Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 25.11.2004 r. bez znaku w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego uprzejmie informuję:
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. W związku z powyższym odliczenie podatku naliczonego nie jest możliwe w odniesieniu do paliw wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru określonego w art. 86 ust. 3 w/w ustawy tj: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n- oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.
Biorąc pod uwagę brzmienie art. 86 ust. 5 w/w ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zadaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3
Ze złożonego pisma wynika, iż Strona w prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochody ciężarowe różnych marek o ładowności od 790 do 6000 kg., których pierwsza rejestracja miała miejsce tak w kraju jak i za granicą.
Z cytowanych wyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem danego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.
Świadectwa homologacji wydawane są przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany typ pojazdu odpowiada określonym warunkom technicznym. Podobne zasady obowiązują w krajach Unii Europejskiej. Świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego świadectwa te zostały wydane (producenta lub importera). W sytuacji, kiedy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich UE, europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.
Tak więc podatnik ma możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany pojazd ma dopuszczalną ładowność obliczoną wg wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT, a w związku z tym ustalenia czy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa.
Biorąc powyższe pod uwagę jeżeli ze stosownych dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym obowiązujących w dacie dopuszczenia do ruchu w/w pojazdu wynika, że jest to samochód z istoty swojej ciężarowy tzn. jeżeli z jego konstrukcji wynika, że jest przeznaczony wyłącznie do przewozu towarów, podatnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu paliw silnikowych.