INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania klientom bonów rabatowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podatkowych przekazania klientom bonów rabatowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (sp. z o.o.) jest firmą zajmującą się budową obiektów mieszkaniowych z lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na sprzedaż. W zakresie sprzedaży tychże lokali klientami Zainteresowanego są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

W celu zachęcenia klientów do zakupu lokali mieszkalnych Wnioskodawca przekazuje niektórym z nich bony uprawniające do otrzymania rabatu na zakup mebli w wybranych salonach meblowych na terenie miasta. Bony te służyć mogą wyłącznie jako zapłata za meble i nie podlegają wymianie na pieniądze. Wartość bonu wynosi od 1500 do 4000 zł, a jego przyznanie ma charakter uznaniowy i odbywa się w trakcie indywidualnych negocjacji z klientem.

Funkcją bonu jest zwiększenie sprzedaży i zachęcenie niezdecydowanych klientów do zakupu lokalu mieszkalnego od Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym dojdzie do powstania przychodu dla klientów Wnioskodawcy, którzy otrzymują bony rabatowe w zamian za dokonanie zakupu lokalu mieszkalnego...
2. Czy Zainteresowany w opisanej sytuacji pełni funkcję płatnika i ma obowiązek pobierania podatku od wartości wręczanych bonów...
3. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C za rok, w którym wręczono bony...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym klienci, którzy otrzymają bon rabatowy uzyskują przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdnjące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, powstaje w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika określonego świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym nie pełni on funkcji płatnika i nie ma obowiązku pobierania podatku od wartości wręczanych bonów. Jest natomiast zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C za rok, w którym konkretnym klientom wręczono ww. bony. Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy wynika natomiast, że jednym ze źródeł przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do końca 2011 r. - za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wskazać należy, iż katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródła przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy.

Przychód z innych źródeł, o którym mowa w ww. przepisie, powstaje w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika określonego świadczenia. W przedstawionym stanie faktycznym przychód z tytułu otrzymania bonów rabatowych powstanie zatem w momencie, w którym konkretnym osobom fizycznym bony te zostały wręczone.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest firmą zajmującą się budową obiektów mieszkaniowych z lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na sprzedaż. Klientami Zainteresowanego są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

W celu zachęcenia klientów do zakupu lokali mieszkalnych Wnioskodawca przekazuje niektórym z nich bony uprawniające do otrzymania rabatu na zakup mebli w wybranych salonach meblowych na terenie miasta. Bony te służyć mogą wyłącznie jako zapłata za meble i nie podlegają wymianie na pieniądze. Wartość bonu wynosi od 1500 do 4000 zł, a jego przyznanie ma charakter uznaniowy i odbywa się w trakcie indywidualnych negocjacji z klientem.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż u klientów, którzy otrzymują od Wnioskodawcy bony rabatowe powstanie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy. Zainteresowany nie ma obowiązku jako płatnik pobierania zaliczek na podatek dochodowy, jest jedynie zobowiązany sporządzić informację PIT–8C i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.