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika mającego na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, stanowi art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne objętych ulgą podatkową polegającą na odliczeniu poniesionych wydatków od dochodu wymienione zostały w art. 26 ust. 7a tej ustawy. Zgodnie z treścią ww. przepisów ulgą podatkową objęte są m.in. wydatki na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dla dzieci osób niepełnosprawnych (art. 26 ust. 7a pkt 11 ustawy). Odliczenia, o których mowa w tym przepisie dotyczą podatników będących osobami niepełnosprawnymi niezależnie od grupy inwalidztwa. Zatem każda osoba niepełnosprawna (niezależnie od stopnia orzeczonego inwalidztwa) może odliczyć wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci. Istotne jest również, że z ulgi może skorzystać podatnik zarówno wtedy, gdy na kolonie i obozy wysyła dzieci niepełnosprawne, jak również wtedy, gdy wysyła dzieci zdrowe. W tym drugim przypadku podatnik sam musi być jednak osobą niepełnosprawną. Wydatki poniesione na kolonie mogą być odliczone w kwocie faktycznie poniesionej. Podstawą odliczenia - zgodnie z art. 26 ust. 7c ustawy - jest dowód ich poniesienia (rachunek, faktura VAT, dowód wpłaty itp.). Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Kas Chorych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami „a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków (art. 26 ust. 7b ustawy).

Z treści pana pisma wynika, że jest pan osobą niepełnosprawną zaliczoną do II grupy inwalidztwa. W 2004 r. poniósł pan wydatek w kwocie 300,00 zł. za 8-dniowy pobyt córki - uczennicy gimnazjum na zgrupowaniu zwanym potocznie „zieloną szkołą”, które według pana jest formą kolonii dla dzieci i młodzieży. Z uwagi na fakt, iż w ustawie o podatku od fizycznych brak jest definicji pojęcia „kolonia” oraz „obóz”, należy zatem odwołać się do reguł wykładni gramatycznej i celowościowej. Według „Popularnej encyklopedii powszechnej” przez pojęcie „kolonia” należy rozumieć zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci lub młodzieży na wakacjach (zakwaterowanie, wyżywienie, transport). Z kolei „obóz” oznacza specjalne, wydzielone miejsce w terenie, przeznaczone do czasowego zamieszkania (np. w namiotach) przez dzieci lub młodzież, w mniejszym lub większym stopniu zagospodarowane. Według literatury przedmiotu m.in. pozycja: „Zielone szkoły - programy i scenariusze zajęć” autorstwa Beaty Lisowskiej, w ostatnich latach bardzo popularną formą pracy dydaktycznej z dziećmi i młodzieżą stały się wyjazdy śródroczne na tzw. „zielone szkoły”. Jednocześnie § 4 pkt 5 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 8.11.2001 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki (Dz. U. Nr 135, poz. 15 16) stanowi, że „zielona szkoła” jest formą tzw. imprezy wyjazdowej, związanej z realizacją programu nauczania. Uznać zatem należy, że zgrupowanie „zielona szkoła” nie stanowi formy kolonii, tj. wypoczynku dla dzieci i młodzieży, organizowanego w trakcie wakacyjnej przerwy w nauce. „Zielona szkoła” jest to bowiem proces edukacyjny, wspomagany kilkudniowym wyjazdem w trakcie roku szkolnego w celu realizowania programu dydaktyczno-wychowawczego. W świetle powyższego należy stwierdzić, że „zielona szkoła” nie jest także obozem w potocznym rozumieniu tego słowa.

Mając na uwadze powyższe według oceny tut. organu podatkowego wydatki związane z pobytem na ww. zgrupowaniu nie mieszczą się w pojęciu odpłatności za „kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dla dzieci osób niepełnosprawnych” i jako takie nie mogą być uznane za wydatki na cele rehabilitacyjne w rozumieniu powoływanych wyżej przepisów, uprawniających do skorzystania z przedmiotowej ulgi.

Reasumując: stanowisko zawarte w punkcie pierwszym pana zapytania należy uznać za błędne na gruncie obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym forma udokumentowania wydatku nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia.